Καθώς «τράκαραν» την Τρίτη μεταξύ τους ο Δημήτρης Παπαδημούλης με την Πόπη Τσαπανίδου για την υπόθεση Γεωργούλη, και αναγκάστηκε τελικά ο Αλέξης Τσίπρας να δώσει γραμμή από το Λαύριο, η Κουμουνδούρου –από τα υπόγεια ως το γραφείο του προέδρου– δοκίμαζε το δηλητήριο που έσπερνε επί χρόνια για τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Ηταν αναμενόμενο, αλλά η «φάμπρικα» που άνοιξαν στον ΣΥΡΙΖΑ με την απόπειρα πολιτικοποίησης της ποινικής υπόθεσης του Δημήτρη Λιγνάδη και το σύνθημα #ΝΔ_Παιδεραστές, προκαλεί τώρα σπασμωδικές αντιδράσεις.

Η υπόθεση αφορά εκλεγμένο ευρωβουλευτή του κόμματος ο οποίος αντιμετωπίζει καταγγελία για βιασμό και ξυλοδαρμό, όχι γενικώς και αορίστως για παρενόχληση, όπως έλεγαν στην αρχή ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Για τον οποίο ευρωβουλευτή ισχύει βεβαίως το τεκμήριο της αθωότητας.

Τότε όμως, το 2021, ήταν όλα εύκολα και ωραία για την Κουμουνδούρου –χάρη στην έτοιμη συνταγή του QAnon (θα επανέλθουμε). Οταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση του –πρωτόδικα καταδικασμένου για δύο βιασμούς– θεατρικού σκηνοθέτη και τέως διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Λίνα Μενδώνη ότι επιχειρούσαν τη συγκάλυψη για τον «άριστο» Λιγνάδη. Υπονοώντας ευθέως, δηλαδή, ότι γνώριζαν και κάλυπταν τη δράση του!

Εκείνες τις εβδομάδες ακούστηκαν πράγματα πρωτοφανή στην πολιτική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε μέσω βουλευτών του στο σημείο να αφήνει υπονοούμενα για το προσωπικό ενδιαφέρον που είχε δείξει ο κ. Μητσοτάκης για τη διάσωση 2.000 ασυνόδευτων ανήλικων προσφυγόπουλων από τις λάσπες της Μόριας και των άλλων camps.

«Από ΜΚΟ που φέρεται να συνδέεται με το πρωθυπουργικό περιβάλλον “ψώνιζε” προσφυγόπουλα ο Λιγνάδης» έγραφε τον Φεβρουάριο του 2021 στο Twitter η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάνια Ελευθεριάδου. Τέτοιο φαιδρό επίπεδο ανανεωτικής Αριστεράς πού να το φαντάζονταν ο Λεωνίδας Κύρκος ή ο Μανόλης Αναγνωστάκης!

Το όλο πράγμα κατέληξε σε αντιπαράθεση πρόσωπο με πρόσωπο στη Βουλή. «Σας κοιτώ στα μάτια και σας ερωτώ ανοιχτά, πριν ο κατήφορος ολοκληρωθεί: Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι καλύπτει παιδεραστές και ότι η Νέα Δημοκρατία διακινεί κύκλωμα ανηλίκων;» ρώτησε ο κ. Μητσοτάκης τον κ. Τσίπρα από το βήμα της Βουλής. Μόνο τότε αναγκάστηκε να μαζέψει η Κουμουνδούρου την εκστρατεία λάσπης που είχε οργανώσει.

Η αποτρόπαιη υπόθεση Λιγνάδη αποτέλεσε την αφορμή για να δοκιμάσει για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ τη συνταγή της θεωρίας QAnon που αποθέωσε ο Ντόναλντ Τραμπ: κοντολογίς, ότι το «σύστημα» ελέγχεται διεθνώς από μια αίρεση παιδόφιλων οι οποίοι κατέχουν τα πόστα και προστατεύουν αποτελεσματικά ο ένας τον άλλο. Εξ ου και η γραμμή της Κουμουνδούρου ότι Μητσοτάκης και Μενδώνη γνώριζαν δήθεν για τη δράση του Λιγνάδη.

Το ίδιο έργο στήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και το 2022 πάνω στο δράμα του 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό. Εκ νέου ο πρόεδρος του κόμματος άφηνε υπονοούμενα σε άρθρο του στην «ΕφΣυν» χρησιμοποιώντας το σύνθημα-«κλειδί» του Ντόναλντ Τραμπ. «Μήπως είναι ώρα να αποξηράνουμε τον βάλτο (drain the swamp);» διερωτάτο ο κ. Τσίπρας…

Το δεύτερο αυτό έργο, που στηριζόταν ξανά στη συνταγή του ελληνικού QAnon (#ΝΔ Παιδεραστές) κατέβηκε άρον άρον όταν έγινε γνωστό ότι χαμηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ συνομιλούσε με τη 12χρονη. Το στέλεχος διεγράφη αμέσως και η θεωρία του βάλτου έμεινε εκεί. Τα «μυστικά» του δεν βόλευαν πια το κόμμα.

Τώρα που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το πρωί έλεγαν ότι είχαν ακούσει «φήμες» στο Ευρωκοινοβούλιο για τον Γεωργούλη, και το απόγευμα ότι τελικά όχι, δεν είχαν ακούσει κάτι συγκεκριμένο, συμβαίνει κάτι απλό: πανικοβλήθηκαν μπροστά στα πολιτικά ήθη και στη γραμμή που ίδιοι έκαναν σημαία στην πολιτική ζωή του τόπου.

Η δε απόπειρα των πρώτων ωρών να ελέγξουν το αφήγημα, κατασκευάζοντας μια παραπλανητική εικόνα για την καταγγέλλουσα και δίνοντας «από κάτω» το όνομά της στα ΜΜΕ, απέτυχε παταγωδώς. Το «αφήγημα» γύρισε ανάποδα και έσκασε με δύναμη πάνω τους.

Τώρα, για πρώτη φορά, βλέπουν με τα δικά τους μάτια πόσο βαθύ σκοτάδι έχει μέσα ο λάκκος της κομματικοποίησης των ποινικών υποθέσεων, τον οποίο έσκαβαν επί χρόνια για τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Και πληρώνουν επίσης την ποιότητα των επιλογών της σημερινής τους ηγεσίας. Γιατί από τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη, που διετέλεσε επί χρόνια ευρωβουλευτής, έως τον Αλέξη Γεωργούλη, απαιτείται ένα μεγάλο άλμα πολιτικής και αισθητικής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News