Τσέλσι – Μάντσεστερ Σίτι 2-1. Λίβερπουλ 86 βαθμοί, Σίτι 63. Διαφορά 23. Αγωνιστικές που απομένουν, 7. Διαφορά που μπορεί να «καλυφθεί», 21. Ναι, είναι αλήθεια: η Λίβερπουλ ξόρκισε την «κατάρα» τριών δεκαετιών. Είναι -επιτέλους- πρωταθλήτρια Αγγλίας, για 19η φορά στην ιστορία της. Κατέκτησε τον τίτλο-απωθημένο της με τον πιο εμφατικό τρόπο που γνώρισε, ποτέ, η Πρέμιερ Λιγκ

Η αναμονή ήταν ατελείωτη. Μόνον τα τεράστια κλαμπ, όπως οι «Reds», μπορούν να αντέξουν τόσον καιρό χωρίς να έχουν χαρίσει στους οπαδούς τους ούτε ένα πρωτάθλημα – κι εκείνοι να πολλαπλασιάζονται, να «δένονται» με την ομάδα ακόμη πιο σφιχτά.

Ολα αυτά τα χρόνια, η Λίβερπουλ δεν περπάτησε, ποτέ, μόνη. Αλλαξε οκτώ προπονητές και 240 ποδοσφαιριστές, έζησε μεγάλες απογοητεύσεις, είδε τη Γιουνάιτεντ να κατακτά 13 τίτλους, την Τσέλσι πέντε, τη Σίτι και την Αρσεναλ από τέσσερις, ακόμη και τη Λιντς, την Μπλάκμπερν και τη Λέστερ να στέφονται πρωταθλήτριες, όμως δεν έχασε την πίστη της. Κι αυτή η μέρα που τόσο προσδοκούσε, ξημέρωσε σήμερα, 26 Ιουνίου 2020.

Οταν σήκωσε το τελευταίο της τρόπαιο στο αγγλικό πρωτάθλημα, στις 5 Μαΐου του 1990, πρωθυπουργός της Αγγλίας ήταν, ακόμη, η Μάργκαρετ Θάτσερ. Της Ελλάδας, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Τα CD είχαν, μόλις, αρχίσει να μπαίνουν στη ζωή μας. Στην κορυφή των charts στη Βρετανία βρισκόταν το «Vogue» της Μαντόνα. Η ιδιωτική τηλεόραση έκανε τα πρώτα της βήματα στη χώρα μας, ο Κλοπ ήταν 23 ετών και έπαιζε μπάλα στη Μάιντς, ενώ οι πρωταγωνιστές του εφετινού θριάμβου -ο Σαλάχ, ο Φιρμίνο, ο Μανέ, ο φαν Ντάικ, ο Αλισον, ο Χέντερσον, ο Αρνολντ, ο Ρόμπερτσον, ο Ματίπ- δεν είχαν καν γεννηθεί.

Ενα χρόνο μετά, το 1991, η Λίβερπουλ θα έχανε έναν τίτλο που έμοιαζε δικός της, αλλά στα μέσα εκείνης της σεζόν, ο εμβληματικός Κένι Νταλγκλίς, μην αντέχοντας άλλο την ψυχολογική φθορά από την τραγωδία του Χίλσμπορο, έφυγε. Ο Γκρέιαμ Σούνες δεν τα κατάφερε απέναντι στην στέρεη Αρσεναλ. Το ρολόι σταμάτησε εκείνη τη χρονιά. Εκτοτε, η Λίβερπουλ κατέκτησε δύο Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Κύπελλο UEFA, τρία ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, τρία Κύπελλα Αγγλίας, τέσσερα Λιγκ Καπ και δύο Κομιούνιτι Σιλντ, όμως, ποτέ, το πρωτάθλημα. Της έγινε… ψύχωση.

Πλησίασε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το 2014. Αλλά, σε εκείνο το ματς με την Τσέλσι του (παίκτη) Λάμπαρντ, το περιλάλητο γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ έστρωσε το χαλί για το γκολ του Ντεμπά Μπα και έδωσε τον τίτλο στη Μάντσεστερ Σίτι. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, τότε, πως, έξι χρόνια αργότερα, μια νίκη της Τσέλσι του (προπονητή) Λάμπαρντ θα έβαζε τέλος στο ιστορικό μαρτύριο της Λίβερπουλ. Χθες βράδυ (Πέμπτη), όταν ο Πούλισιτς πέτυχε το πρώτο γκολ σε βάρος της Σίτι, ο μέγας ατακαδόρος, Γκάρι Λίνεκερ, τα είπε όλα με μια λέξη στο Twitter: Λιβερ-Πούλισιτς!

Ολα άρχισαν να αλλάζουν τον Οκτώβριο του 2015, όταν στο «Ανφιλντ» έπιασε δουλειά ο Γιούργκεν Κλοπ, ο… πραγματικός γιος του Μπιλ Σάνκλι. Του θρυλικού σκωτσέζου προπονητή που είχε αναλάβει την ομάδα ενώ βρισκόταν στο κάτω μισό της Β’ Κατηγορίας (1959), και της χάρισε τρία πρωταθλήματα και τον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο. Ακριβώς όπως ο Σάνκλι, ο γερμανός τεχνικός δημιούργησε μια Λίβερπουλ χωρίς «πριμαντόνες», στην οποία ο ένας παίκτης αγωνίζεται για τον άλλον. Ο φαν Νταϊκ και ο γκολκίπερ Αλισον (που, ήδη, έβγαλαν τα λεφτά τους με το παραπάνω) ήταν οι μόνες μεταγραφικές «τρέλες» του συλλόγου στην πενταετία του Κλοπ. Σε αυτό το διάστημα η Λίβερπουλ δαπάνησε για νέους παίκτες, 550 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα απ’ όσα η Μάντσεστερ Σίτι. Οπως έγραψε η Sun, ομάδες όπως η Μπράιτον, η Γουέστ Χαμ, η Αστον Βίλα, η Γουότφορντ και η Μπόρνμουθ, έχουν ξοδέψει περισσότερα.

