Οσο κι αν κινδυνεύουμε να αποκτηνωθούμε, ή έστω να αποστασιοποιηθούμε από όλα τα φριχτά που συμβαίνουν γύρω μας προκειμένου να αντέξουμε για άλλη μία ημέρα σε αυτόν τον παράξενο πλανήτη, υπάρχουν κάποιες ιστορίες που γρατζουνάνε και ματώνουν την πρόχειρη πανοπλία μας.

Μία τέτοια ιστορία, είναι κι εκείνη του δίχρονου Γιουλέν από την Ισπανία, που πριν από περίπου δύο εβδομάδες έπεσε σε μία τρύπα διαμέτρου σαράντα εκατοστών και βάθους 110 μέτρων, ενώ βρισκόταν για πικ-νικ με τους γονείς του στην Τοταλάν, κοντά στη Μάλαγα.

Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες κράτησαν 13 ημέρες. Δυστυχώς όμως, από το βαθύ και σκοτεινό πηγάδι, μπορεί να ανασύρθηκε ολοζώντανη η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη, όχι όμως και το άτυχο αγοράκι.

Εκτός από τον ανείπωτο πόνο των γονιών του και την απογοήτευση που βίωσε όχι μόνο ολόκληρη η Ισπανία αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης που παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα την επιχείρηση απεγκλωβισμού, αυτό που μένει ως υστερόγραφο, είναι η ελπίδα, ότι δεν έχουμε γίνει (ακόμα) άψυχα ρομπότ.

Η συγκεκριμένη ιστορία είχε όλα όσα χρειάζονται, για να αποτελέσει ένα παγκόσμιας εμβέλειας δράμα. Το παιδάκι ήταν πολύ μικρό και ανήμπορο, έκανε τα πρώτα του βήματα στον κόσμο, όταν εκείνη την «κακιά στιγμή» όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε, έκανε τη μοιραία βουτιά στο κενό.

Η εικόνα των γονιών του που αγκαλιάζονταν προσπαθώντας να αντλήσει δύναμη ο ένας από τον άλλο. Το ίδιο το σημείο όπου συνέβησαν όλα, ένα βαθύ και ανήλιαγο πηγάδι, που παραπέμπει σε σκοτεινά παραμύθια, αλλά και σε ταινίες με διασώστες-ήρωες. Και φυσικά, η ίδια η επιχείρηση διάσωσης, που ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και θύμιζε πλάνα χολιγουντιανής υπερπαραγωγής.

Μεταξύ των εννέα εταιρειών που συμμετείχαν στις έρευνες, βρισκόταν και εκείνη που το 2010 είχε συμβάλει στη διάσωση των 33 μεταλλωρύχων στη Χιλή. Υπήρχαν και κάποιες μικρές λεπτομέρειες που ράγισαν πολλές καρδιές: στην αρχή στάλθηκε ένα ρομπότ, το οποίο σε βάθος περίπου 65 μέτρων, στα μισά της διαδρομής, βρήκε την σακούλα με τα γλυκά που κρατούσε ο μικρός, αλλά και την κούπα του.

Ο σχεδιασμός για την διάσωσή του προέβλεπε τη διάνοιξη δύο τούνελ. Ενός κάθετου, παράλληλου με το πηγάδι και ενός οριζοντιου, το οποίο θα έφτανε στο σημείο όπου βρισκόταν ο Γιουλέν.

Και πάλι όμως τα προβλήματα ήταν τεράστια, καθώς η μορφολογία του εδάφους ήταν τέτοια που προκαλούσε συνεχώς καθυστερήσεις, ενώ παράλληλα έπρεπε να γίνονται υποστηρικτικά έργα, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος κατολίσθησης. Μία επιχείρηση μαμούθ, μία τεράστια προσπάθεια, για ένα τόσο δα μικρό πλασματάκι. Τέτοιες αναλογίες, μαρτυρούν ότι ευτυχώς, η ανθρώπινη ζωή εξακολουθεί να είναι πολύτιμη, σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο κυνικός. Παρήγορη και συγκινητική η εικόνα των δεκάδων ανθρώπων που πασχίζουν να σώσουν τον έναν.

Οι γονείς του Γιουλέν, Βικτόρια Γκαρσία και Χοσέ Ροσεγιό πληροφορήθηκαν για την τραγική έκβαση αυτής της περιπέτειας και για μία ακόμα φορά, αγκαλιάστηκαν σφιχτά, προσπαθώντας αυτή τη φορά, να παρηγορήσει ο ένας τον άλλο. Το παιδάκι είχε αμέσως σχεδόν σκοτωθεί από τη μοιραία πτώση και ήταν σα να χάρισε πνοή σε μία ευαισθησία, που κοιμόταν σε πηγάδι ακόμη πιο βαθύ από τα 110 μέτρα.

Εχουμε ξαναδεί παρόμοιες εικόνες απεγκλωβισμού σε πολλές χώρες του κόσμου. Στον σεισμό του ’99 στην Αθήνα, για παράδειγμα, σε μία εποχή χωρίς social media, τα τηλεοπτικά πλάνα είχαν τον πρώτο λόγο και ήσουν σε θέση να ακούσεις, με τα κλειδιά στο χέρι, καθώς παραμόνευε το ενδεχόμενο κάποιου μετασεισμού, τις φωνές των ανθρώπων που πάσχιζαν να κρατηθούν ζωντανοί κάτω από τα συντρίμμια.

Η φωνή του διασώστη ισοδυναμούσε τότε με τη φωνή του Θεού, που σου υπόσχεται ότι θα σε βγάλει σώο και αβλαβή από το τέλος του σκοτεινού τούνελ.

Στην εποχή μας, μία τέτοια είδηση μεταδίδεται με ταχύτητα φωτός μέσω Διαδικτύου, γίνεται viral, hashtag και trend. Το πραγματικό ζητούμενο, θα ήταν να γίνει αληθινό και όχι ιντερνετικό viral, η ίδια η ευαισθησία. Να εξαπλωθεί σαν επιθετικός ιός σε μεγαλουπόλεις και χωριά. Να μην ποστάρουμε μία «θλιμμένη φατσούλα» και μετά να κάνουμε like στην πρώτη τυχάρπαστη τηλεπερσόνα.

Πριν από μερικές ημέρες, ήμασταν όλοι Γιουλέν. Τώρα, τι στο καλό είμαστε;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News