Αποδελτιώνοντας ενθουσιώδη δημοσιεύματα βρετανικών media που στηρίζουν τον οικονομικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό, όπως του περιοδικού The Economist ή της εφημερίδας Financial Times, αλλά και ισπανικών που προβάλλουν ή κριτικάρουν το έργο της κυβέρνησης Σάντσεθ, η Corriere della Sera (Σάρα Γκαντόλφι) θαύμασε πρόσφατα τις επιδόσεις της Ισπανίας στην οικονομία, τονίζοντας ότι «οφείλονται στους μετανάστες».

Οι FT έγραψαν ότι «η Ισπανία είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση που ακμάζει, την ώρα που οι άλλες χώρες καταγράφουν απογοητευτικά αποτελέσματα» και το Economist ότι «οι ισπανικές επιχειρήσεις ακμάζουν, ενώ οι μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης βρίσκονται σε στασιμότητα».

Από τις αρχές του 2024 η ισπανική οικονομία έχει αναπτυχθεί με μέσο ετήσιο ρυθμό 3%, ενώ η ευρωζώνη με 1%. Προ εβδομάδων ο οίκος αξιολόγησης S&P Global Ratings αναβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ισπανίας και η κεντρική τράπεζά της υπολόγισε την ανάπτυξη στο 2,6%, για το 2025.

«Είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία στην Ευρώπη και μια από τις ισχυρότερες στον ανεπτυγμένο κόσμο» σύμφωνα με τους FT. Η ισπανική εφημερίδα El Diario ανέφερε ότι και ο ΟΟΣΑ επιβεβαιώνει την πρόβλεψη για ανάπτυξη 2,6%, με αύξηση του ΑΕΠ στο 2%, δηλαδή σε ποσοστό διπλάσιο από της ευρωζώνης, και προέβαλε τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς ότι «αυτά ισχύουν παρά το γενικό πλαίσιο της γεωπολιτικής και εμπορικής αβεβαιότητας».

Στους λόγους της άνθησης της ισπανικής οικονομίας η Corriere περιέλαβε: την «ανάκαμψη του τουρισμού μετά την πανδημία», τις «γενναιόδωρες επιδοτήσεις» από το Ταμείο Next Generation EU της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις χαμηλότερες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας «εν μέρει λόγω των ΑΠΕ  που έχουν προσελκύσει σημαντικές άμεσες ξένες επενδύσεις», τις «απλοποιημένες διαδικασίες» στις επενδύσεις και τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις «που βελτίωσαν τον κατώτατο μισθό».

Πρωτίστως όμως, όπως υπογράμμισαν οι FT, το θαύμα το έκαναν οι μετανάστες, «τους οποίους η σοσιαλιστική κυβέρνηση Σάντσεθ καλωσορίζει αντί να εμποδίζει, υιοθετώντας φιλελεύθερη προσέγγιση και στον αντίποδα άλλων χωρών».

Τα στατιστικά περί μεταναστών είναι τα ακόλουθα: «Συρρέουν στην Ισπανία από το 2022, με μέση ετήσια καθαρή εισροή περίπου 600.000 ατόμων. Οι περισσότεροι είναι σε παραγωγική ηλικία και αποτελούν αυξανόμενη δεξαμενή εργατικού δυναμικού, που έχει οδηγήσει την απασχόληση σε επίπεδο ρεκόρ. Οι μετανάστες αυτοί βοήθησαν την Ισπανία να αποφύγει τη σοβαρή έλλειψη δεξιοτήτων που μαστίζει τους άλλους Ευρωπαίους» έγραψαν οι FT.

«Η Ισπανία απέδειξε στις άλλες προηγμένες οικονομίες ότι η μετανάστευση μπορεί να αποτελέσει σημαντική πηγή οικονομικής ανθεκτικότητας, ακόμη και σε περίοδο εσωτερικής και εξωτερικής αστάθειας». Βέβαια, οι συγκεκριμένοι μετανάστες δεν είναι Ανατολίτες και Αφρικανοί και εντελώς ξένοι με το ισπανικό περιβάλλον.

