Η Κέιτ Χάντσον έγινε γνωστή πριν από 25 χρόνια όταν πρωταγωνίστησε στην cult κωμωδία «Σχεδόν Διάσημοι» του Κάμερον Κρόου. Υποδύθηκε την Πένι Λέιν, νεαρή φαν ενός φανταστικού ροκ συγκροτήματος  που περιγράφει τον εαυτό της όχι ως γκρούπι των Stillwater, αλλά σαν «τσιρότο»… Χάρη στην ερμηνεία της, δε, ήταν υποψήφια για το Οσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου, ενώ χωρίς τη Χάντσον αυτή η ημι-αυτοβιογραφική ταινία του Κρόου (βασισμένη στις εμπειρίες του ως έφηβος δημοσιογράφος του Rolling Stone) θα ήταν «Σχεδόν Ξεχασμένοι»…

Η ζωντάνια της Χάντσον, τότε στα 21 της, έδωσε ώθηση στην ταινία, μάλιστα στη διαφημιστική καμπάνια κυριάρχησε μόνο το δικό της πρόσωπο. Στα χρόνια που ακολούθησαν έπαιξε σε μια πληθώρα αισθηματικών κομεντί που έγιναν μεγάλες επιτυχίες όπως οι ταινίες «Πώς να Χωρίσετε σε 10 Μέρες» (2003), «Η Ελεν Εκπαιδεύεται» (2004), «Στους Δύο Τρίτος Δε Χωρεί» (2006), «Προσεχώς … Ζάμπλουτοι» (2008), «Νύφες σε Πόλεμο» (2009), «Εννέα» (2009), αλλά και στην ταινία τρόμου «Το Αντικλείδι» (2005) και στο θρίλερ «Deepwater Horizon» (2016). Πιο πρόσφατα, δε, στη σάτιρα ταινιών μυστηρίου «Glass Onion: Στα μαχαίρια» (2022) ήταν εξαιρετική σαν ξεπεσμένο πρώην σούπερ μόντελ που εξελίχθηκε σε σχεδιάστρια μόδας.

Και τώρα στα 46 της, πλέον, μόλις έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα και πιθανότατα θα έχει άλλη μια υποψηφιότητα για Οσκαρ χάρη στην ερμηνεία της στο «Song Sung Blue» (2025) του Κρεγκ Μπρούερ, ο οποίος υπογράφει το σενάριο και την σκηνοθεσία, ενώ επίσης είναι συμπαραγωγός της ταινίας. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία αγάπης δύο αουτσάιντερ βασισμένη στο ομώνυμο ντοκιμαντέρ του 2008.

Η Χάντσον υποδύεται την Κλερ Σαρντίνα ή«Βροντή» (Thunder) και ο Χιου Τζάκμαν τον σύζυγό της Μάικ Σαρντίνα. Αυτός είναι η «Αστραπή» (Lightning) του ντουέτου Lightning & Thunder που έχουν σχηματίσει οι δυο τους, αφιερωμένοι στη μουσική του Νιλ Ντάιαμοντ. Το πρώτο μέρος είναι τρελά ευχάριστο: η Κλερ συναντά τον Μάικ και μετατρέπει τη μουσική συνεργασία τους σε ρομαντική σχέση. Το υπόλοιπο, όμως, έχει περισσότερες τραγικές ανατροπές από ένα καταστροφικά κοινό στανταράκι μουσικής κάντρι και γουέστερν. Μέσα σε όλα αυτά, η Χάντσον είναι ένας φάρος ανθεκτικότητας, ανθρωπιάς και τρυφερότητας, γράφει στον Guardian ο Ράιαν Γκίλμπι.

Ο κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου της βρετανικής εφημερίδας μίλησε με την ηθοποιό στο Λονδίνο με αφορμή την προώθηση της νέας ταινίας της. Εκείνη τη βραδιά, του είπε η Χάντσον, θα πήγαινε με τον γιο της Ράιντερ να ακούσουν τους Radiohead και ήταν «ενθουσιασμένη». Την τελευταία φορά που τους είχε δει live, ήταν στην ηλικία του Ράιντερ: ήταν Οκτώβριος του 2000, το «Σχεδόν Διάσημοι» είχε μόλις κάνει πρεμιέρα στις ΗΠΑ, και οι avant-gardists του Οξφορντσάιρ ήταν καλεσμένοι στο Saturday Night Live, το οποίο παρουσίαζε εκείνη.

