Η πολιτική επικαιρότητα των ημερών περιλαμβάνει ορισμένες ενδιαφέρουσες συμπτώσεις. Μία από αυτές: λίγο προτού συμπληρωθεί η δεκαετία από το παρ’ ολίγον ολέθριο δημοψήφισμα της ιστορικής καταδίκης της χώρας (5 Ιουλίου 2015), οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου είναι ακόμη εδώ, όμως σε μια τραγικά διαφορετική διανομή ρόλων.

Ο άλλοτε κραταιός, αλαζονικός, προπετής και ανεπίγνωστος ΣΥΡΙΖΑ βασανίζεται σε ένα συνέδριο αυτοδιάλυσης, διάφορες παραφυάδες του (Πλεύση Ελευθερίας, ΝΕΑΡ) θυμίζουν σε όλους την βλαπτική επίδραση του συνδυασμού θράσους και αφέλειας και ο πάλαι ποτε ηγέτης και ελπίδα της Αριστεράς στην Ελλάδα και την Ευρώπη (sic), Αλέξης Τσίπρας, προσπαθεί να επινοήσει έστω έναν λόγο πολιτικής ύπαρξης και να «επιστρέψει».

Και μόνο η συζήτηση περί επιστροφής περιέχει ένα μεγάλο λάθος, αφού δεν αποσύρθηκε ποτέ ο Τσίπρας. Βουλευτής είναι και μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ· ας μην λησμονείται η κρίσιμη αυτή λεπτομέρεια.

Ας δεχθούμε όμως για την οικονομία της συζήτησης ότι πρόκειται για λεπτομέρεια. Και ας θεωρήσουμε δεδομένη την πρόθεση ή την αγωνία του Τσίπρα να επιστρέψει, να κάνει το περιβόητο comeback, αφού φαίνεται ότι και ο ίδιος και το περιβάλλον του, πολιτικό και άλλο, με τέτοιους όρους συνεννοείται πλέον. Πρώτα rebranding, μετά comeback.

Με αυτούς τους όρους και με αυτές τις προϋποθέσεις, ας δούμε λοιπόν πώς θα συμβούν αυτά τα κοσμογονικά.

Δεν έχει νόημα να εξετάσει κανείς τα όσα λέει σήμερα ο Τσίπρας στις ομιλίες που εκφωνεί· πρόκειται για βαρετές κενολογίες στις οποίες ακόμη και όσοι αναζητούν ουσία,  δυσκολεύονται πολύ να την βρουν.

Μπορεί λοιπόν κάποιος απλώς να δεχθεί την υπόθεση ότι είναι αναγκαίος ένας αντιπολιτευτικός πόλος για την υγεία του πολιτικού συστήματος που πάσχει από μία πρωτοφανή ασυμμετρία.

Πώς θα επιστρέψει ο Τσίπρας, πρακτικά μιλώντας;

Ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, (μάλλον) δεν πρέπει να συζητείται καν ως ενδεχόμενο. Οι μισοί εκεί μέσα δεν θέλουν να τον βλέπουν και να τον ακούν, οι υπόλοιποι μιλούν για αυτόν με τα χειρότερα λόγια. Θεωρούν ότι τους πούλησε και ότι παίζει πλέον σκληρά ατομικό παιχνίδι, με άλλους συνομιλητές.

Θα επιστρέψει ως επικεφαλής κάποιου άλλου σχήματος; Είναι η μόνη ορατή πιθανότητα. Ποιοι λοιπόν θα στελεχώσουν αυτό το σχήμα; Ποιοι θα είναι αυτοί οι φερέλπιδες πολιτικοί, που θα έχουν πειστικές λύσεις και απαντήσεις στα όσα κατά τη γνώμη τους ταλαιπωρούν τη χώρα; Τους γνωρίζουμε από κάπου αλλού ή θα εμφανιστούν από το πουθενά;

Παρεμπιπτόντως δε, οι επιλογές προσώπων με ανανεωτικά χαρακτηριστικά, όποτε επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο από τον Τσίπρα, δεν ήταν και πολύ επιτυχημένες. Βλέπε Στέφανος Κασσελάκης – ένα ακόμη «αμάρτημα» που καταμαρτυρούν στον πρώην Πρωθυπουργό οι παλαιοί «σύντροφοι».

Πότε θα οργανωθεί και πώς αυτός ο νέος φορέας πολιτικής ελπίδας; Πριν από τις επόμενες εκλογές ή μετά από αυτές; Ποιος θα αναλάβει το κόστος της λειτουργίας γραφείων, διαφημιστικής καμπάνιας, πολιτικών συγκεντρώσεων και όσων άλλων απαιτούνται για έναν πολιτικό οργανισμό που ξεκινά από το μηδέν;

Κρατική επιχορήγηση δεν θα υπάρχει πριν από τις εκλογές, αν θέλει ο Τσίπρας να ηγηθεί ενός σχήματος και να διεκδικήσει την ψήφο σε αυτές. Δεν θα υπάρχει και έπειτα από αυτές, αν αποφασίσει να κινηθεί τότε.

Και εδώ υπάρχει ένα άλλο μεγάλο δίλημμα για τον άλλοτε αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, αν αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα.

Πότε θα παραιτηθεί από βουλευτής του κόμματος; Και αν το κάνει, θα παραμείνει σε αυτή τη Βουλή ως ανεξάρτητος; Ή απλώς δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές ώστε να αφοσιωθεί στο νέο του κόμμα; Αν πάντως αυτή είναι η προοπτική που θα επιλέξει, η ελπίδα θα απαιτήσει πολλή υπομονή έως τις μεθεπόμενες εκλογές.

Υπάρχουν βέβαια και παραλλαγές σεναρίων. Όπως αυτή που προεξοφλεί τη διενέργεια τουλάχιστον δύο αναμετρήσεων μετά τη διάλυση της σημερινής Βουλής. Και υπό αυτήν την συνθήκη, ο Τσίπρας θα μπορούσε να προετοιμάζεται για μία εμφάνιση στη δεύτερη κάλπη.

Γίνεται με όλα αυτά σχετικά εύκολα αντιληπτό ότι το σενάριο «επιστροφής» του Αλέξη Τσίπρα έχει πολλά κενά, τόσο πολιτικά και ουσιαστικά, όσο και πρακτικά.

Και όλα αυτά συνθέτουν έναν μάλλον εύλογο προβληματισμό.

Αυτός έγκειται λιγότερο στο αν ο Τσίπρας θέλει να επιστρέψει. Το ζήτημα είναι μάλλον αν μπορεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News