Φαίνεται ότι ο Κυριάκος Πιερρακάκης έχει πάρει φόρα στο υπουργείο Παιδείας – και καλά κάνει. Είτε το θέλει κανείς είτε όχι, πρόκειται για ένα πεδίο στο οποίο οι περισσότερες κυβερνήσεις «αναστενάζουν» και, όπως διαπιστώνεται, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο τις τελευταίες δεκαετίες. Συνυπεύθυνοι είναι πολλοί· μεγάλη κουβέντα.

Είναι πιθανό να έχει διαμορφωθεί μια επίγνωση στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας: ότι το παιχνίδι δεν κρίνεται στην Ανώτατη Εκπαίδευση και στους διαξιφισμούς για τα μη κρατικά ΑΕΙ. Η κομβικής σημασίας βαθμίδα είναι η μέση δημόσια εκπαίδευση και όπως διαπιστώνουν γονείς, εκπαιδευτικοί και λοιποί, λιγότερο ή περισσότερο εμπλεκόμενοι, εκεί συντελείται ένα κάποιο «μακελειό».

Τα τελευταία χρόνια δρομολογήθηκαν πρωτοβουλίες, που, από τη μία, δεν φαίνεται να επαρκούσαν ώστε να χαρακτηριστούν «μεταρρύθμιση» και από την άλλη, έδειξαν να αναβαθμίζουν μόνο ένα σκέλος της μέσης δημόσιας εκπαίδευσης, αυτό των Προτύπων και Πειραματικών. Και αυτό όμως έγινε ατελώς.  Τα όσα συνέβησαν με την αύξηση του συνόλου αυτών σχολείων σε όλη τη χώρα τα τελευταία χρόνια ήταν ενδεικτικά. Καλώς αυξήθηκαν, κάλλιστα· αλλά όπως διαπιστώνεται, παρουσιάστηκαν κάποια «προβληματάκια», με κυριότερο ότι δεν υπάρχει επαρκές (από κάθε άποψη) διδακτικό προσωπικό ώστε να λειτουργήσουν όπως θα έπρεπε.

Παρά ταύτα, τα στοιχεία (που λίγοι γνωρίζουν) δείχνουν ότι τα Πρότυπα Σχολεία έρχονται πρώτα στα ποσοστά επιτυχίας στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, με απόσταση από τα περισσότερα ιδιωτικά.

Στο φόντο όλων αυτών παραμένουν τα χρόνια προβλήματα στις υποδομές, στη διδακτέα ύλη και σε τόσα άλλα. Θα μπορούσε κάποιος να απελπιστεί, ειδικά αν αναλογιστεί και ότι οι εκπαιδευτικοί είναι πλέον το ισχυρότερο συνδικαλιστικό μπλοκ στη χώρα, που αντιστέκεται πεισματικά σε οτιδήποτε.

Παρεμπιπτόντως, στον νέο προϋπολογισμό έχουν περιληφθεί 350 εκατ. για την αναβάθμιση των υποδομών, ποσό που εκτιμάται από τους αρμοδίους ότι στην ουσία φτάνει για ένα στοιχειώδες «λίφτινγκ» στα σχολικά κτίρια όλης της χώρας. Ποιος γνωρίζει άραγε ότι οι σχολικές υποδομές, που είναι αρμοδιότητα των δήμων, δεν αποτέλεσαν προτεραιότητα σχεδόν για καμία δημοτική αρχή, στις αιτήσεις και τις εκθέσεις για τη χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης;

Κάπου εδώ έρχεται το πρόγραμμα των ΔΗΜ.Ω.Σ (Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία), των προτύπων, δημόσιων σχολείων που θα λειτουργήσουν με δωρεά του Ιδρύματος Ωνάση. Η σχετική σύμβαση υπογράφηκε τη Δευτέρα (20 Ιανουαρίου) στο Μέγαρο Μαξίμου και προβλέπει την αναβάθμιση 22 υφιστάμενων σχολικών δομών, σε Πρότυπα Γυμνάσια και Λύκεια. Συνολικά –και στον 12ετή ορίζοντα της σύμβασης–, αναμένεται ότι στα ΔΗΜ.Ω.Σ θα φοιτήσουν 22.000 μαθητές.

Το Ιδρυμα Ωνάση θα καλύψει το κόστος εξοπλισμού και κτιριακής αναβάθμισης των υφιστάμενων υποδομών των 22 σχολικών μονάδων, μέσω μιας δωρεάς ύψους 160 εκατ. ευρώ, για μία περίοδο 12 σχολικών ετών. Αναμένεται να διατεθούν έως 1 εκατ. ευρώ ανά σχολική μονάδα για κτιριακή αναβάθμιση και βελτίωση των υποδομών και έως 500.000 ευρώ ανά σχολική μονάδα και ανά σχολικό έτος, για την ενίσχυση δράσεων και την κάλυψη δαπανών. Επίσης, το Ιδρυμα θα διαθέσει το ποσό των 6 εκατ. ευρώ για έκτακτες δαπάνες κατά τη λειτουργία του δικτύου των Ωνασείων Σχολείων.

Επιπλέον, θα αναλάβει τη δαπάνη για την πρόσθετη αμοιβή των εκπαιδευτικών και του διοικητικού προσωπικού των ΔΗΜ.Ω.Σ. για την επιπλέον απασχόλησή τους πέραν του ωραρίου τους, όπως και τις δαπάνες για τη λειτουργία των ομίλων εργασίας και δεξιοτήτων (θα ονομάζονται Ομιλοι και Σύνολα). Το Ιδρυμα θα αναλάβει επίσης τα έξοδα για την ανάπτυξη και επιμόρφωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, μέσω της συμμετοχής τους σε εκπαιδευτικά προγράμματα στην Ελλάδα ή το εξωτερικό αλλά και την χορήγηση υποτροφιών.

Το κρίσιμο εν προκειμένω είναι η διοικητική διάρθρωση των σχολείων αυτών. Το δίκτυο των ΔΗΜ.Ω.Σ. θα διοικείται από εννεαμελή Επιτροπή, στην οποία πέντε μέλη θα ορίζονται από το υπουργείο Παιδείας με απόφαση του αρμόδιου υπουργού και τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη θα υποδεικνύονται από το Ιδρυμα Ωνάση.

Αν το δει κάποιος στην πραγματική του διάσταση, πρόκειται για ένα ιδιότυπο πιλοτικό πρόγραμμα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) στον τομέα της Παιδείας, όπου ο ιδιώτης, εν προκειμένω ένα από τα μεγαλύτερα κοινωφελή Ιδρύματα της χώρας, προσφέρει όσα δεν είναι σε θέση να προσφέρει το κράτος.

Στην ουσία πρόκειται για μεταφορά της πείρας και του μοντέλου του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου στο πεδίο της Μέσης Εκπαίδευσης.

Ισως να μην ανατρέψει εν μια νυκτί την κατάσταση, αλλά κακό σχέδιο δεν το λες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News