Ας αρχίσουμε από το 2019 και το γνωστό επεισόδιο «Λευτεριά στους Ποινικούς». Τέλος Ιουνίου και στα δημοσιογραφικά γραφεία επικρατούσε μια σχετική αναστάτωση. Οι εκλογές καθυστερούσαν κατά μια εβδομάδα και όλοι αναρωτιούνταν γιατί. Η απάντηση δόθηκε με την ψήφιση –στο παρά ένα της επερχόμενης πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ– ενός νέου Ποινικού Κώδικα που άλλαξε τη μοίρα πολλών, χιλιάδων, υποθέσεων.

Η πολιτική της αποσυμφόρησης των φυλακών από την τότε κυβέρνηση δεν πέρασε απαρατήρητη και από τους ίδιους τους κρατούμενους, που όπως είναι φυσικό περιμένουν τη στιγμή που θα βγουν από τη φυλακή. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε τον Ιούλιο του 2019 ποσοστό 80,54% στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού και 85,42% στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού 2.

Τα γεγονότα εκείνου του Ιουλίου ήρθαν ξανά στο προσκήνιο την Πέμπτη στη Βουλή. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης απάντησε στις επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, που τον αποκάλεσαν «ακροδεξιό», με μια σύντομη αναδρομή:

–«Εκτός από τα δικαιώματα αυτών που εγκληματούν, υπάρχουν και τα δικαιώματα των θυμάτων» ανέφερε, και θύμισε εν μέσω αντιδράσεων από τα έδρανα της αντιπολίτευσης: «Η τροποποίηση που κάνατε στον Ποινικό Κώδικα το 2019, παρατείνοντας τη λειτουργία της Βουλής κατά μια εβδομάδα, παρά το ότι είχατε ορίσει ημερομηνία εκλογών, οδήγησε 5.000 δικογραφίες κακουργηματικού χαρακτήρα, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ενωσης Εισαγγελέων τότε, στο αρχείο».  Κάποιοι δηλαδή, ακόμη και μια ημέρα πριν από τη δίκη απέφυγαν τον κίνδυνο για ισόβια, τόνισε ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Θύμισε, λοιπόν, ο κ. Φλωρίδης πράγματα γνωστά τα οποία έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλές φορές τα τελευταία πέντε χρόνια από δικαστές, εισαγγελείς, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Αλλωστε, η τότε παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ που άλλαξε τη μοίρα πολλών υποθέσεων ήταν κραυγαλέα. Δεν ήταν διακριτική – υπάρχει άραγε κάτι που «φωνάζει» περισσότερο από μια τέτοιου τύπου ενέργεια την τελευταία ημέρα που έχεις στα χέρια σου στην εξουσία; Ακόμη και ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρος Κοντονής, έχει χαρακτηρίσει «στίγμα και όνειδος» αυτή την κίνηση που έγινε παραμονές των εκλογών του 2019.

Προς τι λοιπόν η τόσο μεγάλη αναστάτωση μετά την υπενθύμιση από τον υπουργό Δικαιοσύνης μιας γνωστής ιστορίας και μάλιστα με παραπομπές σε όσα έχουν λεχθεί από άλλους εδώ και χρόνια, όπως η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων;

Η απάντηση είναι απλή και έχει τρία σκέλη:

♦ Πρώτον, διότι αναφέρθηκε σε γεγονότα (facts) τα οποία δεν αμφισβητούνται.

♦ Δεύτερον, γιατί ο Φλωρίδης δεν είναι Δεξιός (πόσο μάλλον Ακροδεξιός).

♦ Τρίτον, γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν κουβαλάει τη φθορά της πρώτης τετραετίας που αντιμετωπίζουν άλλοι υπουργοί της ΝΔ.

Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς το πρόβλημα αν π.χ. ο Αδωνις Γεωργιάδης βρισκόταν στη θέση του Φλωρίδη και επιχειρούσε σε υψηλούς τόνους να φωτίσει τις κραυγαλέες αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάγκη –επιτέλους– κάποια εγκλήματα να τιμωρούνται.

Διότι, ας μην κοροϊδευόμαστε, ο νέος Ποινικός Κώδικας δεν συνιστά… δρακόντεια παρέμβαση, αλλά περισσότερο μια προσπάθεια να περιοριστεί η γενικευμένη ατιμωρησία (π.χ. μέσω του μπλόκου στη φάμπρικα των αναβολών από την οποία τρώνε ψωμάκι καθημερινά πολλά δικηγορικά γραφεία).

Το γεγονός πως η υπενθύμιση όσων έγιναν από τον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με κάποιες ενέργειες στην κατεύθυνση του αυτονόητου, προήλθε από ένα σεβαστό πρόσωπο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς –που δεν κουβαλάει σκελετούς και μπαγκάζια, ούτε επί ΠΑΣΟΚ, ούτε επί ΝΔ– ήταν αυτό που τελικά ενόχλησε και ένωσε ΣΥΡΙΖΑ (Πολάκης μαινόμενος) και Νέα Αριστερά (Τσακαλώτος εκπλησσόμενος).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News