Το video-μνημόσυνο των 21 θυμάτων της «Θύρας 7» (1981) και των έξι παιδιών που χάθηκαν στα Τέμπη (1999) ήταν το highlight του ντέρμπι. Συγκίνησε. Διαδήλωσε την αξία της ζωής, που είναι πιο σημαντική από το ποδόσφαιρο και από οτιδήποτε άλλο. Και εξέπληξε. Γιατί δύο σύλλογοι που έχουν κηρύξει τον πόλεμο, ο ένας στον άλλον, κατάφεραν, έστω για μια στιγμή, να παραμερίσουν την έχθρα τους και να συνεργαστούν σε αυτήν την υπέροχη πρωτοβουλία. Μακάρι, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ να σέβονταν τους ζωντανούς τους, όπως τους νεκρούς τους.

Δύο ευρωπαϊκού επιπέδου ομάδες αναμετρήθηκαν σε ένα… βαλκανικό περιβάλλον γεμάτο ασχήμιες.

Οσο για την Αστυνομία, οφείλει μια εξήγηση: τι στο λύκο μέτρα ασφαλείας ήταν αυτά, που δεν επέτρεψαν στο πούλμαν του ΠΑΟΚ να πλησιάσει την είσοδο των αποδυτηρίων και υποχρέωσαν την αποστολή των φιλοξενούμενων να διανύσει καμιά τριακοσαριά μέτρα με τα πόδια, ανάμεσα σε εξαγριωμένο πλήθος;

Στον αγωνιστικό χώρο νίκησε ο φόβος της ήττας.

Ο Πέδρο Μαρτίνς κράτησε σφιχτά τα γκέμια του Ολυμπιακού στο πρώτο μέρος -σε αυτό το ματς «έπαιζε το κεφάλι του»- και τα χαλάρωσε μόνον όταν η ομάδα του βρέθηκε πίσω στο σκορ.

Οταν ο Ολυμπιακός έγινε πιο επιθετικός, ο Αμπελ Φερέιρα θύμισε Λουτσέσκου. Στο δεύτερο μισό του αγώνα ο κυριαρχικός ΠΑΟΚ του πρώτου 45λεπτου δημιούργησε (και έχασε) μόλις δύο ευκαιρίες για γκολ. Ετσι, το πολυαναμενόμενο παιχνίδι των δύο καλύτερων -μακράν- ομάδων της χώρας δεν «χόρτασε» τους θεατές. Κρίθηκε από μία λανθασμένη εκτίμηση του τερματοφύλακα του Ολυμπιακού, Σα, και ένα πέναλτι που παραχώρησε ο αμυντικός του ΠΑΟΚ, Γιαννούλης.

Επίσης (κρίθηκε) από τον βαθμό ετοιμότητας των αναπληρωματικών, που μπήκαν ως αλλαγή. Χάρη και στις υποχρεώσεις του στο Champions League, ο Ολυμπιακός είναι αναγκασμένος να κάνει εκτεταμένο rotation, κι έτσι κρατάει «ζεστούς» περισσότερους παίκτες. Ο Σουντανί, ο Γκερέρο και ο Καμαρά (οι τρεις παρεμβάσεις του Μαρτίνς στον αγώνα) βοήθησαν πολύ περισσότερο από ό,τι οι (παροπλισμένοι) Πέλκας, Ακπομ και Μαουρίσιο, που έριξε στη μάχη ο Φερέιρα. Στο σύνολο των 90 λεπτών, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος. Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι οι κορυφαίοι παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν ο τερματοφύλακάς του (Ζίβκοβιτς), οι δύο κεντρικοί του αμυντικοί (Ινγκασον, Κρέσπο) και ο αμυντικός του μέσος (Ντόουγκλας Αουγκούστο).

Το… ΠΑΟΚάκι του κυρ-Σάββα

Μετά το τελικό 1-1 όλοι δηλώνουν ικανοποιημένοι, όπως τα κόμματα στις εκλογές. Αλλά, στην πραγματικότητα, από αυτήν την ισοπαλία ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολύ περισσότερα. Στάθηκε όρθιος στην πιο δύσκολη έδρα του πρωταθλήματος, παραμένοντας στην κορυφή της βαθμολογίας (μαζί με τους «ερυθρόλευκους»), βελτίωσε το εντυπωσιακό του σερί (είναι αήττητος επί 47 διαδοχικούς αγώνες, από τις 4 Μαρτίου 2018) και σκόραρε για 61ο ματς στη σειρά. Ο Ολυμπιακός απέφυγε την ήττα, όμως, για άλλη μια φορά, δεν κατάφερε να νικήσει σε ντέρμπι. Την τελευταία διετία, απέναντι σε ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, μετράει μόλις τρεις νίκες σε 15 ματς.

Το… ΠΑΟΚάκι, όπως το χαρακτήρισε ο κυρ-Σάββας Θεοδωρίδης, στάθηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης» καλύτερα από πέρυσι (που νίκησε). Συμπλήρωσε 10 ντέρμπι (με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό) χωρίς ήττα, όπως την εποχή που κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα. Εχει ρίξει τον μέσο όρο ηλικίας της ενδεκάδας του, παίζει πιο επιθετικά, τα καταφέρνει εξίσου καλά μακριά από την Τούμπα, κι έχει αποβάλει τα αγωνιστικά κόμπλεξ του παρελθόντος. Η μάχη του με τον Ολυμπιακό, για τον εφετινό τίτλο, αναμένεται συναρπαστική.