Τα βήματα του Κλοπ ήταν προσεκτικά, υπομονετικά και σοφά. Σαν να συνθέτει ένα παζλ. Κάθε χρόνο προσέθετε στη Λίβερπουλ τα «κομμάτια» που της έλειπαν. Και κάθε χρόνο η ομάδα ανέβαινε επίπεδο. Από την 8η θέση της Πρέμιερ Λιγκ, έφτασε να διεκδικεί το πρωτάθλημα από την πάμπλουτη Σίτι του Γκουαρντιόλα, έπαιξε σε τρεις ευρωπαϊκούς τελικούς, πέρυσι σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης, κι εφέτος ξανακάθισε στο θρόνο του αγγλικού πρωταθλήματος.

Με ποιούς παίκτες; Με τον Μο Σαλάχ, που η Τσέλσι έστειλε δανεικό στη Ρόμα επειδή δεν τον εκτιμούσε. Με τον Σαντιό Μανέ, που ήταν 23 ετών και είχε, μόλις, μπει στη δεύτερη σεζόν του στη Σαουθάμπτον. Με τον Ζοέλ Μάτιπ, έναν ταπεινό στόπερ της Σάλκε που αποκτήθηκε ως ελεύθερος. Με τον Ντιβόκ Οριγκί, που συνήθιζε να παρακολουθεί τα ματς της ομάδας του από τον πάγκο. Με τον Τρεντ Αλεξάντερ Αρνολντ, που προωθήθηκε από τις μικρές ομάδες της Λίβερπουλ. Με τον Αντι Ρόμπερτσον, που έπαιζε στη Χαλ. Με τον Τζόρνταν Χέντερσον, που όλοι θεωρούσαν «λίγο» κι έγινε αρχηγός και ηγέτης. Με τον Τζέιμς Μίλνερ, που αποκτήθηκε ως ελεύθερος από τη Μάντσεστερ Σίτι το καλοκαίρι του 2015… Τις δύο ακριβές του μεταγραφές, ο Κλοπ τις έκανε με τα χρήματα της πώλησης του Φιλίπε Κοουτίνιο.

Η Λίβερπουλ του «Ενας για όλους και όλοι για έναν» εξασφάλισε τον τίτλο νωρίτερα από κάθε άλλη ομάδα στα χρονικά του αγγλικού πρωταθλήματος: επτά αγωνιστικές πριν από το τέλος. Σε 31 ματς μετράει 28 νίκες και μόνο μια ήττα. Εχει συγκεντρώσει, ήδη, 86 βαθμούς (το πρωτάθλημα του 1990 το κατέκτησε με 79) και μπορεί στο τέλος να φτάσει τους 107 (αν κερδίσει όλα τα παιχνίδια που απομένουν). Εχει καταρρίψει, εφέτος, ένα σωρό ρεκόρ. Πιθανότατα, στην τελική βαθμολογία θα ξεπεράσει και τη διαφορά των 19 πόντων (ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη ομάδα της βαθμολογίας), που είναι η μεγαλύτερη στα χρονικά της Πρέμιερ Λιγκ.

Τα 15 τελευταία χρόνια ο πρωταθλητής στην Αγγλία συγκεντρώνει, κατά μέσον όρο, 89 βαθμούς. Ο πήχης έχει ανέβει. Την πρώτη χρονιά του Μουρίνιο, η Τσέλσι έφτασε τους 95. Η Σίτι, πρόπερσι, τους 100. Η ίδια η Λίβερπουλ, πέρυσι, τους 97. Είμαστε στην εποχή των super-teams. Σε αντίστοιχα βαθμολογικά ύψη έχουν φτάσει, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν Μονάχου, η Γιουβέντους, η Παρί… Αυτό που προκαλεί έκπληξη και θαυμασμό, δεν είναι ότι έγινε super-team και η Λίβερπουλ, αλλά ότι το έκανε ξοδεύοντας «ψίχουλα» σε σύγκριση με τις υπόλοιπες υπερομάδες. Γι’ αυτό, όλοι προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο του επιτεύγματος του Κλοπ.

«Πείτε στον κόσμο, είμαστε η Λίβερπουλ και είμαστε πρωταθλητές», ανακοίνωσε περήφανα ο σύλλογος στα social media.

«Είναι απίστευτο να είσαι πρωταθλητής με αυτό το club, είναι ένας άθλος των παικτών μου», τόνισε -έτοιμος να κλάψει- ο αρχιτέκτονας του θριάμβου, ο Κλοπ, στην κάμερα του SkySports, αφιερώνοντας τον τίτλο στον Νταλγκλίς και τον Τζέραρντ.

Μα το σχόλιο του αρχισκόρερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ιστορικού αντιπάλου, Γουέιν Ρούνεϊ, στους Times δεν το περίμενε κανείς: «Ο Κλοπ λέει συνεχώς πως είναι αδύνατο, κάποιος σύλλογος να επαναλάβει τη δυναστεία που είχε χτίσει η Γιουνάιτεντ επί των ημερών του Σερ Αλεξ. Κατά τη γνώμη μου η Λίβερπουλ μπορεί να επαναλάβει κάτι αντίστοιχο, με μια προϋπόθεση: να κρατήσει τον Κλοπ για τα επόμενα δέκα χρόνια…».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News