625
Η Τζέιν Μπίρκιν με τον Σερζ Γκενσμπούρ στη φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο του «Birkin/Gainsbourg: Le symphonique» | Patrick BERTRAND/Parlophone

Η Τζέιν Μπίρκιν γράφει για τη ζωή χωρίς τον Σερζ Γκενσμπούρ

Protagon Team Protagon Team 2 Νοεμβρίου 2019, 08:30
Η Τζέιν Μπίρκιν με τον Σερζ Γκενσμπούρ στη φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο του «Birkin/Gainsbourg: Le symphonique»
|Patrick BERTRAND/Parlophone

Η Τζέιν Μπίρκιν γράφει για τη ζωή χωρίς τον Σερζ Γκενσμπούρ

Protagon Team Protagon Team 2 Νοεμβρίου 2019, 08:30

Τα χρόνια μετά τον θάνατο του αγαπημένου της Σερζ Γκενσμπούρ, τον οποίο δεν ξεπέρασε ποτέ, περιγράφει η Τζέιν Μπίρκιν στον δεύτερο τόμο της αυτοβιογραφίας της, που μόλις κυκλοφόρησε σε Γαλλία και Βρετανία.

Η βρετανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός, που σε ηλικία 21 ετών έκλεψε την καρδιά του κατά 20 χρόνια μεγαλύτερού της γάλλου τραγουδοποιού, έγινε διάσημη στο πλάι του, ως η μούσα του «κακού αγοριού» της γαλλικής ποπ μουσικής.

Επί 13 χρόνια, το ζεύγος ήταν συχνά στα πρωτοσέλιδα των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων και το κοινό παρακολουθούσε γοητευμένο τις περιπέτειες και την άστατη ζωή του Γκενσμπούρ, που δεν δίσταζε να προκαλεί τα χρηστά ήθη. Ηταν μια ασύμμετρα θυελλώδης σχέση που αποδόθηκε ιδανικά με το επαμφοτερίζον τραγούδι «Je t’ aime, moi non plus».

Ο Γκενσμπούρ πέθανε στα 62 του από καρδιά. Το πολύ αλκοόλ και το ακόμα περισσότερο κάπνισμα σίγουρα δεν βοήθησαν.

Στις 432 σελίδες του δεύτερου τόμου της αυτοβιογραφίας της, με τίτλο «Post Scriptum», η Μπίρκιν αποκαλύπτει ότι δεν ξεπέρασε ποτέ την απώλεια του Γκενσμπούρ.

Οταν χώρισαν το 1980, της είχε πει: «Εσύ βρίσκεσαι στον δρόμο προς τα κάτω και εγώ στον δρόμο προς την κορυφή», όπως γράφει η Guardian.

Οταν ο Γκενσμπουρ πέθανε, το 1991, η Μπίρκιν γράφει ότι «ο κόσμος μου κατέρρευσε και ζούσα μέσα στο χάος, τη σιωπή και το σκοτάδι. Ο Σερζ είναι νεκρός. Αδύνατον. Ολα είναι θολά σαν εφιάλτης».

Η Τζέιν Μπίρκιν σε συναυλία της στην Ελβετία τον Ιούλιο του 2019 (EPA/HUGO MARIE)

Τέσσερις ημέρες αργότερα, πέθανε και ο πατέρας της. Μέσα σε λίγες ημέρες, έχασε τους δύο πιο σημαντικούς άνδρες στη ζωή της, οι οποίοι, όπως λέει, την είχαν αγαπήσει «δίχως όρους».

Στο βιβλίο, η ίδια λέει πώς, τα επόμενα χρόνια, μέχρι και σήμερα, πέρασε από όλη την γκάμα των συναισθημάτων, τα οποία άλλαζαν συχνά: ανασφάλεια και δυστυχία τη μία ημέρα, υπερβολική χαρά και πάθος την επόμενη. Και όλα αυτά με υστερικά ξεσπάσματα, δάκρυα και κατάθλιψη.

Γεμάτη ανασφάλειες και πεπεισμένη ότι υπέφερε «από μετριότητα και έλλειψη προσωπικότητας», αυτό που ήθελε πάνω από όλα, ήταν «να αγαπηθεί».

«Νομίζω ότι είμαι ένα τίποτα. Δεν έχω τίποτα ενδιαφέρον να πω», γράφει στο βιβλίο της η Μπίρκιν.

Ο θάνατος της κόρης της το 2013 ήταν ένα ακόμα τραυματικό γεγονός που σημάδεψε τη ζωή της. Η Κέιτ Μπάρι, παιδί από τον γάμο της με τον μουσικοσυνθέτη Τζον Μπάρι, σκοτώθηκε όταν έπεσε από το μπαλκόνι του τέταρτου ορόφου από το διαμέρισμά της στο Παρίσι.

Οταν ήταν έφηβη, η Κέιτ συχνά δεν πήγαινε σχολείο, έπινε αλκοόλ, έπαιρνε ναρκωτικά, ξενυχτούσε στα παριζιάνικα κλαμπ και έκλεβε τα ρούχα της μητέρας της.

Η Μπίρκιν θυμάται πως μία ημέρα, έπαθε υστερία επειδή η κόρη της πήρε ένα ακριβό Υβ Σεν Λοράν μπουφάν από την ντουλάπα της. «Ούρλιαζα “κλέφτρα, κλέφτρα”. Νόμιζα ότι θα με στείλουν στο ψυχιατρείο», θυμάται.

Η ίδια έχει άλλες δυο κόρες, την γνωστή τραγουδίστρια Σαρλότ Γκενσμπούρ, με τον Σερζ, και την Λου Ντουαγιόν, από τη σχέση της με τον γάλλο σκηνοθέτη Ζακ Ντουαγιόν.

Η Σαρλότ είχε δηλώσει κάποτε ότι ήθελε να είναι «ηθοποιός σαν τη μητέρα της και μέθυση σαν τον πατέρα της». Ομως και η ίδια η Μπίρκιν έπινε. «Επινα πολύ τότε. Διαβάζω τώρα το ημερολόγιό μου και το καταλαβαίνω. Είναι τρελό να διαβάζεις τι έγραφες τότε και να τα θυμάσαι ξανά όλα. Θυμάμαι την έκπληξή μας όταν ξυπνούσαμε σε περίεργα μέρη χωρίς να θυμόμαστε τι είχε γίνει».

Η Μπίρκιν κυκλοφόρησε 13 άλμπουμ και έπαιξε σε ταινίες και θεατρικά. Το 2002, διαγνώστηκε με χρόνια λευχαιμία. Η ίδια λέει ότι ήταν αθεράπευτα αισιόδοξη για τη ζωή της και τις σχέσεις της, μέχρι που σκοτώθηκε η κόρη της. Τότε, η λευχαιμία, επανήλθε δριμύτερη και χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο για θεραπεία.

Τότε ήταν που σταμάτησε να γράφει και στο ημερολόγιό της. «Πώς μπορούσα να γράψω μετά από αυτό; Ηταν σαν να ζούσα παράλληλες ζωές. Μου είχαν τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια μου. Ημουν πολύ άρρωστη».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...