Η Χάντσον έβγαλε τα ρούχα της για να αποκαλύψει τις λέξεις «Radiohead is here» («Οι Radiohead είναι εδώ») που ήταν γραμμένες στο σώμα της μαζί με λουλούδια και σύμβολα ειρήνης. Και υπό τους ήχους μιας φρενήρους groovy μουσικής, χοροπηδούσε και τρεμούλιαζε ενώ η κάμερα έκανε ζουμ πάνω κάτω με μεγάλη ταχύτητα. Το θέαμα ήταν μια αναφορά στο «Rowan and Martin’s Laugh-In», ένα μπαράζ ξέφρενα κωμικών σκετς στη σειρά των έξι σεζόν (1967-1973), με πρωταγωνίστρια τη μητέρα της, Γκόλντι Χον, η οποία συνήθως εμφανιζόταν να χορεύει με μαγιό και body paint. Ηταν επίσης μια πρώιμη αναγνώριση ότι η Χάντσον είχε πολλή δουλειά να κάνει προσπαθώντας να ξεφύγει από τη σκιά της μητέρας της, σχολιάζει ο Γκίλμπι στον Guardian.

Προσθέτει ότι η μαμά Γκόλντι Χον ήταν αόρατα παρούσα στο δωμάτιο του λονδρέζικου ξενοδοχείου όπου έγινε η συνέντευξη. Εκείνη την ημέρα γιόρταζε τα 80ά γενέθλιά της αλλά η προώθηση της ταινίας της ανάγκασε τη Χάντσον να απουσιάζει από τη γιορτή της μητέρας της. Τουλάχιστον, όμως, την ένιωθε συμβολικά κοντά της, επειδή εκείνη την ημέρα βρέθηκε στην πόλη όπου ξεκίνησαν όλα. «Είναι τόσο υπέροχο που με συνέλαβε στο Λονδίνο», λέει, για τη σύλληψή της που έγινε στο Regent’s Park. «Οχι στο πραγματικό πάρκο. Αυτή θα ήταν μια πολύ πιο ωραία ιστορία. Εγινε σε ένα διαμέρισμα που νοίκιαζε η μαμά μου. Στοιχηματίζω ότι θα θυμάται ποιο», προσθέτει.

Μπαμπάς είναι ο πατριός Κερτ

Οι γονείς της –η Γκόλντι Χον ήταν παντρεμένη με τον μουσικό Μπιλ Χάντσον– χώρισαν όταν η Κέιτ ήταν 18 μηνών και ο αδελφός της Ολιβερ τεσσάρων ετών. «Πατέρα», δε, αποκαλούν και οι δύο τον πατριό τους, τον ηθοποιό Κερτ Ράσελ, με τον οποίο συζεί η μητέρα τους εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια. Πέρυσι, όταν ρωτήθηκε για τη σχέση της με τον βιολογικό της πατέρα, ο οποίος την χαρακτήρισε «κακομαθημένη» στα απομνημονεύματά του, και απουσίαζε σε μεγάλο βαθμό από τη ζωή της, η Χάντσον είπε: «Στην πραγματικότητα δεν έχω» σχέση  μαζί του. Στη συνέχεια, όμως, τροποποίησε τη δήλωσή της, λέγοντας ότι η σχέση τους «αναθερμαίνεται».

Η μουσική είναι στο αίμα της και ανέκαθεν ο συνδετικός κρίκος στη ζωή και το έργο της. Ο Μπιλ Χάντσον ήταν μέλος των Hudson Brothers, οι οποίοι για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1970 ήταν εφηβικά είδωλα που υπέγραφαν συμβόλαια με τη δισκογραφική εταιρεία του Ελτον Τζον. Αλλά και η Γκόλντι Χον κυκλοφόρησε το 1972, το άλμπουμ «Goldie» με κάντρι μουσική, ενώ και τα τρία παιδιά της Χάντσον έχουν μπαμπάδες μουσικούς: Ο πατέρας του Ράιντερ –ο πρώτος και μοναδικός της σύζυγος μέχρι στιγμής– είναι ο τραγουδιστής των Black Crowes, Κρις Ρόμπινσον. Απέκτησε τον  δεύτερο γιο της, Μπίνγκαμ, ο οποίος είναι 14 ετών, με τον Ματ Μπέλαμι των Muse, ενώ πατέρας της επτάχρονης Ράνι, είναι ο νυν αρραβωνιαστικός της, Ντάνι Φουτζικάουα, πρώην μέλος του συγκροτήματος Chief του Λος Αντζελες.

