668
Ο Χάρι Γκρεγκ στα χρόνια των Μπέμπηδων του Ματ Μπάσμπι | Twitter/Manchester United

Ο «ήρωας του Μονάχου» λυτρώθηκε από τους εφιάλτες του

Sportscaster Sportscaster 18 Φεβρουαρίου 2020, 13:05
Ο Χάρι Γκρεγκ στα χρόνια των Μπέμπηδων του Ματ Μπάσμπι
|Twitter/Manchester United

Ο «ήρωας του Μονάχου» λυτρώθηκε από τους εφιάλτες του

Sportscaster Sportscaster 18 Φεβρουαρίου 2020, 13:05

19 Φεβρουαρίου 1958. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θρηνεί, ακόμη, για τα 23 θύματα της αεροπορικής τραγωδίας του Μονάχου (6 Φεβρουαρίου). Επτά παίκτες της είναι νεκροί. Ο Ντάνκαν Εντουαρντς, το πιο λαμπρό «αστέρι» της εκείνη την εποχή, δίνει μάχη για τη ζωή του – θα τη χάσει δύο μέρες αργότερα (21/2/1958). Ο προπονητής της, Ματ Μπάσμπι, χαροπαλεύει κι αυτός στο νοσοκομείο. Οσοι επέζησαν, είναι τραυματισμένοι. Στο κορμί και στην ψυχή. Αλλά η ζωή συνεχίζεται. Η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία αρνείται να εγκρίνει νέα αναβολή του αγώνα Κυπέλλου με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ.

Ηταν το πιο δύσκολο ματς που κλήθηκε να δώσει η Γιουνάιτεντ, όπως τονίζει ο Guardian: 13 μέρες μετά το δυστύχημα, μουδιασμένη από τη συμφορά, σε ένα γεμάτο αλλά βουβό «Ολντ Τράφορντ». Οταν οι ποδοσφαιριστές βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο, ο κόσμος στις εξέδρες συνειδητοποίησε το χάσμα που είχε ανοίξει στον χρόνο η συντριβή του μοιραίου αεροπλάνου της ΒΕΑ. Ολοι οι παίκτες της ενδεκάδας ήταν άγνωστοι στους πολλούς, μέλη της Ομάδας Νέων του συλλόγου, που οι τραγικές συνθήκες είχαν υποχρεώσει να ωριμάσουν πριν από την ώρα τους. Ολοι, πλην ενός: του 25χρονου τερματοφύλακα, Χάρι Γκρεγκ.

Ο βορειοϊρλανδός γκολκίπερ, που «έφυγε» από τη ζωή την περασμένη Κυριακή στα 87 του χρόνια, αψήφησε τις οδηγίες των γιατρών και αποφάσισε να αγωνιστεί, παρά τους φρικτούς πονοκεφάλους που δεν υποχωρούσαν με τα φάρμακα. Οπως διαπιστώθηκε αργότερα, ο Γκρεγκ έπαιξε με κάταγμα στο κρανίο! Η Γιουνάιτεντ νίκησε (3-0) και, έπειτα από λίγους μήνες, έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας (1958), όπου ηττήθηκε από την Μπόλτον (2-0). Στο μεταξύ, είχαν προστεθεί στην ομάδα και οι υπόλοιποι επιζήσαντες: ο Μπόμπι Τσάρλτον, ο Βάιολετ, ο Μόργκανς, ο Φουλκς… Αλλά ο Γκρεγκ ήταν εκείνος που έμεινε στην Ιστορία ως ο συνδετικός κρίκος των αδικοχαμένων «Μπέμπηδων» με τη νέα Γιουνάιτεντ του Μπάσμπι, η οποία αναγεννήθηκε από την τέφρα της, κατακτώντας το Κύπελλο Αγγλίας του 1963 και τα Πρωταθλήματα του 1965 και του 1967.

Ο Γκρεγκ, ένας ψηλός, γεροδεμένος άντρας με γαλανά μάτια και επιβλητική ματιά, προοριζόταν για την κορυφή. Υπήρξε από τους πιο ταλαντούχους γκολκίπερ της γενιάς του. Μερικούς μήνες πριν από το δυστύχημα η Γιουνάιτεντ τον είχε αποκτήσει (από την Ντόνκαστερ Ρόβερς) έναντι 23.000 λιρών – το μεγαλύτερο ποσό που είχε δαπανηθεί μέχρι τότε για τερματοφύλακα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Σουηδίας (1958) κέρδισε την ψηφοφορία για τον καλύτερο Νο 1 του τουρνουά, αν και μετά την τραγωδία του Μονάχου αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα στους ώμους και ήταν αδύνατο να λυγίσει τα χέρια του χωρίς να υποφέρει από τον πόνο. Δυστυχώς, δεν έγινε ήρωας στα γήπεδα, όπως ονειρευόταν, αλλά έξω από αυτά. Ο «ήρωας του Μονάχου».

Τραυματισμένος και σοκαρισμένος μετά τη συντριβή του αεροσκάφους, δεν έτρεξε μακριά για να γλιτώσει από πιθανή έκρηξη, λόγω διαρροής καυσίμων. Ορμησε στις φλόγες, για να εντοπίσει επιζώντες και να τους απεγκλωβίσει από τα συντρίμμια. Εσωσε τον Μπόμπι Τσάρλτον και τον Ντένις Βάιολετ, που ήταν αναίσθητοι, τραβώντας τους από τη ζώνη του παντελονιού τους. Επίσης, τη Βέρα Λούκιτς, τη σύζυγο ενός γιουγκοσλάβου διπλωμάτη (η οποία δεν γνώριζε, ακόμη, ότι ήταν έγκυος) και τη δύο ετών κορούλα της, Βέσνα. Για τη γενναιότητα και την αυταπάρνησή του παρασημοφορήθηκε δύο φορές, το 1995 και το 2019.

Επειτα από 247 παιχνίδια με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και 25 με τη Βόρειο Ιρλανδία, έγινε προπονητής. Το 1987, όταν ο Ντέιβ Σέξτον απολύθηκε από τη Γιουνάιτεντ, παραλίγο να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία. Αλλά, τελικώς, προτιμήθηκε ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Ετσι, ο Γκρεγκ επέστρεψε στη γενέτειρά του, το Κόουλρεϊν της Β. Ιρλανδίας, όπου έζησε με τη δεύτερη σύζυγό του (η πρώτη πέθανε από καρκίνο τρία χρόνια μετά το αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου) και τα πέντε παιδιά του. Ολα τα αγαπημένα του πρόσωπα ήταν δίπλα του, στο νοσοκομείο, όταν η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά.

Τον εφιάλτη του Μονάχου δεν τον ξεπέρασε, ποτέ. Τις νύχτες φώναζε τα ονόματα των νεκρών συμπαικτών του και πεταγόταν από τον ύπνο του. Κι όταν, πριν από λίγα χρόνια, ένας κολομβιανός δημοσιογράφος του τηλεφώνησε για να του πει πως έπεσε το αεροπλάνο της Τσαπεκοένσε, και να του ζητήσει μια δήλωση, εκείνος έκλεισε το τηλέφωνο, βγήκε από το σπίτι και εξαφανίστηκε για ώρες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...