Το κοίταζα, λες και δεν είχα ξαναδεί φεγγάρι… Μου πρόσφερε μια αποτοξίνωση ύστερα από τόσες και τόσες μέρες δηλητηρίων. Τι ακούμε...
Ούτε για τα ασυνόδευτα;
Αν δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ότι τα ασυνόδευτα παιδιά πρέπει να αναλογούν ως τερατώδης ευθύνη στον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας,...
Σεξ, το «μαύρο κουτί» των ανθρώπων
Μόνο αν συμβεί μια τραγωδία ίσως αποκαλυφθεί η αλήθεια που κρύβει ο καθένας στα βάθη της ψυχής του. Το σεξ είναι...
Και ξανά… ο Στέφανός «μας»!
Σήμερα τον δοξάζεις, αύριο τον σταυρώνεις. Με τον αναιδή πληθυντικό «μας» μιας περίεργης «κτήσης» επάνω του, μόνο στις επιτυχίες του. Και...
Ο άσπρος κόσμος στα νότια (χαρά στα κρυφά)
Ο άσπρος κόσμος είναι μαγικά ταχυδακτυλουργικός. Ολα «τα ίδια» μεταμορφώνονται σε «άλλα». Το ποδήλατο σου πασπαλισμένο με χιόνι είναι άλλο, και...
Το γέλιο των ερωτευμένων
Ενώ περπατώ στους αφόρητα γκρίζους δρόμους, κάπου στο βάθος ένα παράταιρα χαρωπό κόκκινο. Ενα σαγηνευτικό κόκκινο. Λουστρινένιο μάλιστα! Λάμπει! Δυο τεράστια...
Και που λες, Ευτυχία…
Διαβάζοντας για τον θάνατο του Αντώνη Καλογιάννη, σιγοτραγούδησα. Τους σπουδαίους καλλιτέχνες δεν τους κλαις, τους σιγοτραγουδάς. Θα τον ξαναβρούμε στους μπαχτσέδες;...
Η απέναντι ταράτσα
Δεκτή η κριτική για την επίσκεψη στην Ικαρία, αλλά πολύ δύσκολη η κατανόηση της... απέναντι ταράτσας. Που κατάπιε την κάμηλο ενός...
Αμυγδαλιά και τελευταίο κλάμα
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου χθες. Σας στέλνω και φέτος ένα κλαράκι αμυγδαλιάς. Γλυκά γλυκά, όπως αναθρέφει τον ανθό της, έρχεται...
Τα μάτια, το βλέμμα, το θάρρος, η αλήθεια
Στα μάτια της Τζένης Μπότση, «διάβαζες» το θάρρος της Σοφίας Μπεκατώρου. Αν αυτές οι γυναίκες δεν φοβούνται, δεν δικαιούμαστε φόβων εμείς....
Τα δωμάτια του ακίνητου χρόνου
Τη μοναξιά της Αθήνας την κόβεις με το μαχαίρι. Μη σου τύχει να γεράσεις σε πρωτεύουσα. Σπίτια πολλά και μπαλκόνια ακατοίκητα, με...
Η Μαντάμ Σουσού των 11 δολοφονιών
Ατσαλάκωτος στα χρόνια, ίδιος, ολόιδιος. Δεν είναι να το καμαρώνει. Τόσο αδιαπέραστα τα μέσα του από συναίσθημα, από τύψεις, από λάθη....
Μια Πολιτεία που επιτέλους πράττει το αυτονόητο
Εξαιρετικά τα αντανακλαστικά Πρωθυπουργού και Προέδρου της Δημοκρατίας στην υπόθεση Μπεκατώρου. Δύο πρόσωπα σε μια ιερή αποστολή εξουσίας. Εγγυητές που υπόσχονται...
Μίλα «Σοφία», 1107 ή 197, περιμένουν τηλεφώνημα
1107 για ανηλίκους, 197 για ενηλίκους. Γραμμή 24ωρης υποστήριξης. Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Το χέρι βοηθείας στην επόμενη/ο είναι το ύψιστο...
Τα αυτονόητα της Παιδείας και ο πόνος του Βαρεμένου
Μελετώντας το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, συναντάς το αυτονόητο σε καθετί. Επιτέλους, φύλαξη και είσοδος με ειδική κάρτα. Ελάχιστη βάση εισαγωγής...
Χαρά για το σχολείο; Πού τέτοια στα χρόνια μας
Αξιώθηκα να ζήσω για να δω παιδιά να καταχαίρονται ότι άνοιξαν τα σχολεία! Και άλλα να περιμένουν ανυπόμονα να ανοίξουν τα...
Με τον Τραμπ εντάξει – Με τον κόσμο του τι κάνεις;
Με τον λαϊκισμό δεν ξεμπλέκεις τόσο εύκολα. Δεν πέφτουν οι Τραμπ από τον ουρανό. Δεν ανεβαίνουν στην πίστα της εξουσίας γιατί...
Τα γεια σου μιας ζωής ζωένιας (2020 – 2021)
Ηρθε η ώρα ενός ιδιαίτερου ημερολόγιου. Η δική μας μικροϊστορία παράλληλα με την μεγαλοϊστορία του κόσμου μας. Και εφέτος; Τι χρονιά....
Ενα ζευγάρι κύκνων (θρήνος και ελπίδα)
Ο κόσμος μας, ο βιαστικός μας κόσμος σταμάτησε για αυτόν τον κύκνο. Ο κόσμος μας, ο βιαστικός κόσμος μας, μια ώρα...
Μια ιδιαίτερη μπάντα και ο κ. διευθυντής
Μουσικοσυνθέτης, ένθερμος αναγνώστης βιβλίων, συγγραφέας της βιογραφίας του Απόστολου Καλδάρα, υψηλό στέλεχος στην Ελλάδα πολυεθνικής φαρμακευτικής. Με αφορμή τη βράβευση της...
Αναγνώστης… Netflix
Είμαστε τελικά εξαρτήματα μιας μηχανής αδιάκοπης παραγωγής και κατανάλωσης. Ο χρόνος, όμως, είναι ένας. Βλέπω πώς καταδιώκει και τελικά εξοντώνει την...
Το εξώφυλλο που με θύμωσε
Τι λέτε μωρέ; Ετσι σβήνονται οι χρονιές που αξιωνόμαστε; Τότε η Αφρική δεν έπρεπε να αξιωθεί ούτε μία χρονιά ύπαρξης! Ερχεσαι,...
Ο Μεγάλος Περίπατος ενός άλλου δημάρχου
Δεν έχουν υπάρξει πιο αμήχανα τα πόδια μου. Μην και κατά λάθος πατήσω σε στίχο. Απλώνω το βλέμμα. Διαπιστώνω ότι υπάρχουν...
Το μπλουζ των ημερών μας
Τώρα μιλάνε οι θυμοί. Ξαναζούμε την ώρα των θυμών. Οι άνθρωποι κατάκοποι, ξεθεωμένοι, έντρομοι, μιας μακράς, ατελείωτης διαδρομής οικονομικής κρίσης, συνεχών...
