Η σκέψη του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι σαφής και απλή, έχει μάλιστα εκφραστεί κάμποσες φορές στον πρωινό καφέ του Μαξίμου: Δεν είναι ούτε λογικό ούτε δημοκρατικό, εκατό άτομα που διαδηλώνουν στο κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, να μπλοκάρουν και να ταλαιπωρούν εκατό χιλιάδες ανθρώπους που πάνε στις δουλειές τους. Κάτι πρέπει να γίνει επ’ αυτού. Σωστά. Οπως κάτι πρέπει να γίνει για την τρύπα του όζοντος πάνω από τους πόλους, για τον έλεγχο του σκοτεινού Διαδικτύου και για την υπογεννητικότητα στην χώρα μας.

Με βρίσκετε ελαφρώς απαισιόδοξο, έτσι; Το ομολογώ. Κι όσο πιο λογικές ακούγονται οι απόψεις του Πρωθυπουργού και του επιτελείου του για τις διαδηλώσεις στο κέντρο, τόσο πιο απαισιόδοξος γίνομαι εγώ. Τι λέει χοντρικά ο Πρωθυπουργός επί του ζητήματος; Πρώτον, κανένας δεν απαγορεύει στους πολίτες να συγκεντρώνονται ή να διαδηλώνουν. Δεύτερον, αν οι διαδηλωτές είναι λίγοι, πενήντα ως εκατό άτομα δηλαδή, μπορούν κάλλιστα να διαδηλώνουν σε μια ανοικτή πλατεία και στην συνέχεια να κάνουν πορεία στο πεζοδρόμιο δίχως να κόβουν την κίνηση. Να διαδηλώσουν στην Κλαυθμώνος ή στην Κοραή για παράδειγμα και να κάνουν πορεία στα πεζοδρόμια της Πανεπιστημίου που είναι φαρδιά.

Τρίτον, αν οι διαδηλωτές είναι αρκετοί, ως πεντακόσια άτομα ας πούμε, μπορούν να κάνουν πορεία στην μια λωρίδα του δρόμου, ώστε οι υπόλοιπες λωρίδες να είναι ανοικτές στα αυτοκίνητα και τα μέσα συγκοινωνίας. Τέταρτον, αν οι συγκεντρωμένοι είναι πολλοί, τότε είναι λογικό μεν να κλείνουν κάποιοι δρόμοι όμως να επιλέγονται δρόμοι που κατά το δυνατόν επηρεάζουν λιγότερο την συνολική λειτουργία της πόλης. Το κάτω μέρος του Συντάγματος βολεύει τους σχεδιασμούς της αστυνομίας, αντιθέτως το πάνω μέρος και η Βασιλίσσης Σοφίας τα κάνει όλα μαντάρα. Διαλύει το κέντρο.

Πρόκειται για την αποθέωση της λογικής, σωστά; Και οι διαδηλωτές κάνουν γνωστά τα αιτήματα τους και οι εγκλωβισμένοι οδηγοί δεν βρίζουν και οι μαγαζάτορες δεν κλαίνε και οι τουρίστες δεν βλαστημούν την χώρα που επισκέφθηκαν. Αλλωστε αυτό γίνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Πλην υπάρχει και η ρήση του Χιου Γκριν την δεκαετία του ’70. Στην ερώτηση «πότε η ΕΡΤ θα γίνει BBC;» εκείνος απάντησε φλεγματικά «όταν οι Έλληνες γίνουν Εγγλέζοι».

Τα πρωθυπουργικά σχέδια προϋποθέτουν διάφορα πράγματα. Ας πούμε προσυνεννόηση των οργανωτών της διαδήλωσης με την Ελληνική Αστυνομία. Πλάκα μας κάνετε; Από ποια μεταδικτατορική χρονιά υπήρξε συνδικάτο, σύλλογος ή κόμμα που ζήτησε άδεια από την αστυνομία για να διαδηλώσει; Προϋποθέτει επίσης διάλογο των δύο για την οργάνωση της διαδήλωσης και της πορείας: Η αστυνομία να λέει «εδώ θα μαζευτείτε κι απ’ αυτή την λωρίδα θα πάτε» κι εκείνοι να απαντούν «διαφωνούμε, θα προτείναμε να συγκεντρωθούμε εδώ και να πάμε από ‘κει». Σας μοιάζει πιθανό; Στην Γαλλία γίνεται θα πείτε. Και στην Ολλανδία, μόνο που εδώ είναι Μπαλκάνια κι είμαστε αλλιώς μαθημένοι.