Η ίδια η Χάντσον έχει τραγουδήσει πολλές φορές στην οθόνη στο παρελθόν. Μεταξύ άλλων στο «Πώς να Χωρίσετε σε 10 Μέρες» τραγούδησαν με τον Μάθιου Μακόναχι το «You’re So Vain» της Κάρλι Σάιμον και στο «Nine» υπάρχει μια εντυπωσιακή σκηνή, όπου τραγουδάει το «Cinema Italiano» ενώ περπατάει πάνω κάτω σε μια πασαρέλα φορώντας ασημένιες μπότες.

Ωστόσο, το «Song Sung Blue» διαφέρει. Τα κομμάτια του Νιλ Ντάιαμοντ είναι όλα ενσωματωμένα στην ερμηνεία της Χάντσον η οποία τραγουδάει εκφράζοντας τον πόνο και τη λαχτάρα της ακούραστης Κλερ Σαρντίνα μέσα από τη μουσική. «Στο στούντιο, έβρισκα αυτές τις αρμονίες μόνη μου και έκανα τα δικά μου φωνητικά riff», λέει περήφανα. Ο σκηνοθέτης, Κρεγκ Μπρούερ, την ενθάρρυνε. «Ελεγα, “Μα Κρεγκ, είναι όντως η Κλερ;” Και εκείνος απαντούσε “Τώρα είναι!”». Αυτός ο βαθμός ελευθερίας μπορεί να μην ήταν δυνατός αν είχε υιοθετήσει πολύ πιστά το πρότυπο της πραγματικής Σαρντίνα, την οποία γνώρισε αφού είχαν ήδη αρχίσει τα γυρίσματα. «Σε εκείνο το σημείο, η δική μου εκδοχή της Κλερ ήταν στο σώμα μου. Αλλά ήταν καλό που την είχα εκεί για να την ρωτάω, “Ηταν όντως έτσι αυτό το κομμάτι;”»

Το τραγούδι της Χάντσον στην ταινία έχει πιο αυθεντικό πάθος από οτιδήποτε άλλο ακούγεται στο άλμπουμ της «Glorious» που κυκλοφόρησε πέρυσι και με το οποίο έκανε το ντεμπούτο της σο τραγούδι. Μάλιστα, στη διάρκεια της προώθησης του «Glorious» στην αμερικανική τηλεόραση τράβηξε την προσοχή του Χιου Τζάκμαν. «Ο Χιου με είδε σε μια συνέντευξη, όπου μιλούσα για το πώς απλά έπρεπε να τραγουδάω και να γράφω μουσική, και τότε σκέφτηκε: “Λοιπόν, προφανώς αυτή πρέπει να είναι η Κλερ”».

Μπορεί κανείς να καταλάβει το γιατί, σχολιάζει ο Ράιαν Γκίλμπι στον Guardian. Η λαχτάρα της για ερμηνεία είναι αυτή που στηρίζει τη Σαρντίνα καθώς η μοίρα τής επιφυλάσσει το ένα συγκλονιστικό πλήγμα μετά το άλλο. «Καταλαβαίνω πώς είναι να αγαπάς κάτι τόσο πολύ ώστε να μην μπορείς να αντιμετωπίσεις την απώλεια του», λέει η Χάντσον.

Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και μια επιφοίτηση

Ισως, δε, να μην είχε ηχογραφήσει καν το «Glorious» αν δεν ήταν ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ. «Ηταν τα 80ά γενέθλια του Πολ και καθόμουν στο πλάι της σκηνής του Γκλάστονμπερι παρακολουθώντας τον». Η ιστορία τελειώνει με μια επιφοίτηση. «Ξύπνησα το επόμενο πρωί και ένιωσα μεγάλη συγκίνηση. Σκεφτόμουν, “Δεν είμαι ευχαριστημένη με την απόδοσή μου!” Δηλαδή, νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Αλλά δεν είμαι απλά ηθοποιός. Σε όλη μου τη ζωή ήμουν μουσικός και ποτέ δεν είχα το θάρρος να κάνω κάτι με αυτό. Και αποφάσισα ότι θέλω να ρισκάρω περισσότερο. Θέλω να αποτύχω περισσότερο», αποκαλύπτει στον Guardian. Και ο βρετανός κριτικός σχολιάζει ότι ίσως δεν πληγώθηκε πολύ, όταν ο μουσικοκριτικός των Times, Γουίλ Χότζκινσον έγραψε ότι το άλμπουμ της «Glorious» είναι «αυτή καθαυτή η ουσία ενός project ματαιοδοξίας».

