Η ομιλία του Βαγγέλη Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν μια δύσκολη άσκηση. Κατ’ αρχάς ο ευπροσήγορος και χειμαρρώδης πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έπρεπε να χωρέσει τις ιδέες του στα ασφυκτικά χρονικά όρια που έχουν τεθεί –έχουν εγγραφεί να μιλήσουν 205 βουλευτές! Κατά δεύτερον ήθελε να καταδείξει όχι μόνο τα ελαττώματα της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά -κυρίως- τον δόλο του Αλέξη Τσίπρα. Και τα κατάφερε στέλνοντας μάλιστα και ένα μήνυμα προς διάφορους πρώην κομματικούς συντρόφους από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι τώρα φλερτάρουν προθύμως με τον ΣΥΡΙΖΑ.

«H κυβέρνηση χρησιμοποίησε το ζήτημα του ονόματος γιατί ήθελε να προκαλέσει εσωτερική ρήξη στη ΝΔ, υποταγή του ΚΙΝΑΛ, διά μέσου πρόθυμων συνοδοιπόρων, εξαέρωση του Ποταμιού. Μεταχειρίστηκε δε ο κ. Τσίπρας τον κ. Καμμένο, όπως αρμόζει στη σχέση δύο πολιτικών συνενόχων που αλληλοκαρφώνονται. Η μεταχείριση του κ. Καμμένου είναι πολύ διδακτική και προειδοποιητική για τους νέους συνοδοιπόρους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος.

«Την εθνική συναίνεση, που ήταν απολύτως εφικτή και απολύτως αναγκαία, δεν την θέλησε και την επεδίωξε ποτέ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και λέω σήμερα πάλι “ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ”, παρά την αποχώρηση του κ. Καμμένου, διότι ο κ. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ κράτησαν το στιλό με το οποίο υπογράφηκε η Συμφωνία αυτή, που σε πολλά σημεία δεσμεύει τη χώρα, από μόνης της υπογραφής της», είπε επίσης ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, για να συμπληρώσει: «Ο στόχος της κυβέρνησης δεν ήταν, δυστυχώς, η διαχείριση ενός εθνικού θέματος, υπεράνω κομματικών αντιθέσεων και σκοπιμοτήτων, αλλά η μετατροπή ενός εθνικού θέματος, σε μοχλό εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων».

«Ο κ. Τσίπρας ήξερε και ξέρει ότι το ζήτημα του ονόματος είναι ζήτημα ταυτοτικό. Το ήξερε και το ξέρει γιατί σε αυτή την ταυτοτική ευαισθησία οικοδόμησε την απλουστευτική, δημαγωγική και εθνικολαϊκιστική πολιτική του από το 2010», είπε σε ένα άλλο σημείο της ομιλία του ο κ. Βενιζέλος. «Ο κ. Τσίπρας ήθελε, από την αρχή, να χρησιμοποιήσει το ζήτημα του ονόματος, ως εργαλείο για τη μετατόπισή του, από την αδελφική συνεργασία με τον κ. Καμμένο, στο πεδίο της δήθεν νέας Κεντροαριστεράς. Ποιας Κεντροαριστεράς; Της βασισμένης στην ενδοκυβερνητική αποστασία τεσσάρων βουλευτών των ΑΝΕΛ και στην κ. Παπακώστα. Αυτά είναι τα κοινοβουλευτικά θεμέλια της νέας Κεντροαριστεράς του κ. Τσίπρα! Δεν τον ενδιέφερε και δεν τον ενδιαφέρει η ταυτότητα της Μακεδονίας αλλά η ψευδής ταυτότητα της δήθεν νέας κεντροαριστεράς υπό την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ με πρόθυμες ουρές».

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση για άσκηση εξωτερικής πολιτικής, με όρους μικροκομματικής σκοπιμότητας, χωρίς να προστατεύονται προστατεύσιμα συμφέροντα της χώρας, καθώς και για ευτελισμό της δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής τάξης.

«Η δική μας στάση και η δική μου προσωπικά, ενίσχυσε εξ αρχής, εδώ και μήνες, τη διαπραγματευτική θέση της χώρας. Την αναθεώρηση του Συντάγματος, ως απόδειξη συμμόρφωσης των γειτόνων μας στο διεθνές δίκαιο, την επέβαλε η αντιπολίτευση, με νηφάλιες και δημιουργικές φωνές, γιατί αυτό είχε συμβεί και το 1995, όταν η ενδιάμεση συμφωνία οδήγησε σε σειρά αναθεωρήσεων του Συντάγματος της γειτονικής μας χώρας», επεσήμανε και υπογράμμισε πως, από τη ρηματική διακοίνωση προκύπτουν ασάφειες, αμφιβολίες, υπαναχωρήσεις, προκύπτει μη σεβασμός όλων των προϋποθέσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ο κ. Βενιζέλος παρατήρησε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν προβλέπει πραγματικά σύνθετη ονομασία erga omnes αλλά διπλή ονομασία και αυτό γιατί με τη «μοιραία» διάταξη του άρθρου 7, δίπλα στη σύνθετη ονομασία επιτρέπεται η χρήση όρων «Μακεδονία», «Μακεδονικός».

Αποδέχτηκε για χάρη της συζήτησης ότι το «nationality» είναι «ιθαγένεια», αλλά σημείωσε ότι αυτή πρέπει να είναι «Βορειομακεδονική».

Σημείωσε δε πως η ισορροπία της συμφωνίας, είναι δυστυχώς ετεροβαρής γιατί η Ελλάδα δίνει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την προοπτική ένταξης στην ΕΕ με αλλαγή συγχρονισμού των ενεργειών. «Επρεπε να έχει προηγηθούν τα Σκόπια στην πλήρωση των υποχρεώσεών τους αλλά τελικά προηγείται η Αθήνα σε όλα. Εκείνοι πήραν ιθαγένεια, γλώσσα και το αφήγημα του άρθρου 7. Η δε πλήρης εφαρμογή της συμφωνίας έχει μεγάλη μεταβατική περίοδο και μάλιστα ως προς την εσωτερική χρήση συναρτάται με τις διαπραγματεύσεις ένταξης στην ΕΕ, δηλαδή επ’ αόριστον. Μιλάμε για πολλά χρόνια, μιλάμε για δεκαετίες», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News