Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά οι κάμερες των τηλεοράσεων θα παρακολουθήσουν τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Ένα γεγονός, που κάποτε ήταν υψίστου ειδησεογραφικού ενδιαφέροντος -και, φυσικά, υψίστης πολιτικής σημασίας- έγινε ρουτίνα μιας αμήχανης και ατελέσφορης διαχειριστικής κυβερνητικής λειτουργίας. Οι συναντήσεις επενδύονται επικοινωνιακά με τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά να είναι αυστηρός προς τους υπουργούς του (!), τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλο, να χαράσσει (για πολλοστή φορά) κόκκινες γραμμές που πάντα ήταν διακεκομμένες και στο διάβα του χρόνου ξέβαψαν και απαλείφθηκαν, ενώ θα ξαναζεσταίνει το θέμα της συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ και του ίδιου στην κυβέρνηση.

Οσο για τον Φ. Κουβέλη, συνεργάτες του τον φέρουν «αποφασισμένο» να υψώνει για μια ακόμη φορά (σ.σ. προσχηματικά) τείχη στη συνολική καταφατική του στάση. Σήμερα φέρεται αποφασισμένος να μη δεχθεί επουδενί τη συνέχιση του χαρατσιού της ΔΕΗ και να αντικατασταθεί αυτό με ενιαίο φόρο ακίνητης περιουσίας. Το πόσο αυτό είναι τεχνικά εφικτό, όταν το αρμόδιο υπουργείο διήγε εν ραστώνη επί εξάμηνο, απομένει να το δείξει… η νεκροψία! (Παρένθεση: Βέβαια, ο Φ. Κουβέλης είναι ο πλέον αθώος του αίματος. Θα μπορούσε να έχει μείνει απέξω και να πετάει πέτρες  στην κυβέρνηση, όπως οι υπόλοιποι της μαχητικής αντιπολίτευσης. Τον δεσμεύει όμως η λαϊκή εντολή που πήρε στις εκλογές – να θυμίσουμε ότι η ΔΗΜΑΡ κήρυττε πως θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση για να σωθεί η χώρα και με αυτό το πρόταγμα πήρε τη λαϊκή ψήφο). 

Ωστόσο, τα προαναφερόμενα δεν είναι παρά ψιμύθια του τραγικού γεγονότος ότι η χώρα σταδιακά υπεισέρχεται στο στάτους του προτεκτοράτου.  

Η αυστηρή, ανελαστική, ενίοτε προκλητική και συχνά προσβλητική συμπεριφορά των, κάποτε, «χαμηλόβαθμων υπαλλήλων» της τρόικας, κατά Πάγκαλο, οι αποφάσεις κορυφής της Ε.Ε. με την ελιποβαρή παρουσία της πτωχευμένης Ελλάδας, τα τελεσίγραφα του Eurogroup, του οποίου την εξουσιαστική λειτουργία είδαμε πρόσφατα στην τραγωδία της Κύπρου (σ.σ. προς τραγωδία βαίνει η Μεγαλόννησος), υποβαθμίζουν με τη λειτουργία του πολιτεύματος.

Η Βουλή δεν λειτουργεί, νομοσχέδια δεν εισάγονται, έχουν αντικατασταθεί με ταχύρρυθμη κοπτοραπτική πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Εξουσίες κρατικής συγκρότησης έχουν δοθεί εν λευκώ στην τρόικα, όπως και εξουσίες επί των ιδιωτικοποιήσεων. (Ακόμα και τη συγχώνευσης της Εθνικής με τη Εurobank αποφάσισαν να ακυρώσουν οι τροικανοί!).

Κάποτε, στους καιρούς του «βρώμικου 89», ο λαλίστατος τότε Προκόπης Παυλόπουλος είχε προσομοιάσει την άρρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος και τις όποιες παρεκβάσεις των πασόκων, με πληγές στο πρόσωπο. Είχε πει, «Μια πληγή είναι μια πληγή, δυο, τρεις, το ίδιο. Όταν όμως υπάρχουν εκατό πληγές, τότε δεν έχεις πρόσωπο».

Ένα τέτοιο -μη πρόσωπο- παρουσιάζει σήμερα η χώρα, σε μια εποχή που λόγω του ιρανικού, του συριακού, και του φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, τεκταίνονται γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Ωστόσο, ουδόλως απασχολεί αυτό, το δυτικότροπο πολιτικό προσωπικό μας, η επιτροπή Αμυνας της Βουλής ουσιαστικά δεν υφίσταται, το ίδιο και το ΚΥΣΕΑ που συνέρχεται μόνο για προαγωγές και αποστρατεύσεις, και όχι για να χαράξει εθνική στρατηγική. Το υπουργικό συμβούλιο υφίσταται τύποις, οι συναντήσεις των αρχηγών είναι αναποτελεσματικές, και ουσιαστικά για το θεαθήναι, οι όποιες καλές προτάσεις υπάρχουν ούτε καν εξετάζονται και χάνονται, λόγω της κυβερνητικής ανικανότητας ή της μικροπολιτικής σκοπιμότητας (π.χ. δεν υπήρξε απάντηση στην πρόταση Βενιζέλου για τη δημιουργία 700 χιλ. θέσεων εργασίας. Ο αριθμός ακούγεται εξωπραγματικός, και ίσως πρόκειται περί επικοινωνιακής πομφόλυγας, αλλά περί αυτού δεν ακούσαμε τεκμηριωμένη την απάντηση από τους αρμόδιους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας.)

«Το καράβι που ταξιδεύει το λένε αγωνία», έγραφε ο ποιητής. Ωσπου να φτάσει σε αγκυροβόλιο ίσως να μην έχει πια σημαία…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News