Υ.Γ. Το πέναλτι που δεν δόθηκε στον Ολυμπιακό, ήταν… πιο πέναλτι από εκείνο που δόθηκε. Αλλά τι εμμονή κι αυτή, να πιστεύεις ότι ένας ισπανός ρέφερι, που έχει «σφυρίξει» τέσσερα «clasico» και 89 ματς της Primera Division, ήρθε στο Φάληρο σε διατεταγμένη υπηρεσία…

Να γιατί θα πάρει τη «Χρυσή Μπάλα»

Ντέρμπι είχαμε και στην Ισπανία. Ατλέτικο – Μπαρτσελόνα, στη Μαδρίτη. Το αποτέλεσμα ήταν 0-0 στο 86′, όταν ο Λιονέλ Μέσι πήρε την μπάλα λίγο πιο κάτω από τη γραμμή που χωρίζει το γήπεδο στα δύο, έκανε μία εντυπωσιακή κούρσα, έπαιξε το «ένα – δύο» με τον Σουάρες, και με ένα άπιαστο σουτ εκτός περιοχής έστειλε την μπάλα στη δεξιά γωνία του Ομπλακ. Στα λίγα λεπτά που ακολούθησαν, ώσπου να λήξει ο αγώνας, ο «Pulga» εθεάθη να αμύνεται σαν αριστερός μπακ…

Με αυτό το γκολ -το 30ο του Αργεντινού σε 39 παιχνίδια του απέναντι στους Μαδριλένους- οι Καταλανοί παρέμειναν στην κορυφή της βαθμολογίας, μαζί με τη Ρεάλ, 17 ημέρες πριν από το πρώτο «clasico» της σεζόν. Ηταν ένα από τα πολλά, τα αμέτρητα τέρματά του, που έχουν χαρίσει βαθμούς στην ομάδα του. Βαθμούς, που δεν θα μπορούσε να πάρει χωρίς αυτόν.

Εδώ και αρκετό καιρό, ο Μέσι δεν είναι ο κορυφαίος παίκτης της Μπαρτσελόνα. Είναι… η Μπαρτσελόνα ολόκληρη. Να γιατί θα κατακτήσει ακόμη μια (την έκτη του) «Χρυσή Μπάλα», κι ας μην έφτασε εφέτος στον τελικό του Champions League. Αν και τα αποτελέσματα της σχετικής ψηφοφορίας αναμένονται από ώρα σε ώρα, η «διαρροή» θεωρείται αξιόπιστη: πρώτος ο Μέσι, δεύτερος ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ και τρίτος ο Μοχάμεντ Σαλάχ. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, τέταρτος. Με δύο, ακόμη, ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ, τον Σαντιό Μανέ και τον Αλισον Μπέκερ, να συμπληρώνουν την πρώτη εξάδα.

Λέστερ και Γιουνάιτεντ, βίοι αντίθετοι

Εξακολουθεί να γράφει ιστορία η Λέστερ. Και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, να… μουντζουρώνει τη δική της. Στο πρώτο του εφετινό παιχνίδι στην Premier League (στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων) ο Κελέσι Ιεανάτσο χάρισε μια σπουδαία νίκη (2-1 την Εβερτον) στις «Αλεπούδες», που φιγουράρουν στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, τρεις πόντους πάνω από τη Μάντσεστερ Σίτι. Από τον θρίαμβο του τίτλου (2016), στην τραγωδία με το ελικόπτερο που απέβη μοιραίο για τον ιδιοκτήτη τους (2018), και τώρα πάλι σε μέρες δόξας. Είναι συναρπαστικό, να είσαι Λέστερ.

Η Γιουνάιτεντ, από την άλλη, δεν κατάφερε να νικήσει (ούτε) την Αστον Βίλα στο «Ολντ Τράφορντ» (2-2). Μετρά μόλις τέσσερις νίκες σε 14 αγωνιστικές, που είναι αρνητικό ρεκόρ 33 ετών. Η τελευταία φορά που είχε συγκεντρώσει τόσο λίγους βαθμούς (18) στα 14 πρώτα παιχνίδια της στο πρωτάθλημα, ήταν τη σεζόν 1986-1987. Τότε (6 Νοεμβρίου 1986) είχε απολυθεί ο Ρον Ατκινσον, για να αναλάβει ο Αλεξ Φέργκιουσον. Τώρα, δεν έχει κουράγιο ούτε να αλλάξει προπονητή… Βρίσκεται 22 βαθμούς μακριά από την πρωτοπόρο Λίβερπουλ και 14 από τη Λέστερ. Πόσο πιο χαμηλά θα πέσει, άραγε;

Θα προσπεράσει τον Σουμάχερ

Ελεγαν ότι, εφέτος, η Ferrari και η Red Bull θα του έβαζαν δύσκολα. Οτι θα έπρεπε να… ιδρώσει πολύ για να αναδειχθεί, ξανά, παγκόσμιος πρωταθλητής. Κι όμως, ο Λιούις Χάμιλτον κατέκτησε έναν από τους πιο εύκολους τίτλους της καριέρας του. Τον είχε εξασφαλίσει από καιρό. Την Κυριακή στο Αμπου Ντάμπι, στην τελευταία κούρσα της σεζόν στη Formula1, απλώς επιβεβαίωσε την απόλυτη κυριαρχία του στις πίστες, με την ενδέκατη νίκη του μέσα στη χρονιά. Κερδίζοντας τα μισά από τα Γκραν Πρι του προγράμματος, ανέβηκε στην κορυφή για έκτη φορά.

Ο βρετανός πιλότος συμπλήρωσε 84 νίκες. Πλησίασε κι άλλο το ρεκόρ (91 νίκες) του Μίχαελ Σουμάχερ. Φαίνεται πως είναι ζήτημα χρόνου να προσπεράσει τον θρυλικό Γερμανό και να γίνει ο Νο 1 (σε νίκες) όλων των εποχών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News