«Προσοχή στη χρήση». Οι οδηγίες χρήσεως για τα προβλήματα της Ευρώπης δεν επιδέχονται λάθος ερμηνείες. Αυτοί που αναλαμβάνουν να βρουν λύσεις οφείλουν να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους (ου μην και στο μπροστά) ότι ο συμβιβασμός μπορεί να είναι ο πλέον δύσκολος δρόμος, αλλά είναι και ο μόνος ευκταίος. Η σύγκρουση ήταν πάντα μια επιλογή που βραχυπρόθεσμα τόνωνε τα πάθη, αλλά σε βάθος χρόνου αποδεικνυόταν απείρως καταστροφική.

Οπαδός της realpolitik (ενός πολιτικού πραγματισμού που πηγαίνει βήμα-βήμα με τον ρεαλισμό των προβλημάτων), η Ανγκελα Μέρκελ, σε δύο περιπτώσεις, έχει αποδείξει ότι δεν πηγαίνει με το ρεύμα των ακραίων. Και στις δύο περιπτώσεις η Ελλάδα βρέθηκε στο κέντρο της δίνης και αίφνης βρήκε υποστηρικτή –έμμεσα ή άμεσα- στη γερμανίδα καγκελάριο. Η ευρωπαία «μούτι» (σ.σ.: μαμά), όπως την φωνάζουν, προσέχει πάλι το άτακτο παιδί.

Ηχηρό παράδοξο; Η πολιτικός που έχει λοιδορηθεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στη χώρα μας, που έχει ταυτιστεί ακόμη και με το δήθεν νέο «Ράιχ» που προσπαθεί να επιβληθεί στην Ευρώπη με όρους μη πολεμικούς, είναι αυτή που έκλεισε τα αυτιά της στις σειρήνες της ακρότητας.

Το «καυτό» καλοκαίρι 

Στη νέα φάση της οικονομικής κρίσης που φούντωσε το περασμένο καλοκαίρι στη χώρα μας, η Μέρκελ δεν άκουσε τον στενό συνεργάτης της, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που έφτιαχνε στα ενδότερα του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών πλάνα προσωρινής εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Δεν άκουσε ούτε καν το κύμα των βουλευτών του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, αλλά και του αδελφού των Χριστιανοκοινωνιστών, που ζητούσαν το κεφάλι της Ελλάδας επί πίνακι και απειλούσαν με κοινοβουλευτική ανταρσία σε περίπτωση που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έφερνε στη Βουλή νέο σχέδιο χρηματοδότησης της χώρας μας. Κι όμως, όλα έγιναν όπως ακριβώς τα ήθελε η Μέρκελ.

Το τρίτο μνημόνιο υπογράφηκε εν μέσω ενός θερμού κλίματος, η δανειακή σύμβαση πέρασε από την Mπούντεσταγκ δίχως σημαντικές απώλειες και η Ανγκελα Μέρκελ έγινε ο προνομιακός συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα.

Το αυτό συμβαίνει και αυτές τις ημέρες με το Προσφυγικό. Οι ακραίες φωνές εντός της Γερμανίας, αλλά κυρίως στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης που ζητούν την άμεση απομόνωση της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν, βρίσκουν απέναντί τους την μετριοπαθή Μέρκελ.

«Η κατασκευή φράχτη στην ΠΓΔΜ, που δεν είναι καν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να νοιαζόμαστε σε τι κατάσταση έκτακτης ανάγκης φέρνει αυτό το βήμα την Ελλάδα, ούτε ευρωπαϊκή συμπεριφορά αποτελεί, ούτε τα δικά μας προβλήματα λύνει».

Με τη δήλωση αυτή στην εφημερίδα «Stuttgarter Zeitung», η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Άνγκελα Μέρκελ διαφώνησε πλήρως με το φράχτη στα σύνορα Ελλάδας – ΠΓΔΜ (τον οποίο υποστηρίζουν σήμερα αστυνομικοί από Σερβία, Κροατία, Αυστρία, Σλοβενία, Ουγγαρία), αλλά και με την ομάδα Βίζεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία), που στέλνει τελεσίγραφο στην Ελλάδα.

