Η σημερινή μας πίτα είναι εμπνευσμένη από την λαχταριστή κιμαδόπιτα των Ευβιότοπων με γέμιση από ψιλοκομμένο βιολογικό κρέας (μοσχάρι, χοιρινό και αρνί), γραβιέρα, αγκινάρες, φινόκιο, κρεμμύδι, μυρωδικά, αλάτι και πιπέρι, τυλιγμένη σε βιολογικό φύλλο κρούστας. Η δική μου εκδοχή είναι πιο απλή, την έκανα με μοσχαρίσιο κιμά, αγκινάρες, βέβαια, γιατί είναι η εποχή τους, και επειδή φινόκιο δεν βρήκα, έβαλα ψιλοκομμένο μάραθο μαζί με άνηθο, μαϊντανό, ελάχιστη φρέσκια ρίγανη και δυο φυλλαράκια δυόσμο. Και αντί για φύλλο κρούστας έκανα το δικό μου, δηλαδή της Πολυτίμης, γιατί από τι στιγμή που το δοκίμασα αυτό το πανεύκολο φύλλο, δεν το αλλάζω.

Αλλά τι να το κάνεις, τη μαγειρική δεινότητα του Μηνά Χάλαρη δεν την φτάνω, δεν την έφτασα ποτέ.  Τα παιδιά μας ήταν ακόμα μικρά όταν πηγαίναμε στο παραδεισένιο κτήμα του στη Βόρεια Εύβοια, και τρελαίνονταν από τη χαρά τους παίζοντας μέσα στη γαλήνη του πράσινου, χαϊδεύοντας κατσικούλες και μοσχαράκια. (Εν τω μεταξύ μεγάλωσαν και απέκτησαν δικά τους παιδιά, σας το λέω για να καταλάβετε πόσος καιρός έχει περάσει από τότε).

Ο γαλλοτραφής Μηνάς, οικονομολόγος και, ακόμη τότε, στέλεχος μεγάλης ιδιωτικής επιχείρησης, ήταν (και είναι) παθιασμένος με την μαγειρική και την καθαρή διατροφή. Δεν υπήρχε περίπτωση να τον καλέσεις για φαγητό και να μην έρθει με δυο κατσαρόλες -«Μαγείρεψα κάτι λίγο, βρε παιδιά, για συμπλήρωμα», ήταν η δικαιολογία- ενίοτε και με ένα χοιρινό μπούτι παραμάσχαλα, αντί για λουλούδια ή σοκολατάκια. Με λίγα λόγια η επιτυχία του γεύματος ήταν εξασφαλισμένη -ακόμα κι αν έκαιγες το φαγητό- εφόσον ήταν καλεσμένη και η οικογένεια Χάλαρη.

Το κρέας προερχόταν από τη μικρή φάρμα του στο καταπράσινο ύψωμα της Κηρίνθου στη Βόρεια Εύβοια, όπου μεγάλωνε τα ζώα του με αγάπη και φροντίδα, σαν παιδιά του. Ο διακαής πόθος του ήταν να φτιάξει μια επαγγελματική μονάδα βιολογικής εκτροφής, ένα project για το οποίο μας μιλούσε συνεχώς. Ο Μηνάς είναι  πρωτοπόρος και παθιασμένος άνθρωπος, μελέτησε, λοιπόν, τα πάντα πριν πραγματοποιήσει το όνειρό του, παρακολούθησε και σχολή κρεοπωλών, γιατί «η κοπή και η κατεργασία του κρέατος είναι δύσκολη υπόθεση και θέλει μαστοριά». Και τα κατάφερε να δημιουργήσει τους Ευβιότοπους, μια βιολογικά πιστοποιημένη μονάδα εκτροφής.

Δείτε τη συνταγή και άλλες πληροφορίες εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News