Καλώς ή κακώς ο κύβος ερρίφθη: την περασμένη Τετάρτη Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν συμφώνησαν, έπειτα από μια «μακρά και παραγωγική συνομιλία», να διαπραγματευθούν μια συνθήκη ειρήνης για την Ουκρανία, ερήμην όμως, πρακτικά, των Ουκρανών (και των Ευρωπαίων). Αργότερα την ίδια ημέρα ο αμερικανός πρόεδρος ενημέρωσε τους δημοσιογράφους πως επρόκειτο, μάλιστα, να συναντηθεί με τον ρώσο ομόλογό του, πιθανώς στη Σαουδική Αραβία.

Οπως αναμενόταν, η επαφή μεταξύ των δύο ηγετών θορύβησε ιδιαιτέρως, όχι μόνο το Κίεβο και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά όλον τον κόσμο, δεδομένου –όπως σημειώνει σε ανάλυση του ο Εντ Κάμινγκ της Telegraph– ότι η αναθέρμανση του «bromanche, του αδελφικού ειδυλλίου μεταξύ Τραμπ και Πούτιν», θα μπορούσε να έχει εξαιρετικά κρίσιμες συνέπειες για τη διεθνή τάξη πραγμάτων όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία 80 χρόνια.

Επανήλθε έτσι στο προσκήνιο μια παλιά θεωρία, σύμφωνα με την οποία ο Ντόναλντ Τραμπ χειραγωγείται ακούσια από τον επικεφαλής του Κρεμλίνου. «Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν της Ρωσίας ήταν αξιωματικός καριέρας των υπηρεσιών πληροφοριών, εκπαιδευμένος στο να εντοπίζει αδύνατα σημεία σε κάποιον και να τα εκμεταλλεύεται» είχε γράψει το 2016 ο Μάικλ Μορέλ, ένας πρώην αναπληρωτής διευθυντής της CIA, σε άρθρο του στους New York Times. «Αυτό ακριβώς έκανε στις εσωκομματικές εκλογές [των Ρεπουμπλικανών] το 2016. Ο Πούτιν εκμεταλλεύθηκε τις αδυναμίες του Τραμπ κολακεύοντάς τον, [και εκείνος] αντέδρασε ακριβώς όπως είχε υπολογίσει ο Πούτιν».

Από αυτή την άποψη, όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος της Telegraph, αν ο στόχος του Πούτιν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ήταν να κάνει τον αμερικανό ομόλογό του να αισθανθεί ισχυρός, τότε τον πέτυχε και με το παραπάνω.

Υπόνοιες και εικασίες για τις σχέσεις του Τραμπ με τη Ρωσία και τον Πούτιν κυκλοφορούν από τότε που μπήκε στην πολιτική. Σε ένα ακραίο σενάριο, πιστεύεται ότι το Κρεμλίνο κρατάει στο χέρι τον Τραμπ με άκρως καταδικαστικά στοιχεία, τα οποία φυλάσσονται σε θησαυροφυλάκια σε άγνωστη τοποθεσία κάπου στην αχανή ρωσική επικράτεια.

Ωστόσο μια πιο πεζή και λιγότερο συνωμοσιολογική αλήθεια ενδέχεται να είναι ότι ο Πούτιν έμαθε, χάρη στην εμπειρία και την πονηριά του, πώς να εκμεταλλεύεται τα ευαίσθητα σημεία του Τραμπ και με αυτόν τον τρόπο να εξυπηρετεί τους όποιους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του.

«Υπήρξαν πολλές καταγγελίες ότι ο Τραμπ είναι κατάσκοπος» είπε στην Telegraph ο Τζον Φόρμαν, στρατιωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία της Βρετανίας στη Μόσχα από το 2019 έως το 2022. «Ο Πούτιν κολακεύει τον Τραμπ. Τον περίμενε [να επιστρέψει]. Απελευθερώνει ομήρους. Ορισμένα από τα σχόλιά του περί κοινής λογικής έγιναν εσκεμμένα ώστε να έχουν απήχηση [στον Τραμπ]».

Επιπλέον ο Πούτιν εκθειάζει και την κοσμοθεωρία του αμερικανού προέδρου, η οποία, άλλωστε, έχει πολλά κοινά σημεία με τη δική του, καθώς αμφότεροι πιστεύουν, όχι μόνο ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά και ότι «το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο από το συμφέρον του ισχυρότερου», όπως το έθεσε ο σοφιστής Θρασύμαχος.

Φήμες περί ύποπτων σχέσεων του Τραμπ με τη Ρωσία κυκλοφορούν από τότε που αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία των ΗΠΑ, πριν από περίπου μία δεκαετία. Η αρχή έγινε με τον «καυτό» φάκελο Στιλ, ενώ περισσότερο λάδι στη φωτιά έριξε η κοινή γνωμάτευση των κυριότερων υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ ότι ο Πούτιν είχε «διατάξει μια εκστρατεία επιρροής… για να υπονομεύσει την πίστη του κοινού στις δημοκρατικές διαδικασίες των ΗΠΑ» και να πλήξει την αξιοπιστία της Χίλαρι Κλίντον, αντιπάλου του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του 2016.