Επίσης προϋποθέτει ότι οι συγκεντρώσεις και οι πορείες γίνονται για την γνωστοποίηση αιτημάτων προς τους αρμοδίους και όχι για λόγους συνδικαλιστικής επιβεβαίωσης ή για να καταγράψουν οι κάμερες σκηνές χάους που δείχνουν ότι η κάθε κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο ευρισκόμενη απέναντι σε κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας. Διότι τότε, άλλα είναι τα μέσα που επιστρατεύονται και άλλα είναι τα δεδομένα που λαμβάνουν υπ όψη οργανωτές των διαδηλώσεων και αστυνομικοί.

Τέλος, προϋποθέτει ένα ελάχιστο πολιτικής συναίνεσης πάνω σε μια αντίληψη εξευρωπαϊσμού της πολιτικής δράσης στην χώρα μας. Πιστεύει κανείς ότι θα υπάρξει τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια ή πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση που θα συμφωνήσει σε αυτό; Η ΓΣΕΕ ή η ΑΔΕΔΥ; Κόμμα ίσως; Το ΚΚΕ θα βγει στα κάγκελα, ο ΣΥΡΙΖΑ στα κεραμίδια. Άρα η κυβέρνηση θα συγκρουστεί με όλους, κατηγορούμενη ότι περιορίζει το δικαίωμα της διαδήλωσης.

Θα μου πείτε ότι θα ‘χει τον απλό κόσμο μαζί της. Μόνο που ο απλός κόσμος δεν δέρνεται με ‘κείνους που θα μπουν στην μέση της Πανεπιστημίου ακριβώς για να δείξουν τον ηρωισμό τους μπροστά στις κάμερες. Η αστυνομία δέρνεται και το κόστος το παίρνει ο Κυριάκος και ο Χρυσοχοΐδης. Η φιλολογία περί Ακροδεξιάς θα φουντώσει αμέσως. Εξάλλου, οι νοσοκόμες θέλουν να μαζευτούν στον Ευαγγελισμό και να πάνε στο υπουργείο Υγείας στην Αριστοτέλους, οι φοιτητές θέλουν να πάνε απ’ τα προπύλαια στη Βουλή, οι συνταξιούχοι από το άγαλμα Βενιζέλου στην Σταδίου και οι μηχανικοί από το Σύνταγμα στο υπουργείο τους στην Αλεξάνδρας.

Οπότε δεν θα ρωτήσουν κανέναν κερατά αν το επιτρέπει και από ποια λωρίδα θα πορευτούν. Στο κάτω-κάτω, αν πέσουν και δυο σφαλιάρες η κινητοποίηση θα παίξει το βράδυ στα δελτία, αλλιώς μόνο οι οδηγοί που εγκλωβίζονται θα τους πάρουν χαμπάρι. Κι αν οι Συριζαίοι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να φωνάζουν στην Βουλή και στις τηλεοράσεις, το ΠΑΜΕ και οι αντιεξουσιαστές έχουν κάτι νταβραντωμένους που δεν κωλώνουν να μπουν στην φωτιά.

Θα μου πείτε ότι μετά από τέσσερις δεκαετίες συζητήσεων, μπορεί να βρεθεί κάποια λύση. Έστω περιορισμένη στην αρχή, που θα επεκταθεί αργότερα. Στο κάτω-κάτω, κάποτε φαινόταν αδιανόητο να μην κάθονται οι Έλληνες στην τσόχα το βράδυ της Πρωτοχρονιάς κι όμως ο Αβραμόπουλος κατάφερε να το καταργήσει το έθιμο. Και μέχρι πρόσφατα ακουγόταν απίθανο να μην καπνίζουμε παντού κι όμως σήμερα είναι όλοι έξω από τις πόρτες των μπαρ σαν τις κότες και φουμάρουν δίχως να βγάζουν κιχ για την αντικαπνιστική μανία του Κυριάκου. Άρα μπορεί να γίνει και με τις διαδηλώσεις. Μακάρι…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News