Για τον Ντέιβιντ Κάμερον και τους Βρετανούς συντηρητικούς το βράδυ της Πέμπτης ήταν γεμάτο αγωνία, ενθουσιασμό, έκπληξη και σχετικά σεμνούς πανηγυρισμούς. Η αρχική παγωμάρα και αμηχανία στην αρχή της βραδιάς – καθώς οι δημοσκοπήσεις μας είχαν προετοιμάσει για μια σκληρή αναμέτρηση με αμφίρροπα αποτελέσματα- εξαφανίστηκε σιγά-σιγά μετά την ανακοίνωση των exit polls. Το απροσδόκητα μεγάλο προβάδισμα των Tories αλλά και η εκλογική υπεροχή του SNP στη Σκωτία (κέρδισαν 56 από τις 59 έδρες), όπως προέβλεψε το κοινό exit poll των BBC, Sky και ITN από τις 10.00, κλόνισε τους δημοσκόπους αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα που παρακολουθούσαν με δυσπιστία τον εκλογικό χάρτη να αλλάζει ραγδαία.

Οι εκλογές δεν φέρνουν όμως μόνο χαμόγελα για τους Συντηρητικούς και ένα κύμα απογοήτευσης για τους Εργατικούς -οι οποίοι έχασαν πρωτοκλασάτα στελέχη και υπέστησαν τεράστιο πλήγμα καθώς εξαφανίστηκαν σχεδόν ολοσχερώς από τη Σκωτία – αλλά και μεγάλη ανασφάλεια για το μέλλον της Μεγάλης Βρετανίας. Δεν είναι μόνο ότι τρία μεγάλα κόμματα θα βρεθούν ακέφαλα άμεσα -αναμένονται παραιτήσεις Μίλιμπαντ (Lab), Κλέγκ (Lib Dems) και Φάρατζ (UKIP)- , αλλά το ενδεχόμενο μιας συνταγματικής κρίσης στη Βρετανία δεδομένου του αποτελέσματος στη Σκωτία. Όπως ανέφεραν διάφοροι αναλυτές κατά τη διάρκεια της χθεσινής βραδιάς, υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα ο Κάμερον να είναι ο τελευταίος πρωθυπουργός της Βρετανίας όπως την ξέρουμε.

Με τους Tories να έχουν υποσχεθεί τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ το 2017 και το UKIP να αναδεικνύεται σε τρίτο κόμμα (με ένα μόνο βουλευτή μέχρι στιγμής αλλά με 3,773,402 ψήφους) είναι μάλλον απίθανο να αποφευχθεί η διχαστική ρητορική που έχει πολώσει δραματικά την εγχώρια πολιτική σκηνή. Ούτε είναι απίθανο ένα Brexit, που μπορεί κάποιοι Άγγλοι να μη βλέπουν με κακό μάτι αλλά οι Σκωτσέζοι «συντοπίτες» τους τρομοκρατούνται και μόνο στην ιδέα. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου και θα δικαιολογούσε τη διεξαγωγή ενός ακόμα δημοψηφίσματος –αυτή τη φορά για την παραμονή της Σκωτίας στην ένωση- που τόσο ορέγονται στο SNP.

Ο Άλεξ Σάλμοντ πρώην ηγέτης του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος, ανέφερε ότι «ένα λιοντάρι βρυχάται απόψε, το Σκωτσέζικο λιοντάρι και δεν νομίζω ότι υπάρχει κυβέρνηση, οποιασδήποτε μορφής, που μπορεί να το αγνοήσει». Όμως οι αντιδιαμετρικά αντίθετες πολιτικές προσεγγίσεις των Συντηρητικών και των Εθνικιστών (οι οποίοι καταδικάζουν τις πολιτικές λιτότητας της κυβερνησης) θα εξοβελίσουν το SNP σε ένα αντιπολιτευτικό ρόλο , απ΄όπου θ’ αντιδρούν αλλά δε θα μπορούν να επηρεάζουν τις εξελίξεις στο βαθμό που επιδιώκουν.

Ωστόσο αν σκεφτεί κανείς ότι η Μάρι Μπλάκ, μια 20χρονη φοιτήτρια πολιτικών επιστημών από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης κατάφερε να εκτοπίσει από την έδρα του τον Ντάγκλας Αλεξάντερ, υπεύθυνο για την εκστρατεία των Εργατικών και σημαντικό στέλεχος του κόμματος τότε το «σκωτσέζικο λιοντάρι» σίγουρα δε θα δαμαστεί εύκολα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News