Βλέποντας τον ΜακΚάρτνεϊ, η Χάντσον λέει ότι σκέφτηκε «αυτούς που συμβιβάζονται και αυτούς που δεν το κάνουν. Σκέφτηκα το να είμαι γυναίκα στην βιομηχανία [του θεάματος] και όλους τους συμβιβασμούς που κάνεις για τους άλλους. Το να κάνεις κωμωδίες και να είσαι επιτυχημένη σε αυτές, αλλά να νιώθεις ότι πρέπει συνεχώς να συμβιβάζεσαι».

Οχι ότι κατακρίνει τις ρομαντικές κομεντί. «Ξέρεις κάτι; Είναι οι αγαπημένες μου. Τις λατρεύω και δεν θα σταματήσω ποτέ να τις γυρίζω. Απλώς πιστεύω ότι πρέπει να γίνουν καλύτερες. Οταν προσπαθείς να γυρίσεις κάποια σπουδαία, παλεύεις με πολλούς αλγόριθμους. Νομίζω ότι έχουν απλοποιήσει την ρομαντική κομεντί, ώστε να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό χωρίς απαιτήσεις. Αυτές που αγάπησα γράφτηκαν και σκηνοθετήθηκαν από τα καλύτερα ταλέντα. Η Νόρα Εφρον, ο Τζιμ [Τζέιμς Λ.] Μπρουκς, αυτοί είναι οι παντοτινά σπουδαίοι. Είναι σαν κουβέρτες άνεσης», τονίζει.

Στη συνέντευξή της στον Guardian, η χολιγουντιανή στα ισχυρίζεται ότι δεν δίνει καμία σημασία σε όσα λέγονται για εκείνη, καλά ή κακά. «Ολα εμπίπτουν στην κατηγορία αυτού που ο Κερτ αποκαλεί “θόρυβο”. Το μότο του είναι πάντα: “απλώς κάνε εξαιρετική δουλειά”», λέει. Προφανώς, αυτό ισχύει και για τη φλυαρία των Oσκαρ, για την οποία παραδέχεται, όμως ότι «αυτός είναι ωραίος θόρυβος». Ωστόσο ουρλιάζει με τρόμο «Οχι, μην το κάνεις!», όταν ο βρετανός δημοσιογράφος τη ρωτάει αν θέλει να της δείξει στο κινητό του τις τρέχουσες προβλέψεις του περιοδικού Variety για τα Οσκαρ, αποφεύγοντας βέβαια να της πει ότι η Τζέσι Μπάκλεϊ είναι το φαβορί για το βραβείο με το ιστορικό δράμα «Hamnet». Η ερμηνεία της Μπάκλεϊ ως σύζυγος του Σαίξπηρ, που θρηνεί τον θάνατο του μικρού γιου τους, είναι μελετημένη και συνειδητά στοιχειώδης, η ερμηνεία της Χάντσον στο «Song Sung Blue» έχει μια απροσδιόριστη ρευστότητα. Θυμίζει περισσότερο η ζωή, παρά την υποκριτική γράφει ο Ράιαν Γκίλμπι. Ποια θα κερδίσει τελικά την υποψηφιότητα; Ιδωμεν.

Πέρα από όλα αυτά πάντως η Κέιτ Χάντσον έχει πολλά που την απασχολούν, μεταξύ άλλων και το «Sibling Revelry» ένα podcast για την οικογενειακή δυναμική που συν-παρουσιάζει μαζί με τον αδελφό της Ολιβερ Χάντσον και καλεσμένους από διασημότητες, όπως η Μισέλ Ομπάμα και οι Καρντάσιαν, μέχρι το «μέντιουμ» Τζον Εντουαρντ, που συμμετείχε σε δύο ωριαία επεισόδια, με την παρότρυνση της μαμάς Γκόλντι Χον, η οποία είναι γνωστό ότι τρέχει σε μέντιουμ, αλλά και του αδελφού της Ολιβερ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι συμβουλεύεται τους χρησμούς πριν δεχτεί έναν ρόλο. (Τι οικογένεια κι αυτή…)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News