«Ακόμη πέντε μήνες μαγείας στο Αμστερνταμ». Με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο ο Αγιαξ ανακοίνωσε την Πέμπτη, από τους επίσημους λογαριασμούς του στα social media, ότι το προσεχές καλοκαίρι ο Χακίμ Ζίγες θα μετακομίσει στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Και κάλεσε τους οπαδούς του, στις 138 μέρες που απομένουν, να απολαύσουν κάθε επαφή του βιρτουόζου μαροκινού μεσοεπιθετικού με την μπάλα. Αμέσως μετά ο ολλανδικός σύλλογος «ανέβασε» στο Διαδίκτυο ένα βίντεο αφιερωμένο στον παίκτη, τονίζοντας: «Τσέλσι, πρέπει να πιστέψεις στη μαγεία του, και θα συμβούν ωραία πράγματα…».

Το ακριβό προϊόν θέλει την ανάλογη συσκευασία. Τα 40 εκατομμύρια ευρώ (χωρίς τα μπόνους επίτευξης στόχων) που η Τσέλσι συμφώνησε να καταβάλει, για να προσθέσει άλλο ένα αστέρι στον γαλαξία της Premier League, καθιστούν τον Ζίγες την τέταρτη ακριβότερη πώληση στα χρονικά του Αγιαξ. Ακούγεται παράξενο για ένα club που μόνο την τελευταία δεκαετία έχει διαθέσει πάνω από 75 ποδοσφαιριστές του σε καμιά τριανταριά πρωταθλήματα της Ευρώπης, όμως είναι αλήθεια. Η μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής και εξέλιξης ταλέντων παραχωρούσε, μέχρι προσφάτως, τους καλύτερους παίκτες της «κοψοχρονιά».

Ο Ουέσλι Σνάιντερ και ο Γιάν Χούντελααρ πήγαν στη Ρεάλ Μαδρίτης έναντι 27 εκατομμυρίων ευρώ, έκαστος. Ο Λουίς Σουάρες, στη Λίβερπουλ, με 26,5 εκατ. ευρώ. Ο Μπλιντ (στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), ο Μπάμπελ (στη Λίβερπουλ) και ο Ερικσεν (στην Τότεναμ), πουλήθηκαν πολύ πιο φθηνά. Μόλις το 2016 ένας παίκτης του «Αίαντα» έφερε στα ταμεία του συλλόγου περισσότερα από 30 εκατομμύρια. Ηταν ο πολωνός φορ Αρκάντιους Μίλικ, για τον οποίο η Νάπολι πλήρωσε 32 εκατ. ευρώ. Ωσπου, οι Ολλανδοί ανακάλυψαν τι έκαναν λάθος.

Αντιλήφθηκαν πως την τιμή του ποδοσφαιριστή δεν την καθορίζει μόνον η ατομική του αξία, αλλά και η επιτυχία της ομάδας στην οποία αγωνίζεται. Επειτα από δύο δεκαετίες παρακμής, αποφάσισαν να γίνουν, πάλι, ανταγωνιστικοί. Αρχισαν να αγοράζουν παίκτες, και να μην περιμένουν μόνον από την παραγωγή των φημισμένων ακαδημιών τους να καλύψει τις ανάγκες της πρώτης ομάδας. Αναζήτησαν φθηνούς -αλλά ταλαντούχους- στους Νέους των μεγάλων συλλόγων (Ρεάλ, Γιουνάιτεντ, κ.ά) και στα μικρότερα club της Ολλανδίας ή της υπόλοιπης Ευρώπης. Το αποτέλεσμα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία.

