Ο θρύλος των φιλμ νουάρ, ο ντετέκτιβ Μάρλοου, γεννήθηκε από την πένα του Ρέιμοντ Τσάντλερ όταν ακόμη ο συγγραφέας πειραματιζόταν με διηγήματα, προτού κάνει το μεγάλο και αποφασιστικό άλμα προς το μυθιστόρημα.

Το ευρύ κοινό γνώρισε τον αινιγματικό ήρωα Φίλιπ Μάρλοου το 1939 μέσα από το μυθιστόρημα «The Big Sleep», που το 1946 μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη, με πρωταγωνιστή τον εμβληματικό Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, η μορφή του οποίου έγινε ταυτόσημη με εκείνη του Μάρλοου. Αλλα διάσημα μυθιστορήματα με τις περιπέτειες του ίδιου είναι τα «Farewell, My lovely» και «The Long Goodbye».

Οσο για τον σωματότυπό του, περιγράφεται ως ψηλός και ρωμαλέος, που επιλέγει κομψά κοστούμια σε έντονα χρώματα, αν και η αισθητική του φιλμ νουάρ και των ασπρόμαυρων φιλμ δεν άφηναν και πολλά περιθώρια στη χρωματική παλέτα.

Καπνίζει μανιωδώς και η μάρκα του είναι τα τσιγάρα «Camel» (άφιλτρα, φυσικά). Οταν είναι μόνος στο σπίτι, προτιμά να καπνίζει πίπα. Επίσης έχει εμμονή με το σκάκι, αλλά προτιμά να παίζει παρτίδες με τον πιο σκληρό αντίπαλο, τον ίδιο του τον εαυτό. Αλλες φορές, αναπαριστά σπουδαίες παρτίδες από βιβλία.

Προτιμά να πίνει ουίσκι ή μπράντι σε τακτά χρονικά διαστήματα και σε σχετικά μεγάλες ποσότητες. Ο Ρέιμοντ Τσάντλερ συχνά περιγράφει στα βιβλία του πώς η καθημερινότητα του Μάρλοου συνδέεται άρρηκτα με το αλκοόλ, είτε πρόκειται για στιγμές χαλάρωσης είτε για να καταφέρει να συγκεντρωθεί πριν από μία πολύ αποφασιστική στιγμή του.

Ακολουθώντας πιστά το στερεότυπο όλων των μεγάλων λογοτεχνικών ντετέκτιβ, ο Μάρλοου είναι και εκείνος ορκισμένος εργένης και δεινός καρδιοκατακτητής. Οπως όμως συμπεραίνουμε από τις πρώτες παραγράφους του «Poodle Springs», είναι νεόνυμφος. Η γυναίκα που κατάφερε να τον δαμάσει, είναι η Λίντα Λόρινγκ, η διαζευγμένη κόρη του μεγιστάνα του Τύπου Χάρλαν Πότερ.

Τη γνώρισε σε παλιότερο μυθιστόρημα, το «The Long Goodbye», όπου είχαν περάσει μαζί μία νύχτα πάθους. Αλλά και στο «Playback», όταν εκείνη, ύστερα από ενάμιση χρόνο απουσίας, τον αιφνιδιάζει με ένα τηλεφώνημά της από το Παρίσι, κάνοντάς του… πρόταση γάμου: «Σου ζητάω να με παντρευτείς…»

Οπως αναφέρει σχετικό αφιέρωμα της Corriere della Sera, ο ντετέκτιβ Μάρλοου είναι «ο σκληρός με τη χρυσή καρδιά». Οι ιστορίες του, καλογραμμένες από τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, είναι περισσότερο ψυχολογικά θρίλερ, παρά αστυνομικά μυθιστορήματα. Βασίζονται περισσότερο στις γλαφυρές περιγραφές και στη σκιαγράφηση των ηρώων, παρά στην καταιγιστική δράση. Ο ίδιος ο Μπόγκαρτ είχε άλλωστε παραδεχτεί ότι η ενσάρκωση του συγκεκριμένου ρόλου τον ακολούθησε και στη μετέπειτα καριέρα του στο σινεμά, καθώς ο χαρακτήρας του απόμακρου και σκληρού -αλλά με ευαισθησίες- που έχτισε, ήταν σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένες από τον αγαπημένο του Μάρλοου.

Η μέθοδος του Τσάντλερ, είναι η έλλειψη της μεθόδου. Στον αντίποδα του Βρετανού Σέρλοκ Χολμς, ο Αμερικανός Φίλιπ Μάρλοου προτιμά να βασίζεται στο ένστικτό του, και όχι στα μαθηματικά, όπως κάνει ο Χολμς, επαναλαμβάνοντας στον συνεργάτη του τη διάσημη φράση «elementary, Watson» (στοιχειώδες, Γουάτσον).

Ο Μάρλοου, ως μοναχικός καβαλάρης, ξεστομίζει ατάκες με το παροιμιώδες, σκοτεινό του χιούμορ. Κάθε φορά που κάποιος τον ρωτάει «πώς πίνετε το μπράντι σας;» εκείνος απαντά: «Μέσα σε ποτήρι». Αμερικανικός πραγματισμός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News