Εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο απ' όλα στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν γύρω από το άρθρο του Νικου Δήμου, είναι η παντελής αδυναμία οποιασδήποτε ορθολογικής συζήτησης. Αυτό δεν οφείλεται τόσο σε πνευματικές αδυναμίες ή κακοπιστία των συμμετεχόντων στη «συζήτηση», όσο και κυρίως στο γεγονός ότι το θέμα αφορά τον χώρο των κοινωνικών επιστημών (Ιστορία) απ' όπου απουσιάζει η εμπειρική τεκμηρίωση των απόψεων, η οποία καθορίζει την έκβαση των διαφορών στις φυσικές επιστήμες. Όπως γράφει ο μεγάλος Αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι:

«Μπορείς να λες πάντοτε ψέματα στις κοινωνικές επιστήμες και τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να σε σταματήσει -δεν έχεις τη μητέρα Φύση να σε βοηθήσει να κρίνεις το σωστό».

Η πρόοδος στις φυσικές επιστήμες, σύμφωνα με τον Τσόμσκι, απαιτεί τη συνεχή επικοινωνία μεταξύ των επιστημόνων, κάτι που προϋποθέτει τη συνεχή, ανοιχτή και έντιμη επικοινωνία τους. Σε ανθρωπιστικές επιστήμες, όπως η Ιστορία, αντίθετα οι άνθρωποι μπορεί να αγνοούν ο ένας τον άλλο και να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν. Με αποτέλεσμα ένα συνεχές αντιδημιουργικό χάος.

Αναφερόμενος στην αδυναμία διατύπωσης μιας αντικειμενικής έρευνας στο χώρο των κοινωνικών «επιστημών», απαλλαγμένης απο ιδεολογικούς περιορισμούς και προκαταλήψεις, ο Τσόμσκι θεωρεί ότι αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό απόρροια της συντεχνιακής δραστηριότητας του εκπαιδευτικού προσωπικού. Όπως αναφέρει:

«Η αδυναμία είναι το αποτέλεσμα του φόβου των εκπαιδευτικών ότι απειλείται η συντεχνιακή τους δομή, ένα ενδεχόμενο που είναι ιδιαίτερα σοβαρό στις κοινωνικές επιστήμες, όπου η ουσία είναι ελάχιστη και όπου πολύ συχνά η επίκληση της γνώσης του ειδήμονα χρησιμοποιείται ως άμυνα απέναντι στην απειλή θεσμικής κριτικής και ανάλυσης».  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News