Παράδοξο; Η οικονομία των ΗΠΑ πήρε και πάλι μπροστά. Η αύξηση κατά 33% του ΑΕΠ των ΗΠΑ είναι γεγονός, όμως πόσο αισιόδοξο στοιχείο μπορεί να είναι αυτό για όλους στην Αμερική;

Η ιταλική Repubblica γράφει ότι αυτή η αύξηση για τον Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να σηματοδοτεί και το κύκνειο άσμα του, το τελευταίο θετικό σημάδι προτού οι ψηφοφόροι τον στείλουν για πάντα στο σπίτι του. Αναρωτιέται όμως κιόλας μήπως ο Τραμπ μπορέσει να αξιοποιήσει τα καλά νέα την τελευταία στιγμή και, έτσι, να αντιστρέψει την εις βάρος του κατάσταση.

Διότι τα οικονομικά στοιχεία έχουν διπλή ανάγνωση: το ΑΕΠ πήρε την ανιούσα αλλά η απάντηση στο ερώτημα που αφορά την επανεκλογή Τραμπ εξαρτάται από τον αριθμό των Αμερικανών που νιώθουν την ανάκαμψη στην πραγματική ζωή, στη ζωή τους: στις δουλειές τους, στο εισόδημά τους, στις προσδοκίες τους για το 2021.

Η αύξηση 7,4% του ΑΕΠ στο τρίτο τρίμηνο (σε σύγκριση με το δεύτερο τρίμηνο) ισοδυναμεί με + 33% σε ετήσια βάση. Είναι όντως σημαντική η ανάκαμψη. Ο Τραμπ λέει ότι επιβεβαιώθηκε, ότι το χειρότερο έχει περάσει, ότι αποδείχθηκε η ικανότητά του να κυβερνά. Λέει επίσης ότι ο αντίπαλός του, ο Τζο Μπάιντεν, θέλει να παραταθεί η ταλαιπωρία της οικονομίας, αφού επιμένει στο κορονοϊκό lockdown.

Οι Ιταλοί σημειώνουν όμως ότι τα οικονομικά στοιχεία απαιτούν προσοχή κατά την ερμηνεία τους: «Το τεράστιο + 33% σε ετήσια βάση είναι εν μέρει ψευδεπίγραφη δόξα, μία ψευδαίσθηση που συνδέεται με την πτώση του προηγουμένου τριμήνου». Και εξηγείται: «Αν έχω εισόδημα 100 δολαρίων και χάσω το 50% από αυτό, καταλήγω με 50 δολάρια. Αν κατόπιν ανακτήσω το 50%, θα φτάσω μόνο στα 75 δολάρια. Επομένως, τα δεδομένα πρέπει να διαβαστούν με τη σειρά του δευτέρου τριμήνου, κατά το οποίο το ΑΕΠ είχε μειωθεί 9% σε σύγκριση με το πρώτο και κατά 31,4% σε ετήσια βάση. Στο τέλος, η ανάκαμψη που καταγράφηκε από την 1η Ιουλίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου αφήνει την οικονομία των ΗΠΑ 3,5% φτωχότερη σε σχέση με το τέλος του 2019. Αυτό παραμένει μια σοβαρή ύφεση».

Το οποίον σημαίνει ότι η αμερικανική οικονομία παραμένει σε βαθιά τάφρο, ακόμη και μετά την έκρηξη ανάπτυξης που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού. Οσον αφορά την εργασία (και οι άνθρωποι είναι αυτοί που ψηφίζουν), ο δείκτης που σχετίζεται με την αγορά εργασίας δείχνει ότι από τις 22 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που έχουν χαθεί από την αρχή της κορονοϊκής κρίσης, μόλις οι μισές έχουν ανακτηθεί. Για 11 εκατομμύρια Αμερικανούς που παραμένουν άνεργοι η αύξηση του ΑΕΠ αποτελεί νεκρό γράμμα, μαγική εικόνα και εικονική πραγματικότητα. Να, λέει η Repubblica, «η αεροπορική κρίση μαίνεται, και μόλις χθες η Boeing ανακοίνωσε νέες απολύσεις που μεταφράζονται σε απώλεια 11.000 θέσεων εργασίας».

Από πλευράς ανάλυσης τώρα, οι καταναλωτικές δαπάνες είναι αυτές  που οδήγησαν στην ανάκαμψη. Η κατανάλωση αντιπροσωπεύει πάνω από τα 2/3 του ΑΕΠ. Από την 1η Ιουλίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου σημείωσαν αύξηση 40,7% σε ετήσια βάση. Μεταξύ των πιο δυναμικών παραγόντων ήταν η αγορά αυτοκινήτων. Στον αντίποδα, ήταν απογοητευτικές οι δαπάνες για υπηρεσίες εστίασης και ψυχαγωγίας, και δεδομένη η παράλυση του τουρισμού. Επίσης, οι εξαγωγές δεν ανέκαμψαν, αφού «τιμωρήθηκαν» από την κρίση της ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το προεκλογικό μήνυμα του Τραμπ πάντως είναι σαφές, το επανέλαβε και στην τελευταία τηλεοπτική μονομαχία του με τον Μπάιντεν: ότι η οικονομική του πολιτική είχε δημιουργήσει εξαιρετική ανάπτυξη και ότι η υγεία της αμερικανικής οικονομίας εξασφαλίζει ταχεία ανάκαμψη από τη κορονοϊκή ύφεση. Ομως η σούμα των πρώτων τριών ετών διακυβέρνησης είναι λίγο λιγότερο υπέροχη από ό,τι την περιγράφει.

Μεταξύ των αμφιλεγόμενων πτυχών είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών «Make America Great Again»: δασμοί κατά των κινεζικών εισαγωγών, φορολογική μεταρρύθμιση που ευνόησε την επιστροφή ξένου κεφαλαίου από πολυεθνικές, κίνητρα για επαναβιομηχάνιση. Και ο «πόλεμος» με την Κίνα δεν έδωσε τα υποσχόμενα αποτελέσματα, αφού ακόμη και εδώ έπεσε η σκιά του κορονοϊού. Η επαναβιομηχάνιση των ΗΠΑ έχει σταματήσει και μερικές πολυεθνικές έχουν προτιμήσει τη μεταφορά επενδύσεων από την Κίνα στο Βιετνάμ ή στο Μεξικό. Το ισοζύγιο του χρηματιστηρίου είναι θετικό, αλλά η έμφαση δίνεται εκεί μόνο στις μετοχές της Big Tech. Και, γενικά, η όποια άνοδος στη Wall Street ωφελεί τους πλουσιότερους, όχι πάντως κάθε Αμερικανό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News