Ο Ολυμπιακός επιστρέφει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας για πρώτη φορά μετά το 2016, για να αντιμετωπίσει, όπως τότε, την ΑΕΚ. Επιστρέφει… γενικώς. Εχει εξασφαλίσει τον τίτλο στο πρωτάθλημα, πάει για «νταμπλ», και δεν έχει αφήσει καμία αμφιβολία για το ποια είναι, εφέτος, η καλύτερη ομάδα στη χώρα. Στις πέντε αναμετρήσεις του με τον ΠΑΟΚ ηττήθηκε μόνο μια φορά. Και τον νίκησε τρεις, μέσα στο 2020: δύο στην Τούμπα και μια χθες (Τετάρτη) στο Φάληρο.

Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ο ΠΑΟΚ πάλεψε γενναία. Είχε πολύ καιρό να φανεί τόσο μαχητικός, τόσο αποφασιστικός. Αν ο Λημνιός είχε σκοράρει στην πρώτη φάση του αγώνα, ίσως το ματς να εξελισσόταν εντελώς διαφορετικά. Οπως, επίσης, αν από τους Θεσσαλονικείς δεν απουσίαζαν μισή ντουζίνα πρωτοκλασάτοι παίκτες: ο Βιεϊρίνια, ο Πέλκας, ο Κρέσπο, ο Μίσιτς και οι δύο Βραζιλιάνοι, Αουγκούστο και Ζαμπά. Την ιστορία, όμως, τη γράφουν οι παρόντες. Ο Ολυμπιακός νίκησε (2-0) τον μεγάλο του αντίπαλο επειδή, πλέον, η ποιότητά του είναι τέτοια, που του επιτρέπει να κερδίζει ακόμη κι όταν δεν είναι στα καλύτερά του, όπως χθες.

Συνήλθε, κάπως, μόλις ο Πέδρο Μαρτίνς έριξε στον αγώνα τον Κώστα Φορτούνη. Ποια άλλη ομάδα στην Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να κρατά στον πάγκο των αναπληρωματικών έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές των τελευταίων ετών, που πέρυσι αναδείχτηκε σε «παίκτη της χρονιάς»; Ο Φορτούνης έκανε τη δουλειά που ξέρει καλύτερα από τον καθέναν -να μοιράζει παιχνίδι- και ο Μασούρας πέτυχε ένα, ακόμη, καθοριστικό γκολ, με κεφαλιά – «ψαράκι». Αν και δεν γεμίζει το μάτι των οπαδών, είναι ο παίκτης που κάνει ακριβώς ό,τι του ζητά ο προπονητής του. Γι’ αυτό και η χθεσινή ήταν η 44η συμμετοχή του, εφέτος, σε όλες τις διοργανώσεις. Μόνον ο (τερματοφύλακας) Σα έχει περισσότερες. Σκόρερ του δεύτερου γκολ (και δημιουργός του πρώτου) ήταν ο πιο φορμαρισμένος «ερυθρόλευκος» αυτή την εποχή, Μαντί Καμαρά. Ταπεινός στρατιώτης κι αυτός.

Ο Ολυμπιακός του 2020 είναι ο ΠΑΟΚ του 2019. Δεν χάνει, ούτε… με αίτηση. Ο ΠΑΟΚ, από την άλλη, θα ολοκληρώσει τη σεζόν χωρίς να γευτεί τη χαρά της κατάκτησης ενός τροπαίου για πρώτη φορά μετά το 2017. Αυτή η τριετία υπήρξε η πιο γόνιμη στην ιστορία του συλλόγου, αφού του απέφερε ένα τρόπαιο πρωταθλήματος (2019) και τρία Κύπελλα στη σειρά (2017, 2018, 2019). Ο αποκλεισμός του από τον τελικό σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής.

Ο πρώτος που θα «σταυρωθεί» γι’ αυτό, είναι ο Αμπελ Φερέιρα. Φταίει – δεν φταίει, ο πορτογάλος τεχνικός δεν κατάφερε να παρουσιάσει, έστω περιστασιακά, μια ομάδα αντάξια εκείνης που ανέλαβε το περασμένο καλοκαίρι. Οι χθεσινές του κινήσεις στην «σκακιέρα» του ντέρμπι προβλημάτισαν ακόμη περισσότερο τη διοίκηση και τους φίλους του ΠΑΟΚ. Μόλις στο 65′ αποφάσισε να πραγματοποιήσει τρεις αλλαγές, ταυτοχρόνως, και η εξέλιξη του αγώνα δεν τον δικαίωσε. Ωσπου να βρουν τις θέσεις τους και τα πατήματά τους οι παίκτες που μπήκαν στο ματς, μέσα στο επόμενο λεπτό, ήρθε το (πρώτο) γκολ του Ολυμπιακού.

Ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές που απέσυρε από το παιχνίδι, ήταν και ο Τζόλης, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε ταλαιπωρήσει τον καλύτερο αριστερό μπακ της σεζόν (Τσιμίκας) όσο κανείς άλλος επιθετικός εφέτος. Αν ο ΠΑΟΚ έχει ένα λόγο να χαίρεται σήμερα, είναι αυτό το παλληκάρι. Σε δυό τρεις φάσεις αν τον δεις, αντιλαμβάνεσαι ότι ο «μικρός» είναι το επόμενο μεγάλο πρότζεκτ του κλαμπ. Ακόμη κι αν ο 41χρονος προπονητής ήξερε κάτι που εμείς δεν γνωρίζουμε, η αντικατάσταση του πιο δραστήριου παίκτη του, με τον Ροντρίγκο, «χτύπησε» πολύ άσχημα στους ΠΑΟΚτσήδες.

Στον άλλον ημιτελικό, στο «Κλεάνθης Βικελίδης», η ΑΕΚ… αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Αλλά επέζησε, γράφοντας ένα αδιανόητο φινάλε. Στις καθυστερήσεις του αγώνα έχανε 2-0, όμως ο Μάρκο Λιβάγια δεν είχε πει, ακόμη, την τελευταία του λέξη. Το πρώτο του γκολ, στο 95′, έστειλε το ματς στην παράταση. Και το δεύτερο, στο 102′, χάρισε στην ομάδα του το δικαίωμα να παίξει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας για πέμπτη διαδοχική χρονιά, καταδικάζοντας τον Αρη να συμπληρώσει μισό αιώνα χωρίς τίτλο.

Είναι να απορεί κανείς, πώς αυτός ο υπέροχος μπαλαδόρος εξακολουθεί να δίνει τις παραστάσεις του στην Ελλάδα, κι όχι σε κάποιο από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Οσο sui generis κι αν είναι, ως προσωπικότητα, η ΑΕΚ θα πρέπει να ανησυχεί -από χθες ακόμη περισσότερο- μήπως τον χάσει, καθώς το συμβόλαιο του παίκτη πλησιάζει προς τη λήξη του. Με την μπάλα να «καίει» και τον χρόνο να πιέζει ασφυκτικά, ο Κροάτης σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του για ακόμη μια φορά. Το κάνει συχνά, τα τρία τελευταία χρόνια που παίζει για την «Ενωση», όμως εφέτος ξεπέρασε τον εαυτό του. Με 14 γκολ και 10 ασίστ διανύει την πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του, ενώ απομένουν οκτώ ματς (επτά στα πλέι-οφ και ο τελικός του Κυπέλλου) για να βελτιώσει το ατομικό του ρεκόρ ακόμη περισσότερο. Ο Λιβάγια δεν είναι πάντα ο καλύτερος παίκτης της ΑΕΚ, όμως κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει.

Η ΑΕΚ, που κατέκτησε το Κύπελλο το 2016 και το έχασε τις τρεις επόμενες χρονιές (2017, 2018, 2019) από τον ΠΑΟΚ, συνεχίζει ένα εκπληκτικό σερί 15 διαδοχικών προκρίσεων στα νοκ-άουτ παιχνίδια της διοργάνωσης. Για να βρούμε τον τελευταίο της αποκλεισμό θα πρέπει να γυρίσουμε πολύ πίσω, στη σεζόν 2014-2015. Τότε είχε ηττηθεί στο ΟΑΚΑ από τον Ολυμπιακό, με γκολ του Ο’Χάρα, έπειτα από το 1-1 στο Φάληρο.

ΑΕΚ και Ολυμπιακός μας έχουν χαρίσει τον πιο συναρπαστικό τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, ever. Θα ξανασυναντηθούν στον εφετινό, ενώ θα αναμετρηθούν άλλες δύο φορές, στα πλέι-οφ. Αρχίζοντας από την Κυριακή (28/6).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News