Το 2017 ο Αγιαξ εμφανίστηκε σε ευρωπαϊκό τελικό (Europa League) για πρώτη φορά έπειτα από 21 ολόκληρα χρόνια. Το 2018-2019 έφτασε στον ημιτελικό του Champions League, αποκλείοντας, μεταξύ άλλων, τη Ρεάλ και τη Γιουβέντους, με επικές νίκες στη Μαδρίτη (1-4) και το Τορίνο (1-2). Τον Μάιο του 2019 κατέκτησε το «νταμπλ», επιστρέφοντας στην κορυφή του ολλανδικού πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά το 2014. Ολος ο κόσμος θαύμασε τη σύγχρονη εκδοχή του «total football», που παρουσίασαν τα… εγγόνια του Κρόιφ. Κι αυτή η ομαδική επιτυχία εκτόξευσε τις αξίες των ποδοσφαιριστών του Αγιαξ στα ύψη.

Η Μπαρτσελόνα πλήρωσε 75 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον Φρένκι Ντε Γιονγκ. Μερικές εβδομάδες αργότερα, η Γιουβέντους εκταμίευσε 85 εκατομμύρια για να κάνει δικό της τον 19χρονο αρχηγό αυτής της υπέροχης ομάδας, Ματάις Ντε Λιχτ. Η αρχή είχε γίνει με τον Ντάβινσον Σάντσες, τον θηριώδη κολομβιανό στόπερ, που το καλοκαίρι του 2017 παραχωρήθηκε στην Τότεναμ για 40+ εκατ. ευρώ. Και, τώρα, ο Ζίγες στην Τσέλσι για άλλα τόσα. Τέσσερις παίκτες που κόστισαν -όλοι μαζί- κάτω από 20 εκατ. ευρώ, απέφεραν στον ολλανδικό σύλλογο πάνω από 240 εκατ. ευρώ. Από το σύνολο των πωλήσεών του, το περασμένο καλοκαίρι ο Αγιαξ είχε έσοδα – ρεκόρ, ύψους 180 εκατομμυρίων ευρώ. Ποτέ άλλοτε δεν είχε ξεπεράσει τα 53 εκατ. ευρώ σε μια σεζόν (2007-2008).

Οι ακαδημίες του Αγιαξ, γνωστές ως «De Toekomst» («Το Μέλλον»), συνεχίζουν να καλλιεργούν ταλέντα στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις των 140.000 τ.μ. λίγο έξω από το Αμστερνταμ, που περιλαμβάνουν κι ένα σχολείο. Περίπου 200 παιδιά, εννέα ετών και άνω, διαλεγμένα από τους σκάουτερ ένα προς ένα, αξιολογούνται διαρκώς σε τέσσερις τομείς (τεχνική, γνώση, προσωπικότητα, ταχύτητα), μέχρι να φτάσουν -αν τα καταφέρουν- στην πρώτη ομάδα. Αυτό δεν αλλάζει. Στο εφετινό ρόστερ, του 2019-2020, οκτώ παίκτες προέρχονται από τους Νέους του συλλόγου. Παραλλήλως, όμως, εφαρμόζεται και η καινούργια ιδέα.

Ο γενικός διευθυντής, Εντβιν φαν ντερ Σαρ, και ο τεχνικός διευθυντής, Μαρκ Οφερμαρς, μέλη της τελευταίας ομάδας του Αγιαξ που αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης (και προσωπικές επιλογές του Γιόχαν Κρόιφ για τις θέσεις που κατέχουν σήμερα), δεν πωλούν μόνο, αλλά και σχεδιάζουν τον επόμενο «μεγάλο Αγιαξ» που θα διαπρέψει στην Ευρώπη. Γνωρίζουν, πως μόνον έτσι ο σύλλογος θα μπορεί να διαθέτει την… πραμάτεια του σε υψηλές τιμές. Το ξέρουν καλύτερα από τον καθέναν. Επειδή έζησαν την άτακτη διάλυση της δικής τους «ομαδάρας», του 1995. Αλλά κι εκείνης που τη σεζόν 2002-2003 έφτασε ένα βήμα από τους ημιτελικούς του Champions League: του Ιμπραΐμοβιτς, του Σνάιντερ, του Φαν ντερ Φάαρτ, του Ντε Γιονγκ, του Μάξγουελ…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News