Η αρχή έγινε το 1941, με την κυκλοφορία των Classics Illustrated στην Αμερική, Ηταν μια σειρά που διασκεύαζε (συνοψίζοντας) αριστουργήματα της κλασικής λογοτεχνίας σε κόμικς. Δέκα χρόνια αργότερα θα έφθαναν στην Ελλάδα, με την έκδοση των Κλασσικών Εικονογραφημένων από τους αδελφούς Πεχλιβανίδη. Ο στενός δεσμός ανάμεσα στην κλασική λογοτεχνία και τα κόμικς διατηρήθηκε δίνοντας, έκτοτε, πολλούς καρπούς. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν δύο άλμπουμ κόμικς που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Πατάκη. Είναι «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου Δουμά και το «Ολιβερ Τουίστ», από το ομώνυμο έργο του Καρόλου Ντίκενς.

Τα δύο άλμπουμ αποτελούν μεταφορά της πρωτότυπης γαλλικής έκδοσης από την Delcourt. Μια σύγχρονη προσέγγιση των δύο έργων, που αρχικά κυκλοφόρησαν σε 4-5 τόμους, για να πάρουν ενιαία μορφή στη διπλή ελληνική έκδοση που «συνοψίζει» τους επιμέρους τόμους. Οι «Τρεις Σωματοφύλακες» (σενάριο Νταβίντ Μορβάν και Μισέλ Ντυφράν, σχέδιο Ρουμπέν) υπηρετούν πιστά το πνεύμα του μυθιστορήματος του Δουμά. Παρά τον -εξ ανάγκης- περιληπτικό χαρακτήρα της αφήγησης, δεν απουσιάζουν οι βασικές σκηνές του έργου. Ούτε το χιούμορ και η ευθυμία που χαρακτηρίζουν πολλά επεισόδια του βιβλίου, τα οποία επανέρχονται χάρη στο ανάλαφρο σχέδιο του Ρουμπέν. Η μόνη «σκληρή» σκηνή, με τον αποκεφαλισμό της δαιμόνιας Μυλαίδης, ολοκληρώνεται σε δύο μόνο καρέ – κι αυτά στο τέλος της σελίδας.

Τα ίδια, πάνω-κάτω ισχύουν και στο «Ολιβερ Τουίστ» (σενάριο Λόικ Ντοβιλιέ, σχέδιο Ολιβιέ Ντελουά). Στις 236 εικονογραφημένες σελίδες μεταφέρεται η περιπέτεια και το δράμα του μικρού ορφανού ήρωα που πέφτει στα δίχτυα κακοποιών, μαζί με όλους τους υπόλοιπους ανεξίτηλους χαρακτήρες του μυθιστορήματος. Ο Ολιβιέ Ντελουά ανέτρεξε στις παλαιές γκραβούρες του Γκιστάβ Ντορέ για το Λονδίνο, προκειμένου να αναπλάσει πιστά το κλίμα της εποχής και την όψη της πόλης τον 19ο αιώνα. Και σε αυτό το κόμικς το χιούμορ είναι παρόν, παρά το δραματικό πυρήνα της ιστορίας. Κάτι που αποτυπώνεται στη γελοιογραφική εκδοχή του φοβερού Φάγκιν, που φέρνει προς… καραγκιόζη. Αντίθετα με αυτόν, ο αδίστακτος συνεργός του, Μπιλ Σάικς, κουβαλάει τη γεύση του θανάτου στο κόμικς: Ο φόνος της άτυχης Νάνσι αναπτύσσεται σε τρεις «αιματοβαμμένες» σελίδες, αποτελώντας μια από τις πιο δυνατές σκηνές του άλμπουμ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News