Την πρώτη μέρα του Ιουλίου η Μπάγερ Λεβερκούζεν θα συμπληρώσει 120 χρόνια ζωής. Θα γιορτάσει τα γενέθλιά της ως πρωταθλήτρια Γερμανίας για πρώτη φορά στην ιστορία της. Είναι μόλις η δεύτερη ομάδα μετά το 1971, που κατάφερε να κατακτήσει τη «σαλατιέρα» της Μπουντεσλίγκα χωρίς να το έχει ξανακάνει. Ολες οι υπόλοιπες εστεμμένες του γερμανικού πρωταθλήματος τα τελευταία 53 χρόνια είχαν κερδίσει τον τίτλο και στο παρελθόν, τουλάχιστον μια φορά.

Το κατόρθωμα της Λεβερκούζεν, που έβαλε τέλος στην παντοδυναμία της Μπάγερν Μονάχου με τα 11 διαδοχικά τρόπαια, έγραψε ένα -ακόμη- ποδοσφαιρικό παραμύθι, το οποίο γοήτευσε τους φιλάθλους σε όλη την Ευρώπη. Οπως εκείνο της Λέστερ πριν από 8 χρόνια. Αυτές οι δυο υπέροχες ιστορίες έχουν πολλές ομοιότητες. Αλλά και σημαντικές διαφορές.

Η Λεβερκούζεν πρόσμενε αυτόν τον τίτλο 120 ολόκληρα χρόνια. Η Λέστερ, ακόμη περισσότερα. Το 2016 ήταν 132 ετών. Η Λεβερκούζεν εκπροσωπεί μια μικρή πόλη 170.000 κατοίκων – την 49η μεγαλύτερη της Γερμανίας. Το Λέστερ έχει, επίσης, μικρό πληθυσμό (370.000). Η Λεβερκούζεν πέτυχε το «ακατόρθωτο» με απίστευτη ευκολία: πέντε αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί η εφετινή Μπουντεσλίγκα, έχει αφήσει την Μπάγερν (και τη Στουτγκάρδη) 16 βαθμούς πίσω. Η Λέστερ είχε τερματίσει στο 10+ από τη (δεύτερη) Αρσεναλ. Η Λεβερκούζεν δεν τα κατάφερνε ούτε στο Κύπελλο Γερμανίας. Εφτασε στον τελικό τέσσερις φορές, όμως κέρδισε μόλις έναν, το μακρινό 1993 – ήταν ο μόνος εγχώριος τίτλος της. Τα ίδια και η Λέστερ. Πέντε φορές φιναλίστ, κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας μια (το 2021).

Αλλά το σπουδαιότερο κοινό τους σημείο ήταν το πόσο γρήγορα διένυσαν την απόσταση που χωρίζει την αγωνιστική ανυποληψία από τον θρίαμβο. Οταν ο Τσάμπι Αλόνσο ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της, τον Οκτώβριο του 2022, η Λεβερκούζεν βρισκόταν στην προτελευταία θέση της κατάταξης με μόλις πέντε βαθμούς σε οκτώ αγωνιστικές. Με την καθοδήγηση του βάσκου προπονητή η ομάδα σκαρφάλωσε γρήγορα και τερμάτισε 6η εκείνη τη σεζόν (2022-2023), όμως στην αρχή της εφετινής, ο πήχης δεν ανέβηκε ψηλότερα. Ο στόχος που είχε τεθεί, ήταν η εξασφάλιση ενός «εισιτηρίου» για τα Κύπελλα Ευρώπης της επόμενης χρονιάς. Εστω, για το Κόνφερενς Λιγκ. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί με τη Λέστερ. Το 2015 είχε τερματίσει 14η, και η φιλοδοξία των «Αλεπούδων» για την επόμενη σεζόν -τη σεζόν του θριάμβου- ήταν να παραμείνουν στην Α’ Κατηγορία χωρίς να βιώσουν, πάλι, την αγωνία του υποβιβασμού.