«Προέρχονται από τη Λατινική Αμερική, συχνά έχουν διπλή υπηκοότητα και το γλωσσικό πλεονέκτημα, αφού μητρική γλώσσα τους είναι τα ισπανικά. Το 2023 αντιπροσώπευαν το 70% της πληθυσμιακής αύξησης της Ισπανίας, σύμφωνα με την JP Morgan. Πέρα από την εργασία, αυτοί οι ‘‘νέοι Ισπανοί’’ έχουν τονώσει και την καταναλωτική δαπάνη [ως ποσοστό του ΑΕΠ], προκαλώντας θετικά οικονομικά αποτελέσματα».

Αλλά η «άνθηση» δεν στερείται μειονεκτημάτων και κινδύνων. Οι FT παρατήρησαν ότι «από το 2019 το πραγματικό ΑΕΠ της Ισπανίας σε όρους αγοραστικής δύναμης έχει αυξηθεί κατά 6,8%, αλλά σε κατά κεφαλήν μόνο κατά 3,1%, αφού οι μετανάστες απασχολούνται σε θέσεις εργασίας με χαμηλή προστιθέμενη αξία». Υπάρχουν, όμως, και άλλοι μετανάστες, οι οποίοι δεν μιλούν ισπανικά, ούτε έχουν χρήσιμες «δεξιότητες». Αυτοί συνιστούν πολιτικό πρόβλημα.

«Οι συνεχείς και αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές από την Αφρική μπορούν να προκαλέσουν απρόβλεπτη κοινωνική αντίδραση και ήδη έχουν καταστεί καυτό πολιτικό θέμα. Το αντιπολιτευόμενο συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα πρότεινε την εισαγωγή βίζας για ‘‘μετανάστες με κουλτούρα παρόμοια της ισπανικής’’ και υπό την προϋπόθεση ότι ‘‘υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού’’. Πρόκειται για λαϊκιστική μετατόπιση που επιδιώκει να κλέψει ψήφους από το ακροδεξιό κόμμα Vox».

Το BBC, πάντως, ανέφερε και άλλα προβλήματα για την κυβέρνηση Σάντσεθ, «το τεράστιο δημόσιο χρέος, που υπερβαίνει την ετήσια οικονομική παραγωγή της χώρας, τη στεγαστική κρίση για εκατομμύρια ντόπιους», κ.ά. «Αυτά είναι προβλήματα που σε ένα αβέβαιο και βαθιά πολωμένο πολιτικό τοπίο η κυβέρνηση μειοψηφίας του Σάντσεθ δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει».

Η Corriere έκλεισε την αποδελτίωση με την ισπανική εφημερίδα El Mundo. «Εκεί δημοσιεύτηκε άρθρο που διερεύνησε τις κρυφές και σκοτεινές πτυχές του ισπανικού θαύματος. Η ίδια η σύνθεση της αύξησης του ΑΕΠ, έγραψε, απαιτεί επαγρύπνηση. Μεταξύ 2020 και 2024 η κατανάλωση αντιπροσώπευε πάνω από το 44% της αύξησης του ισπανικού ΑΕΠ, ενώ οι πάγιες επενδύσεις μόνο το 13%. Παρά τα σχεδόν 80 δισ. ευρώ του προγράμματος Next Generation EU, οι επενδύσεις, ιδίως οι ιδιωτικές, δεν απογειώθηκαν. Αυτό είναι ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά».

Στο ίδιο άρθρο επισημάνθηκαν τα μεγάλα προβλήματα στην κτηματαγορά και στη λαϊκή στέγη, αλλά και στα δημοσιονομικά, με λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ άνω του 100%, «τα οποία από τώρα και στο εξής θα επιβαρύνονται όλο και πιο σοβαρά τόσο από τις ανάγκες του αμυντικού τομέα όσο και από τις δημογραφικές τάσεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News