Ο τρόπος με τον οποίο αποσυντονίστηκε η κυβέρνηση με την υπόθεση των ΕΛΤΑ είναι δείγμα σοβαρού προβλήματος, σοβαρότερου από το ίδιο το θέμα.

Δίχως κανείς να έχει κατανοήσει πώς ακριβώς, από την προηγούμενη Παρασκευή, έγιναν μαλλιά-κουβάρια το Μέγαρο Μαξίμου/Μποδοσάκη, το υπουργείο Οικονομικών και οι βουλευτές της ΝΔ. Τελικά την πλήρωσε η διοίκηση των ΕΛΤΑ και τη γλίτωσε η διοίκηση του Υπερταμείου, παρόλο το μεγάλο μερίδιο αντικειμενικής ευθύνης που φέρει, αφού είναι «ιδιοκτήτης» του προβληματικού οργανισμού.

Η υπόθεση έχει καταλήξει, μέχρι νεωτέρας, στην έκδοση καθημερινών ανακοινώσεων από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος αρνείται επίμονα την «πατρότητα» της αναδιάρθρωσης των ΕΛΤΑ και καταγγέλλει ανοίκειες επιθέσεις εναντίον του, τονίζοντας μάλιστα ότι «είναι προφανή τα κίνητρα».

Ολα αυτά μοιάζουν (και είναι) ασύμμετρα. Και σίγουρα, δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο ζήτημα της χώρας σήμερα.

Ομως, κανείς στην κυβέρνηση, τουλάχιστον στα συντονιστικά της κλιμάκια, δεν μπορεί να ισχυριστεί βάσιμα ότι δεν γνώριζε τίποτα για τα ΕΛΤΑ. Το μόνο που μπορεί να ισχύει είναι ότι η ανακοίνωση της Παρασκευής (31/10) για το κλείσιμο καταστημάτων από τη Δευτέρα (3/11) ήταν μία ερασιτεχνικού επιπέδου ατσαλοσύνη. Αυτό όμως υπερβαίνει την ουσία.

Η ουσία είναι ότι σχέδιο αναδιάρθρωσης των ΕΛΤΑ υπάρχει στα συρτάρια του Υπερταμείου από το 2024 και έχει εκπονηθεί από την PwC.

Το περίεργο είναι δε, ότι το σχέδιο αυτό έχει αρχίσει να εφαρμόζεται εδώ και καιρό, όπως έχουν διαπιστώσει και επιβεβαιώνουν πολίτες ανά την Ελλάδα, ακόμη και εντός Αττικής. Ενδεικτικά, τα  καταστήματα των ΕΛΤΑ στη Νέα Ερυθραία ή στο Κολωνάκι έχουν πάψει να λειτουργούν προ πολλού, όπως και πολλές δεκάδες άλλα. Δεν συνέβη αυτό επειδή έτσι αποφάσισαν οι προϊστάμενοί τους ή οι εργαζόμενοι.

Συνεπώς, το ζήτημα έχει άλλες διαστάσεις και δεν περιορίζεται στον «αιφνιδιασμό» ή στο «λουκέτο» για το οποίο όψιμα, υποκριτικά και πολιτικά υστερόβουλα διαμαρτύρονται οι βουλευτές της ΝΔ.

Αν κάτι είναι προφανές, αυτό αφορά το πρόβλημα στον συντονισμό των ενεργειών και των ανακοινώσεων. Εκ των αρμοδιοτήτων του, αντικειμενική ευθύνη για αυτό φέρει πράγματι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος για αυτούς ακριβώς τους λόγους αναβαθμίστηκε τόσο θεαματικά στον ανασχηματισμό του προηγούμενου Μαρτίου.

Στον βαθμό πάντως που ισχύει ότι ακόμη και το Μέγαρο Μαξίμου αιφνιδιάστηκε, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει η διοίκηση του Υπερταμείου, το οποίο, ως μη όφειλε, αιφνιδίασε με τις ανακοινώσεις για το κλείσιμο των καταστημάτων των ΕΛΤΑ.

Τυπικά το Υπερταμείο δεν λογοδοτεί στην κυβέρνηση, όμως είναι στοιχειώδες ότι αυτού του είδους οι αποφάσεις και ενέργειες προϋποθέτουν, αν μη τι άλλο, συνεννόηση, ενημέρωση και πολιτικό συντονισμό.

Στο ίδιο πεδίο ευθυνών περιλαμβάνεται και η απουσία κάθε είδους διαβούλευσης, που η κυβέρνηση θα όφειλε να έχει προκαλέσει, προκειμένου να γίνει το στοιχειώδες: να περιγραφεί το σχέδιο και οι εναλλακτικές που θα προσφερθούν, ειδικά για τις απομακρυσμένες και ακριτικές περιοχές.

Οι αντιδράσεις των βουλευτών είναι ο πιο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα των παρενεργειών της υπόθεσης των ΕΛΤΑ. Βρήκαν εύκολη αφορμή να εμφανιστούν ως εκπρόσωποι της εκλογικής τους πελατείας, που είναι άλλωστε και ένα από τα κομβικής σημασίας στοιχεία της, εκ των πραγμάτων, προεκλογικής συγκυρίας.

Αν κάτι τελικά προξενεί εντύπωση (και ίσως λέει πολλά), είναι η υπεραντίδραση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Ο Κωστής Χατζηδάκης, με τις ανακοινώσεις του, επί της ουσίας λέει ότι δεν γνώριζε κάτι που θα όφειλε να γνωρίζει και αποκαλύπτει ότι στην κυβέρνηση υπάρχουν ανοικτά μέτωπα, όταν λέει ότι «στοχοποιείται».

Ορισμένοι «βλέπουν» πίσω από όλα αυτά τα προεόρτια της κούρσας διαδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μπορεί να είναι πρόωρο, όμως δεν είναι απίθανο, αν παρατηρήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο κινούνται φημολογούμενοι δελφίνοι, όπως οι Νίκος Δένδιας, Κωστής Χατζηδάκης, Αδωνις Γεωργιάδης, Κυριάκος Πιερρακάκης.

Είναι πιθανό υπό αυτήν την έννοια, η νευρικότητα που φανερώθηκε με αφορμή τα ΕΛΤΑ, όπως και με την αντίστοιχη προηγούμενη της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι, περισσότερο να αποκαλύπτει τις (αν)ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης και τις προσωπικές επιδιώξεις, παρά ένα απλό πρόβλημα εσωτερικής δυσλειτουργίας.

Αν ισχύει αυτό, δεν θα αργήσει να παρουσιαστεί η επόμενη αφορμή ενός ενδοκυβερνητικού βραχυκυκλώματος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News