Ήταν εξαιρετικό αυτό που συνέβη στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη. Δεν θα σταθώ στον «αποτροπιασμό» του πολιτικού συστήματος και τις «καταδίκες» που εύκολα για άλλη μία φορά έριξαν στο γεγονός, παραβλέποντας ότι στην ουσία η ανικανότητα και η αδιαφορία των «δημοκρατικών δυνάμεων» της χώρας την έριξαν στα νύχια της Χρυσής Αυγής. Ούτε στην «έκπληξη» και το «σοκ» των συναδέλφων στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ. Αυτά είναι γραφικότητες. Όλοι ξέρουμε ποιοι είναι οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής και τι είναι ικανοί να κάνουν. Μάλλον ξέρουμε τι κάνουν στους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας. Ε, τώρα το είδαμε και στον αέρα, «ζωντανά».

Είναι λοιπόν εξαιρετικό αυτό που συνέβη γιατί πλέον η Χρυσή Αυγή έδειξε τα πραγματικά της χρώματα: το μαύρο της ψυχής των κακοποιημένων παιδιών της –γιατί το κακοποιημένο παιδί μαθηματικά εξελίσσεται σε κακοποιητικό «ενήλικα»- και το λευκό της αμόλυντα βάναυσης επιβολής μιας «ιδεολογικής ορθότητας» σαν σκηνή από τη «Λευκή κορδέλα» του Μίκαελ Χάνεκε.

Είναι εξαιρετικό γιατί πλέον όλοι είδαμε ότι τα «παλικάρια με τα μαύρα» δεν «προστατεύουν» τους Έλληνες πολίτες από τους ξένους εγκληματίες αλλά τους «προστατεύουν» και από τον ίδιο τον εαυτό τους αν τυχόν και τολμήσουν και εκφράσουν μια διαφορετική από τη δική τους Χρυσαυγίτικη ιδεολογία. Επίσης, είναι εξαιρετικό γιατί φάνηκαν, σε αυτή την ακραία περίσταση, και τα πραγματικά χρώματα όλων των προσκεκλημένων στο πάνελ. Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω το λοβοτομημένο ύφος και την αποστασιοποιημένη στάση του Προκόπη Παυλόπουλου στο όλο γεγονός, σαν αυτό που διαμειβόταν ακριβώς δίπλα του να μην τον αφορούσε. Ένας τέτοιος αδιάφορος άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αποφασίζει για μένα και τη χώρα μου. Κυρίως γιατί δεν θα έχει ούτε το σθένος αλλά ούτε και την ευγένεια –όχι σε επίπεδο savoir vivre, αλλά στο επίπεδο μιας βαθιά πολιτισμένης κοινωνικής συνύπαρξης- να με προστατέψει, ως εκλεγμένος εκπρόσωπος ενός δημοκρατικού κοινοβουλίου, από τις «γροθιές» του ολοκληρωτισμού.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News