Εκτοτε, πρώην πράκτορες και αξιωματούχοι ασφαλείας στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη έχουν επανειλημμένως υποστηρίξει ότι ο Πούτιν βάλθηκε και κατάφερε να μετατρέψει τον Ντόναλντ Τραμπ σε υποχείριό του, σε «ακούσιο πράκτορά» του, όπως το θέτει ο Εντ Κάμινγκ στο δημοσίευμά του.

Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο ο Λίον Πανέτα είπε ότι ο Τραμπ είχε «μετατραπεί σε πηγή για τον Πούτιν, σε κάποιον που μπορεί να τον βοηθήσει να καταφέρει αυτό που θέλει. Νομίζω ότι ο Ντόναλντ Τραμπ από πολλές απόψεις είναι αφελής σχετικά με το ποιος είναι πραγματικά ο Πούτιν» είπε ο 86χρονος πρώην διευθυντής της CIA (επί Ομπάμα), ο οποίος στη συνέχεια διετέλεσε και υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ. «[Ο Πούτιν] ξέρει πώς να χειρίζεται μια πηγή, και έχει μια πηγή που είναι πολύ κοντά στην κορυφή αυτής της χώρας. Θα ασχοληθεί ο ίδιος με αυτή την πηγή».

Ενδέχεται, ωστόσο, το ενδιαφέρον της Μόσχας για τον αμερικανό πρόεδρο να είναι πολύ πιο παλιό, υποστηρίζουν ρωσικές και αμερικανικές πηγές. Σύμφωνα με τον Γιούρι Σβετς, πρώην ταγματάρχη της KGB με υπηρεσία στην Ουάσινγκτον τη δεκαετία του 1980, ο Τραμπ βρίσκεται στο στόχαστρο της Μόσχας εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες, συγκεκριμένα από το 1977, μετά τον γάμο του με την τσέχα (πρώην μοντέλο και αθλήτρια) Ιβάνα Ζελνίτσκοβα.

Μιλώντας στον Guardian, ο ρώσος πρώην κατάσκοπος είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ένα κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών κοντά σε ένα ξενοδοχείο του Τραμπ στη Νέα Υόρκη ήταν στην πραγματικότητα «βιτρίνα» της KGB. Και πως όταν ο Τραμπ επισκέφθηκε πρώτη φορά τη Μόσχα, το 1987, πράκτορες της υπηρεσίας κατάφεραν να τον προσεγγίσουν, προτρέποντάς τον μάλιστα να μπει στην πολιτική.

«Επρόκειτο για μια επίθεση γοητείας» εξήγησε ο ρώσος πρώην πράκτορας. «Είχαν συλλέξει πολλές πληροφορίες για την προσωπικότητά του […] η γενική εντύπωση ήταν πως ήταν εξαιρετικά ευάλωτος πνευματικά και ψυχολογικά και επιρρεπής στην κολακεία. Αυτό εκμεταλλεύθηκαν. Προσποιήθηκαν ότι εντυπωσιάστηκαν απίστευτα από την προσωπικότητά του και ότι πίστευαν πως ένας τέτοιος τύπος θα έπρεπε μια μέρα να γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών».

«Ο Πούτιν θα πρέπει να είναι ενθουσιασμένος που έχει τον Τραμπ ως συνομιλητή στις διαπραγματεύσεις» είπε μιλώντας στην Telegraph o αμερικανός δημοσιογράφος Κρεγκ Ανγκερ, συγγραφέας του βιβλίου «American Kompromat: How the KGB Cultivated Donald Trump». «Είναι ένας εύκολος στόχος, ένας ναρκισσιστής. Το κλειδί είναι να τον κολακεύεις. Τον έχει σε υπόληψη τον Πούτιν» πρόσθεσε.

«Ο Πούτιν ήταν εκπαιδευμένος και μιλούσε καλά γερμανικά – και πού τον έστειλαν; Στην Ανατολική Γερμανία, σε ένα φιλικό κράτος, όχι εκεί που εκτυλισσόταν η δράση. Προφανώς δεν θεωρούνταν κορυφαίος πράκτορας. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι ένας πολύ έξυπνος πολιτικός. Κατάφερε να βγει από τον μηχανισμό ασφαλείας και να καταλάβει την υψηλότερη θέση σε μια από τις πιο ισχυρές χώρες του κόσμου. Οταν οι άνθρωποι με ρωτούν τι έμαθε στην KGB που του φάνηκε χρήσιμο στην πολιτική ζωή του, απαντώ απλώς “να λέει ψέματα”», σημείωσε από την πλευρά του ο Τζακ Μπάρσκι, νυν συγγραφέας και πρώην μυστικός πράκτορας της KGB έως το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οπότε και άρχισε να συνεργάζεται με την αμερικανική αντικατασκοπεία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News