Προσδεθείτε γιατί έρχονται τροπικοί κυκλώνες.

Οχι στην ΝΑ Ασία και στην Καραϊβική, όπως είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα, αλλά ακόμη και στα μέρη μας, στην μεσογειακή λεκάνη, προκαλώντας πλημμύρες παρόμοιες με αυτές που ενέσκηψαν πριν μερικές ημέρες στην Βενετία.

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει στην ιταλική Repubblica ο Σαλβατόρε Πασκάλε, ερευνητής στις ατμοσφαιρικές επιστήμες και ειδικός σε θέματα κλιματικής αλλαγής στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

Ο Πασκάλε πιστεύει ότι μπαίνουμε σε μια χρονική περίοδο όπου η Μεσόγειος θα μοιάζει όπως οι Τροπικοί της Ασίας, καθώς θα αποτελέσει το θέατρο εκδήλωσης πολλών ισχυρών «Medicanes» (μεσογειακοί κυκλώνες, από τις λέξεις «Mediterranean» και «hurricanes»).

Παρόλο που μέχρι σήμερα οι μεσογειακοί κυκλώνες – μία τροπική καταιγίδα και χαρακτηρίζεται από έντονες βροχοπτώσεις και ισχυρούς ανέμους – είναι μέχρι στιγμής ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο που συμβαίνει μία έως δύο φορές το χρόνο, ο ιταλός επιστήμονας θεωρεί πως αυτό, συνεπικουρούμενο από τη γενικότερη κλιματική αλλαγή, πρόκειται σύντομα να αλλάξει και να έχουμε πολύ συχνότερα medicanes στην περιοχή μας.

Και μάλιστα, όταν αυτό θα συμβαίνει, οι κυκλώνες θα έχουν πολλά κοινά με τους τροπικούς κυκλώνες, καθώς οι θυελλώδεις άνεμοι θα στροβιλίζονται γύρω από ένα «μάτι», συνοδευόμενοι από καταρρακτώδεις βροχές.

Όπως αναφέρει ο Πασκάλε, οι μεσογειακοί κυκλώνες είναι πιθανότερο να σχηματισθούν στα τέλη του καλοκαιριού, στις αρχές του φθινοπώρου ή τον χειμώνα πάνω από σχετικά θερμά ύδατα, σε συνδυασμό με τον ψυχρότερο αέρα από πάνω τους, ενώ οι τροπικοί κυκλώνες είναι πιο συνηθισμένοι κατά τους μήνες του καλοκαιριού.

Παρ΄όλα  αυτά επισημαίνει πως η πρόβλεψή τους εξακολουθεί να αποτελεί έναν δυσεπίλυτο γρίφο για τους επιστήμονες.

Ενώ στον Ατλαντικό ή στον Ειρηνικό Ωκεανό οι κυκλώνες προϋποθέτουν θερμοκρασίες θάλασσας περίπου 27 βαθμών Κελσίου, στη Μεσόγειο μπορούν να σχηματισθούν κυκλώνες ακόμη και με νερά σε θερμοκρασία μόνο 14 βαθμών Κελσίου.

Και ενώ στον ωκεανό έχουν μια ακτίνα δράσης που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 1.000 χλμ. ο Πασκάλε επισημαίνει πως στη Μεσόγειο η αντίστοιχη ακτίνα επιρροής τους θα είναι τα 200-300 χλμ.

Παρ’ όλα αυτά, οι άνεμοι θα είναι έντασης αντίστοιχης με εκείνους του Ατλαντικού, υπερβαίνοντας σε ταχύτητα τα 150 χλμ./ώρα.

Οι Medicanes κινούνται πάντα από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Ξεκινούν σαν απλές καταιγίδες για να εξελιχθούν σε κάτι πολύ ισχυρότερο, μετατρέποντας θερμοδυναμικά τη θερμότητα και την υγρασία της Μεσογείου σε ενέργεια.

Αναπτύσσεται έτσι ένα ισχυρό υποτροπικό σύστημα χαμηλών πιέσεων, με πυκνά νέφη να στροβιλίζονται γύρω από ένα «μάτι» καθαρό από νέφη, κάτι που θυμίζει πολύ έναν τροπικό κυκλώνα.

Δύο είναι οι συνηθέστερες περιοχές για τη δημιουργία μεσογειακού κυκλώνα: αφενός μια περιοχή στη δυτική Μεσόγειο μεταξύ της Ισπανίας, της Σαρδηνίας και της Κορσικής και, αφετέρου, στην ανατολική Μεσόγειο στο Ιόνιο, ιδίως στο νότιο.

Είναι πιθανό ότι η μορφολογία των ακτογραμμών ανάμεσα στη «μπότα» της νότιας Ιταλίας και στη δυτική Ελλάδα ευνοεί την ανάπτυξη ανέμων που στροβιλίζονται αντίστροφα από τη φορά του ρολογιού, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα χαμηλό βαρομετρικό σύστημα.

Υπάρχουν λοιπόν, σύμφωνα με τον καθηγητή, λύσεις και προτάσεις με στόχο τον μετριασμό του φαινομένου;

«Όπως στην Βενετία ή και αλλού, θα μπορούσαν πιθανώς να δημιουργηθούν υποδομές που θα περιόριζαν το φαινόμενο των medicanes, ωστόσο αυτή τη στιγμή είναι καλύτερο να επικεντρωθούμε στο πώς να περιορίσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη μας», σημειώνει ο Πασκάλε, καταλήγοντας με νόημα: «για όσο καιρό δεν παίρνουμε μέτρα κατά την κλιματικής αλλαγής, όλα τα φαινόμενα, όπως οι μεσογειακοί κύκλωνες, θα ενσκήπτουν με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News