Οι μουσικές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων δεν έχουν νότες· είναι η φωνή της μάνας από το μπαλκόνι, ο στεντόρειος συλλαβισμός του ονόματός μου που με καλούσε να επιστρέψω σπίτι. Δεν υπήρχαν τότε κινητά και αποδεδειγμένα η φωνή της μάνας κάλυπτε μια ακτίνα δύο γειτονιών -όσο χρειαζόταν, δηλαδή. Μα ακόμα και όταν ήρθαν τα κινητά στην επαρχία, δεν άλλαξαν πολλά: μονάχα, αντί φωνής, είχαμε το τηλεφώνημα από καρτοτηλέφωνο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεν ήταν σύνηθες έφηβοι να έχουν κινητό κι αφού οι βόλτες ξέφευγαν από την «ελεγχόμενη δια φωνής» περίμετρο, οι μονάδες στις τηλεκάρτες έπεφταν μαζί με την πίεση της μάνας που προσωρινά ηρεμούσε. Φυσικά, δεν τολμούσες να μην τηλεφωνήσεις στις προκαθορισμένες ώρες ή να αργήσεις να επιστρέψεις. Κι αυτό, διότι στην επαρχία, μια απλή μικρή βόλτα του μισού σογιού σου αρκούσε για να βρουν πού είσαι και κατ' επέκταση να γίνεις ρεζίλι στην παρέα σου. Και ποιος έφηβος θέλει κάτι τέτοιο; Έτσι, με επίδειξη υποτυπώδους συνέπειας εξασφάλιζες την αξιοπρέπειά σου μέχρι την ενηλικίωση.

Υποθέτω πως για τα παιδιά που μεγάλωσαν σε πόλεις, τα πράγματα ήταν σαφώς πιο δύσκολα, για προφανείς λογούς. Το ίδιο δύσκολα ήταν και για τους γονείς, αν και υποτίθεται πως διαχρονικά, η χρήση των κινητών από όλο και μικρότερες ηλικίες έχει βοηθήσει την ψυχική ηρεμία της οικογένειας σήμερα. Δεν νομίζω πως περιγράφω κάτι που δεν παρατηρείτε στο περιβάλλον σας. Πόσα παιδιά του δημοτικού γνωρίζετε που δεν έχουν κινητό; Μην απαντήσετε, γιατί το πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί, αλλά λίγες τάξεις πιο μετά: στους έφηβους που δεν σηκώνουν το τηλέφωνο όταν καλεί η μάνα. Και δεν ξέρω αν υπάρχει πιο αποφασισμένο άτομο στην πλάση από μια απελπισμένα ανήσυχη μάνα. Θα βρει τη λύση να επικοινωνήσει με το παιδί της, είτε εκείνο θέλει είτε όχι. Και τη βρήκε η Sharon Standifird, η οποία δημιούργησε το «Ignore No More», αφού πρώτα απηύδησε από την αδιαφορία των σπλάχνων της. Πρόκειται για μια εφαρμογή (προς το παρόν διαθέσιμη μόνο για Android) που επιτρέπει στους γονείς να κλειδώσουν το κινητό των παιδιών τους, ενώ για να το επαναφέρουν, θα πρέπει να καλέσουν έναν από τους προκαθορισμένους αριθμούς (προφανώς των γονέων) για να τους δοθεί ο κωδικός.

H Sharon λέει πως ο γιος της πλέον απαντάει γρηγορότερα στα μηνύματα και τις κλήσεις της απ' όσο συνήθιζε. Για το αν το κάνει με προθυμία, ας μην το εξετάσουμε. Δεν έχει σημασία. Για την ακρίβεια, δεν έχει προηγούμενο. Πότε υπήρξε έφηβος που δεν ενοχλήθηκε έστω μια φορά από την «παράλογη» μάνα; Απλώς, πλέον, οι γονείς προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία προς όφελός τους, όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών τους. Μέχρι βέβαια κάποιο βλαστάρι φτιάξει τη δική του εφαρμογή που θα ξεμπλοκάρει το κινητό που κλείδωσε το «Ignore No More», χωρίς να χρειαστεί να καλέσουν τη μάνα που θέλει να μάθει από τις ακριβείς συντεταγμένες μέχρι όλες τις ζωτικές λειτουργίες του παιδιού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News