Ο Αδωνις Γεωργιάδης θα ήταν μακράν ο πιο πετυχημένος τηλεοπτικός ευαγγελιστής στις ΗΠΑ. Δεν έχει σημασία αν δίνεις στο κοινό βιβλία ή ελπίδα. Ενας καλός πωλητής μπορεί να τα πουλήσει και τα δύο. Αλλωστε ακόμα και τώρα ο Αδωνις μπορεί να σε κάνει να πέσεις στα γόνατα και να σταυροκοπιέσαι.

Λίγο πριν ζητήσει από το κοινό να δοξάσει τον Κύριο, ο Αδωνις, θα έλεγε την παραβολή του κακού και του καλού πρώην Συριζαίου. Θα έφερνε στα δεξιά του μία φωτογραφία του Στάθη Δρογώση. Στα αριστερά του μία του Γιώργου Κυρίτση. Και έτσι όπως θα άνοιγε τα χέρια, θα θύμιζε τον Εσταυρωμένο ανάμεσα στους δύο ληστές.

Στα χρόνια του σκληρού αντιμνημονιακού αγώνα ο τραγουδοποιός Στάθης Δρογώσης αποδείχθηκε τόσο εύπιστος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και οι κοπελιές που χόρευαν στο Σύνταγμα το βράδυ του δημοψηφίσματος. Δεν διεκδικούσε φυσικά δουλειά από το Δημόσιο, ούτε καμιά συναυλία σε φεστιβάλ που υπάρχουν μόνο για τον προϋπολογισμό τους -ο άνθρωπος είναι πετυχημένος. Απλώς τους πίστεψε. Και έδινε τη μάχη του όπου μπορούσε. Ειδικά στα social media. Εβλεπε και ο Στάθης προδότες, Νενέκους και γερμανοτσολιάδες. Μέχρι που είδε και με ποιους είχε μπλέξει. Και μάλιστα το κατάλαβε νωρίς. Πάνε πάνω από δύο χρόνια από τότε που ο Δρογώσης κατήγγειλε το ΣΥΡΙΖΑ για τον λαϊκισμό και τα ψέματα προς τον λαό. Και πάλι καλά που δεν τους είχε γράψει και κανένα τραγούδι. Θα έτρεχε σαν τις κόρες των Λοϊζου και Ανδριόπουλου που δεν επιτρέπουν στο ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιεί δημιουργίες των γονιών τους. Οταν ο Δρογώσης κατήγγειλε το κυβερνών κόμμα, η αποστασιοποίηση του έγινε δεκτή από τα social media με μικρές αντιδράσεις. Κάποιοι τον συνεχάρησαν, λίγοι τον είπαν βιαστικό, περισσότεροι γέλασαν χαιρέκακα.

Το Σαββατοκύριακο ο Στάθης Δρογώσης απασχόλησε εκ νέου τα social media. Εκανε μία ανάρτηση με την αυτοκριτική του για τη στάση, της σιωπής, που είχε κρατήσει στην τραγωδία της Marfin. Αναθεμάτισε δε και παλαιούς πολιτικούς του φίλους που θεωρούσαν τους θανάτους ως παράπλευρες απώλειες ενός πολέμου. Αυτή τη φορά δέχθηκε, κυρίως, βέλη ποτισμένα στη χολή. Τι διάολο, του χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να το καταλάβει; Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πείτε.

Εγώ τότε δεν θεώρησα τους νεκρούς παράπλευρη απώλεια.Αλλά δεν αντέδρασα κιόλας όταν τα άκουγα αυτά από κόσμο.Από φίλους ή γνωστούς.Για αυτό χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό.Γιατί φταίω κι εγώ.

— Στάθης Δρογώσης (@stathisdrogosis) May 5, 2018

Κάποιος από το κοινό θα σηκωθεί και θα ρωτήσει τον Αδωνι, που κάνει το κήρυγμα: «Ναι, είναι άσχημο το bullying, αλλά δεν έχει κάθε δικαίωμα να ειρωνευτεί τον Δρογώση εκείνος που άκουγε για χρόνια ότι είναι γερμανοτσολιάς;». Ο Αδωνις θα δείξει τον Γιώργο Κυρίτση στα αριστερά του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος ο Κυρίτσης πρέπει να απογοητεύει κάπως τον Νίκο Μαραντζίδη. Δεν μετακινείται, δηλαδή, προς τη σοσιαλδημοκρατία. Είναι πιο εύκολο να μετακινηθεί η σοσιαλδημοκρατία προς τον Κυρίτση. Ο Κυρίτσης θα πάει όπου πάει ο κομματικός άνεμος και η βουλευτική αποζημίωση. Όμως το Σαββατοκύριακο που πέρασε πήγε και έκατσε στο κέντρο του twitter, γράφοντας μία ανοησία την οποία, αφού δεν απέσυρε, μάλλον ασπάζεται.

Ο δυτικός πολιτισμός έστειλε εκατομμύρια παιδιά στους θαλάμους αερίων κ οι δυτικές κοινωνίες ψηφίζουν τους πολιτικούς απογόνους αυτών που το έκαναν. Για τους ισλαμιστές δεν υπάρχει κάτι ανάλογο καταγεγραμμένο

— Γιώργος Κυρίτσης (@giorgoskyritsis) May 5, 2018

Όχι, αυτό μόνο αμορφωσιά δεν είναι. Πρόκειται για το ενστικτώδες μίσος προς τη Δύση και τον πολιτισμό της. Γνωρίζουμε από πού εκπορεύεται ιδεολογικά. Και έχουμε καταλάβει τι πήγαμε να πάθουμε τον Ιούλιο του 2015. Ωστόσο κατά κάποιον τρόπο αυτή είναι και η δουλειά του Κυρίτση, το πολυεπίπεδο τρολάρισμα. Δεν εισέπραξε βέβαια μόνο οργή και χλεύη. Η καταιγίδα στην Αττική ήταν, στην πραγματικότητα, τα σχόλια για τον Κυρίτση. Η οργή του Κυρίου, που θα έλεγε ο τηλεοπτικός ευαγγελιστής.

Και που θα κατέληγε το κήρυγμα με την παραβολή των συριζαίων; Ο Αδωνις θα έλεγε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις δεν υπάρχει ούτε έλεος, ούτε λήθη.

Και εδώ είναι το πρόβλημα.

Αυτό που ξεκίνησε πριν από οκτώ χρόνια, δηλαδή το σκάψιμο των χαρακωμάτων στο σώμα της κοινωνίας, δεν είναι εύκολο να σταματήσει ούτε με την έξοδο από το μνημόνιο, ούτε με πολιτική αλλαγή. Δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι η αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία θα εκτονώσει επιμέρους εντάσεις. Πρώτον επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ έκαναν τα πάντα, μα τα πάντα, για να καλλιεργήσουν κλίμα ρεβανσισμού. Οι Δρογώσηδες ας πρόσεχαν. Και δεύτερον, αυτό είναι τώρα το ζητούμενο: να γίνεται ο Δρογώσης κομφετί, ώστε να φωνάζουν ότι το κράτος της Δεξιάς ανοίγει ξερονήσια. Και φυσικά κάτι τέτοιο θρέφει τους Κυρίτσηδες. Τι θέλουν οι Κυρίτσηδες μετά τις εκλογές; Αίμα και έντερα, που λέει ο λόγος. Να οργίζονται και να οδύρονται, περπατώντας στις μύτες των ποδιών, μη λερωθούν και τα καστόρινα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News