Ο φόβος της είναι πως αν ορθωθούν νέα τείχη στην Ευρώπη, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση της Συμφωνίας Σένγκεν και στη συνέχεια μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, την οποία δεν θα μπορούσε κανείς να διαχειριστεί

Μια ημέρα μετά –και λίγο πριν ξεκινήσουν οι εργασίας της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, η κυρία Μέρκελ, απευθυνόμενη στα μέλη του γερμανικού κοινοβουλίου, είπε: «Το μεγάλο θέμα αυτού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι το εξής ερώτημα: έχουμε προχωρήσει τόσο με την ευρωτουρκική μας προσέγγιση στη βάση της ατζέντας ΕΕ-Τουρκίας για τη συνολική αντιμετώπιση των αιτίων της προσφυγικής κρίσης και για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, ώστε να αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε αυτόν τον δρόμο -διότι με αυτόν μπορεί η παράνομη μετανάστευση να περιοριστεί αισθητά, κάτι το οποίο αποτελεί αποφασιστική προϋπόθεση για την νόμιμη κατανομή- ή πρέπει να τον εγκαταλείψουμε και αντ΄ αυτού, όπως κάποιοι τώρα ζητούν επιτακτικά, να κλείσουμε τα σύνορα Ελλάδας-ΠΓΔΜ-Βουλγαρίας, με όλες τις συνέπειες για την Ελλάδα και για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;»

Τείνει, λοιπόν, η γερμανίδα καγκελάριος να ηγηθεί ενός φιλελληνικού κινήματος; Κι εδώ ο περιλάλητος ρεαλισμός της μπορεί να δώσει την εξήγηση της στάσης της. Οπως αναφέρει ο ιστότοπος Politico, η κυρία Μέρκελ σχεδιάζει να στρατολογήσει τα μέλη της λεγόμενης συμμαχίας των προθύμων, μια ομάδα περίπου 10 χωρών που πλήττονται άμεσα από την κρίση, με στόχο να πιέσει ακόμη περισσότερο την Τουρκία.

Συνολική λύση 

Ο φόβος της είναι πως αν ορθωθούν νέα τείχη στην Ευρώπη, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση της Συμφωνίας Σένγκεν και στη συνέχεια μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, την οποία δεν θα μπορούσε κανείς να διαχειριστεί.

Η Μέρκελ επιθυμεί να υπάρξει μια συνολική λύση στο Προσφυγικό στη συνάντηση του Μαρτίου, τότε που θα έχουν καθαρογραφεί οι συντεταγμένες και οι θέσεις των πρόθυμων να συνεργαστούν μαζί της. Το σίγουρο είναι ότι δεν θέλει να σκάσει επί των ημερών της η βόμβα της διάλυσης της Σένγκεν.

Το ίδιο είχε σκεφτεί και την περίοδο του οικονομικού Grexit. Οπως σημείωναν εκείνες τις ημέρες οι ξένοι αναλυτές, η γερμανίδα πολιτικός ανησυχούσε στην προοπτική να αποχωρήσει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, κάτι που θα προκαλούσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο.

Οι Γερμανοί βλέπουν την Μέρκελ ως το τρίτο μέλος μιας εκλεκτής τριάδας πολιτικών που έχουν απόλυτα ευρωπαϊκή σκόπευση. Οι άλλοι δύο είναι οι Αντενάουερ και ο Κολ. Το ίδιο φέρεται να πιστεύει και η ίδια, κάτι που αυξάνει ακόμη περισσότερο την ευθύνη, σε σημείο ενοχής, που κουβαλάει πάνω της. Αν η Ελλάδα είναι ο αδύναμος κρίκος, τότε αυτός είναι που πρέπει να ενδυναμωθεί, δείχνει να είναι η τακτική της Μέρκελ. Εστω κι αν στο εσωτερικό της χώρας της κάτι τέτοιο θεωρείται από πολλούς ως ασύγγνωστο λάθος. Εστω κι αν στο εσωτερικό της χώρας μας, εξακολουθεί να είναι ο αναγκαίος «αποδιοπομπαίος τράγος» όπου ευθύνεται για τα πάντα. Ακόμη και για το ότι τον Φεβρουάριο δεν χιονίζει στην Ελλάδα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News