648
Ξέφρενα πάρτι πριν το lockdown σε Αθήνα και Πάτρα, αλλά και επιχειρηματίες που τηρούν τους κανόνες | Social Media/ CreativeProtagon

Τελευταίος χορός και τελευταία αρπαχτή

Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 3 Νοεμβρίου 2020, 15:14
Ξέφρενα πάρτι πριν το lockdown σε Αθήνα και Πάτρα, αλλά και επιχειρηματίες που τηρούν τους κανόνες
|Social Media/ CreativeProtagon

Τελευταίος χορός και τελευταία αρπαχτή

Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 3 Νοεμβρίου 2020, 15:14

Τη Δευτέρα το βραδάκι κανόνισα μια τελετουργική συνάντηση με την κολλητή. Ντυθήκαμε, βαφτήκαμε και συναντηθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας, για ένα τελευταίο ποτό πριν από την εφαρμογή του μερικού lockdown, που θα μας στερήσει αυτές τις μικρές απολαύσεις της ζωής. Να καθίσεις σε ένα μπαράκι για να πιεις κάτι, να παρακολουθήσεις μια θεατρική παράσταση ή ένα σινεμά, να φας σε ένα εστιατόριο. Να πιεις, έστω, έναν καφέ καθισμένος σε τραπέζι και όχι με το χάρτινο ποτήρι στο χέρι.

Δεν ήμασταν οι μόνες. Τα κοινωνικά δίκτυα τη Δευτέρα γέμισαν φωτογραφίες από τελετουργικές εξόδους. Μια μπίρα, ένα ρακόμελο, ένα κοκτέιλ, ένα φαγητό, ένα θέατρο, όλοι ανήρτησαν από κάτι. Αυτό που θα απαγορευτεί, θες να το γευτείς μια τελευταία φορά, πώς να το κάνουμε. Δεν είναι παράλογο, αντιθέτως, είναι απόλυτα ανθρώπινο και, ενίοτε, λειτουργεί θεραπευτικά. Το να πάρεις μια μικρή τζούρα κανονικής ζωής σε βοηθάει ν’ αντέξεις έναν χειμώνα, που δεν ξέρεις πότε θα σου επιτρέψει ξανά να βγεις από το σπίτι για να ψυχαγωγηθείς και να διασκεδάσεις. Το έκαναν και στον πόλεμο, τα βράδια πριν από τις μεγάλες μάχες: έπιναν και γλεντούσαν.

Εμείς, βέβαια, το γλέντι το αποφύγαμε. Ενα ταπεινό ποτό ήπιαμε, με το αντισηπτικό πάνω στο τραπέζι να τελειώνει πιο γρήγορα από το αλκοόλ στο ποτήρι και τη μάσκα έτοιμη ανά (αποστειρωμένης) χείρας. Τα ίδια πάνω-κάτω και οι γύρω μας. Οσο για το μαγαζί όπου καθίσαμε, ήταν υποδειγματικό ως προς την τήρηση του πρωτοκόλλου. Μας καθάρισαν το τραπέζι και τις καρέκλες, φορούσαν σωστά τη μάσκα τους και πρόσεχαν την κίνηση ώστε να μη δημιουργηθεί συνωστισμός. 

Υπήρξαν, βέβαια, και κάποιοι που την τελετουργική, τελευταία έξοδό τους πριν από την καραντίνα την αντιλήφθηκαν αλλιώς. Βγήκαν, ήπιαν χωρίς αύριο, χόρεψαν, γλέντησαν και συγχρωτίστηκαν, επίσης χωρίς αύριο. Ανώριμοι νέοι, ανώριμοι μεσήλικοι, ανώριμοι σκέτο. Τους είδαμε ή, μάλλον, είδαμε τα μπούγια που δημιούργησαν, σε διάφορες δημοσιεύσεις που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες μέρες: «Ξέφρενη διασκέδαση σε νυχτερινό μαγαζί στη Θεσσαλονίκη πριν από το lockdown», «πλήθος κόσμου σε γλέντι στην Κρήτη όπου τραγουδούσε γνωστός καλλιτέχνης», «εικόνες συνωστισμού σε κλαμπ στην Πάτρα» κι άλλα τέτοια απίστευτα για την κατάσταση που ζούμε. Σημειωτέον ότι τα παραπάνω έφτασαν μπροστά μας, τα μάθαμε. Φανταστείτε πόσες μαζώξεις, πάρτι και γλέντια θα έγιναν ακόμα, μέσα σε μπαρ, σε κλαμπ και σε σπίτια. Πόσοι τελευταίοι χοροί και ξεσαλώματα υπερμετάδοσης σταγονιδίων εκτυλίχθηκαν ανά την επικράτεια. 

Αλήθεια, ποιοι θα έπρεπε να βάλουν όλους αυτούς τους ανεύθυνους μέσα στα όρια, στα οποία πρέπει να κινούμαστε, αφού δεν μπόρεσε να τους βάλει η γκλάβα τους; Οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών, των χώρων διασκέδασης και οι υπεύθυνοι των εκδηλώσεων, προφανώς ήταν εκείνοι που θα έπρεπε να θέσουν το πλαίσιο. Αυτοί, ως οικοδεσπότες, είναι πρωτίστως υπεύθυνοι για τον χώρο τους και για το τι συμβαίνει εκεί μέσα: «Βγήκες για να παρτάρεις και συγχρωτιστείς χωρίς αύριο; Συγγνώμη, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις στο μαγαζί μου».

Αντί να πουν αυτό, όμως, κάποιοι επιχειρηματίες της διασκέδασης προτίμησαν να πουν το εξής: «Ελα μωρέ, μια τελευταία φορά, δεν βαριέσαι. Να μαζέψουμε κάνα φράγκο». Την ύστατη στιγμή, με τα κρούσματα να έχουν χτυπήσει τετραψήφιο αριθμό και την αντίστροφη μέτρηση να έχει ξεκινήσει για το lockdown, προτίμησαν να κάνουν μερικές αρπαχτές, εκμεταλλευόμενοι την επιπολαιότητα μιας μερίδας του πληθυσμού που δεν μπορεί ή δεν θέλει να συγκρατηθεί. Αρπαχτές βγαλμένες από την κόλαση, γιατί θα τις πληρώσουμε όλοι με αύξηση κρουσμάτων, διασωληνώσεων και με περισσότερους περιορισμούς.

Βλέποντας τις εικόνες από τον κακό χαμό που έγινε σε κάποια μαγαζιά λίγο πριν από την καραντίνα, τρομάζεις και απελπίζεσαι. Οχι για τον κορονοϊό. Αυτόν, αργά ή γρήγορα, με κάποιον τρόπο θα τον νικήσουμε. Εκείνο που δεν ξέρω πώς μπορούμε να νικήσουμε είναι η βαθιά επιπολαιότητα και ασυνειδησία, η απίστευτη ρηχότητα μερικών συμπολιτών μας. Οι οποίοι παίρνουν στον λαιμό τους και τους άλλους, τους τυπικούς και ευσυνείδητους. Πόσο κρίμα.

ΥΓ. Κάπου εδώ να πούμε ότι τα μαγαζιά που τηρούν τους κανόνες είναι πολλά. Υπάρχουν πολλοί σωστοί επιχειρηματίες εκεί έξω, στη διασκέδαση και την εστίαση, που προσφέρουν μια ασφαλή εμπειρία στους πελάτες τους, σεβόμενοι τους κανόνες με το παραπάνω. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...