Εφθασε στο ραντεβού κρατώντας τον σκύλο της, τον Πιλάφ, ένα μαλλιαρό τσιουάουα που έχει ακριβώς το ίδιο χρώμα με το πουλόβερ της. Μια βοηθός στέκεται δίπλα της, έτοιμη να τον κρατήσει μόλις η «μαμά» Ντέμι Μουρ τον παραδώσει. Αν κάποιος ζωγράφιζε το πορτρέτο μιας ντίβας του Χόλιγουντ με παγκόσμια φήμη, θα ξεκινούσε από εδώ. Αυτή ήταν η εισαγωγή της Corriere della Sera στο κείμενο με τη συνέντευξη της αμερικανίδας ηθοποιού.

Ωστόσο, συνέχισε το δημοσίευμα, η Μουρ είναι και γυναίκα, η οποία μάλιστα έχει βιώσει πολλές δύσκολες στιγμές. Το επιτυχημένο φιλμ «The Substance» δεν της χάρισε το πολυπόθητο Οσκαρ, όμως η ίδια παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη δεύτερη σεζόν της σειράς «Landman», στο Paramount+, εκείνον μιας ισχυρής γυναίκας, επικεφαλής πετρελαϊκής εταιρείας.

Αρχικά η Κιάρα Μαφιολέτι τη ρώτησε αν πιστεύει ότι είναι δυσκολότερο για τις γυναίκες να κατακτήσουν θέσεις εξουσίας από τους άνδρες. «Ναι, είναι. Οπως και η διατήρησή τους. Σίγουρα υπάρχουν διαφορετικές προκλήσεις για τις γυναίκες από αυτές που καλούνται να ξεπεράσουν οι άνδρες, αλλά ποτέ δεν μου άρεσε να επιμένω σε αυτή την πτυχή και να βλέπω τον κόσμο από αυτή την οπτική γωνία, γιατί μας κάνει γυναίκες-θύματα».

Ποια είναι λοιπόν η άποψή της; «Πρώτα απ’ όλα, με θεωρείτε θύμα. Στη ζωή υπάρχουν ευκαιρίες και πρέπει να εργαστείτε σκληρά για να τις αρπάξετε. Για μένα εξουσία είναι να ανακαλύπτω την αληθινή ουσία του είναι μου, το οποίο συχνά είναι το αντίθετο από αυτό που βλέπουν οι άλλοι».

Εγινε γρήγορα μια από τις πιο διάσημες ηθοποιούς παγκοσμίως, «αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα την εξουσία ως χρήμα ή ότι πρέπει να πολεμάς τους άλλους για να την αποκτήσεις. Μερικές φορές επιλέγεις εσύ τα ρίσκα, άλλες φορές τα ρίσκα σε επιλέγουν. Και μερικές φορές αντανακλούν κάτι που ξέρεις ότι είναι κατά κάποιο τρόπο μέρος σου και το προσεγγίζεις με διαφορετική επίγνωση, κάνεις στον εαυτό σου ερωτήσεις, εμβαθύνεις σε βάθη ανεξερεύνητα. Πρέπει να ειπωθεί ότι προτιμώ έργα που με βγάζουν από τη ζώνη άνεσής μου. Είναι αυτά που μου επιτρέπουν να αναπτυχθώ και να βελτιωθώ ως άτομο».

Η ερώτηση που ακολούθησε ήχησε ειρωνική, αλλά τελικά δεν ήταν, αφού η Μουρ δεν πειράχτηκε: Σήμερα, που είναι 63 ετών, αισθάνεται καλύτερα; «Μπορώ να πω ναι. Αν περνάς τον χρόνο σου κλειδωμένος μέσα σε ένα είδος ασφαλούς φούσκας, όλα γίνονται βαρετά και χωρίς νόημα. Αλλά όταν προσπαθείς να προκαλέσεις τον εαυτό σου, παίρνοντας ακόμη και ρίσκα, κάνοντας πράγματα που μπορείν να αποδειχθούν αποτυχίες, τότε αναπτύσσεσαι και βελτιώνεσαι, τόσο επαγγελματικά όσο και ως άτομο».

Στο «Landman» υποδύεται μια χήρα που αναλαμβάνοντας την επιχείρηση ανακοινώνει ότι είναι πιο «κακή» από τον μακαρίτη… landman. Η ιταλίδα δημοσιογράφος τη ρωτάει αν υπήρξαν ισχυρές γυναίκες που την ενέπνευσαν για τον συγκεκριμένο ρόλο. «Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολλές ισχυρές γυναίκες, που με ενέπνευσαν πολύ. Και διαπίστωσα ότι όλες είχαν τεράστιους φόβους. Επιπλέον, δεν ερμήνευαν την εξουσία όπως έχουμε συνηθίσει να τη βλέπουμε από τους άνδρες, αλλά με έναν πολύ θηλυκό τρόπο, που τις πήγε μακριά. Καμία από αυτές δεν ζήτησε συγγνώμη για το ποια ήταν και νομίζω ότι αυτό είναι παρόμοιο με την ιδέα μου για την εξουσία: το να νιώθουμε ενδυναμωμένοι για να είμαστε αυτό που πραγματικά είμαστε».

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει αντιμετωπίσει; «Οταν σκέφτομαι την εποχή που ήμουν νεότερη θυμάμαι πόσο φοβόμουν και ανησυχούσα για τα πάντα. Φοβόμουν ότι δεν θα ανταποκρινόμουν στις προσδοκίες, ότι δεν θα ήμουν αρκετά καλή. Δεν είχα καμία πραγματική αυτοπεποίθηση, οπότε δεν είχα ποτέ πραγματικό σχέδιο για τη ζωή μου. Επρεπε να τα βγάλω πέρα μόνη μου από πολύ μικρή ηλικία. Δεν ήταν εύκολο να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά. Καθώς μεγαλώνω έχω αποκτήσει τα εργαλεία για να μετατρέψω αυτά τα συναισθήματα σε κάτι που λειτουργεί υπέρ εμού. Εχω δουλέψει σκληρά γι’ αυτό. Είναι θαρραλέο να κοιτάς τους φόβους σου κατάματα και να έχεις τη θέληση να τους αντιμετωπίσεις».

H ηρωίδα του «Landman» δείχνει πώς τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν πολύ γρήγορα στη ζωή. Τη μια στιγμή είσαι κάτω και την επόμενη πάνω. Εχει βιώσει ποτέ κάτι τέτοιο η ίδια; «Η ζωή είναι κυκλική. Αυτό που ξέρω σήμερα είναι ότι αποτελείται από πτώσεις και στιγμές αναγέννησης. Και αν αφιερώσουμε χρόνο εξετάζοντας το παρελθόν και τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει διαφορετικά, μας πιάνει άγχος και χάνουμε αυτό που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας. 

»Η αλήθεια είναι ότι όλα μπορούν να αλλάξουν σε ένα δευτερόλεπτο. Μόνο το παρόν έχει σημασία. Το να είμαι παρούσα ως εαυτός είναι το μεγαλύτερο δώρο που κάνω σε μένα. Το γεγονός ότι όλα είναι επισφαλή είναι μια πραγματικότητα για τον καθένα μας. Δεν πρέπει να παγιδευόμαστε στις δικές μας σκέψεις, αλλά να ζούμε το παρόν με ευγνωμοσύνη. Να θυμόμαστε ότι η αλλαγή είναι το μόνο πράγμα που έχει κοινό κάθε άνθρωπος».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News