Εδώ αρχίζουν οι (μεγάλες) διαφορές. Σε αντίθεση με τη Λέστερ, που στην προηγούμενη (πριν από το 2016) ζωή της ανεβοκατέβαινε κατηγορίες στην Αγγλία, η Λεβερκούζεν ήταν ανέκαθεν ένας αξιοσέβαστος σύλλογος της γερμανικής λίγκας, ο οποίος επί σειρά ετών τροφοδοτούσε με σπουδαία ταλέντα το ποδόσφαιρο της χώρας, αλλά και κορυφαία club της Ευρώπης. Πέντε φορές στο παρελθόν διεκδίκησε τον τίτλο (1997, 1999, 2000, 2002, 2011), όμως και τις πέντε τερμάτισε στη δεύτερη θέση. Ιδίως το 2002, η φοβερή ομάδα εκείνης της εποχής πήγαινε για ένα ασύλληπτο «τρεμπλ» (Τσάμπιονς Λιγκ, Μπουντεσλίγκα, Κύπελλο Γερμανίας), αλλά στο τέλος τα έχασε όλα. Εγινε η «Vizekusen» (από τη γερμανική λέξη για τη δεύτερη θέση). Η «Neverkusen» (στα ελληνικά, «Νεβερκούπεν»). Η ομάδα που δεν μπορεί να κατακτήσει ποτέ, τίποτα. Της έλειπε ο άνθρωπος που θα της ενέπνεε αυτοπεποίθηση και νοοτροπία νικητή – τον βρήκε στο πρόσωπο του Αλόνσο.

Προτού καταπλήξει τον κόσμο, η Λέστερ δεν ήταν η ομάδα «του παραλίγο», όπως η Λεβερκούζεν, αλλά η ομάδα «του τίποτα». Είχε πλησιάσει τον τίτλο στην Αγγλία μόνο μια φορά, το μακρινό 1929. Και στην Ευρώπη δεν είχε -ακόμη δεν έχει- ούτε ένα παράσημο. Η Λεβερκούζεν έχει κατακτήσει το Κύπελλο UEFA του 1988. Και έχει παίξει σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, το 2002 στη Γλασκώβη. Ηττήθηκε (2-1) από τη Ρεάλ Μαδρίτης με ένα μαγικό γκολ του Ζινεντίν Ζιντάν.

Πέρυσι έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ. Απόψε (18/4) αγωνίζεται στο Λονδίνο εναντίον της Γουέστ Χαμ διεκδικώντας την πρόκριση και πάλι στα ημιτελικά της διοργάνωσης, έχοντας επικρατήσει με 2-0 στο πρώτο παιχνίδι, στην «Μπάι Αρίνα». Στις 25 Μαΐου θα παίξει στον τελικό του DFB-Pokal (Κύπελλο Γερμανίας), και είναι το μεγάλο φαβορί απέναντι στην Καϊζερσλάουτερν. Δεν είναι απίθανο, η «Werkself» (Η ομάδα του εργοστασίου), όπως είναι το προσωνύμιό της στη Γερμανία, να κατακτήσει σε μία σεζόν περισσότερα τρόπαια από όσα κέρδισε σε 119 χρόνια.

«Xabi Alonso Allee» (οδός Τσάμπι Αλόνσο) ονομάζεται από την περασμένη Κυριακή ο δρόμος που οδηγεί στην «Μπάι Αρίνα». Η Λεβερκούζεν είναι η πρώτη του δουλειά ως προπονητή Α’ Κατηγορίας, και αυτό δίνει στο «θαύμα» της ακόμη μεγαλύτερη αξία. Ενώ η Λέστερ του 2016 είχε για καπετάνιο τον Κλαούντιο Ρανιέρι, έναν από τους πιο έμπειρους προπονητές στην Ευρώπη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News