Και να μου το θυμηθείς, θα ξαναβγούν στον δρόμο τα μικρόφωνα να ρωτάνε νέους ανθρώπους «Τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου;». Και θα βρεθεί ο τηλεθεατής να παρακολουθεί εμβρόντητος πρόσωπα να σκαλώνουν και μπερδεμένες απαντήσεις. Τόσο άγχος που μου είχε γίνει αυτό, και ως μάνα τριών παιδιών, που είχα ανακαλύψει ένα κόλπο. «Ο Οκτώβριος αρχίζει από όμικρον, άρα γιορτάζουμε το “Οχι” που αρχίζει από Ο».

Εκ του αποτελέσματος, καλά πήγε αυτό, αφού ως κόλπο μάθησης πέρασε και στα εγγόνια. Αλλά σήμερα, έτσι κάπως μου ήρθε μια μελαγχολική σκέψη, βάλθηκα να ψάχνω, τι άραγε συνενώνει όλες τις σελίδες της ελληνικής Ιστορίας; Νομίζω υπάρχει. Εχει να κάνει με ένα σωρό εμφυλίους πέραν του Εμφυλίου. Λες και «το ’χουμε».

Εντόπισα μια σελίδα κρυφο-Ιστορίας. Που δεν πολυδιδάσκεται στα σχολεία. Η Παιδεία μας, βλέπετε, δεν σπρώχνει προς την ανάλυση και σκέψη, αλλά προς την παπαγαλία και την ανώφελη μονομερή δοξασία. Γι’ αυτό και πάντα θα σκύβω το κεφάλι με απόλυτο σεβασμό σε ακτιβίστριες, όπως για παράδειγμα η Μαρία Ευθυμίου, που έχει βάλει σκοπό της ζωής της τη διδασκαλία της Ιστορίας. Μήπως και ξεσκαλώσουμε από την επανάληψή της.

Τι κι αν είναι 28η Οκτωβρίου, εγώ θα σας μιλήσω για τον Ανδρέα Μιαούλη. Του 1821. Μπάχαλο θα σας τα κάνω, στο έτσι κι αλλιώς μπάχαλο μιας δήθεν γνώσης. Η φρεγάτα «Ελλάς» με αρχικό όνομα «Ελπίς»… Για σκέψου! Ακόμα και αυτή η σημειολογία με μαγεύει. Λες και η ελπίς σήκωσε τα χέρια ψηλά! Η «Ελλάς», λοιπόν, χρηματοδοτήθηκε από αγγλικό δάνειο με τη διαμεσολάβηση των μελών της Φιλελληνικής Επιτροπής του Λονδίνου. Ναυπηγήθηκε στη Νέα Υόρκη αντί 750.000 δολαρίων, ποσό υπέρογκο για την εποχή και την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Κατέπλευσε στο Ναύπλιο τον Νοέμβριο του 1826. Χρησιμοποιήθηκε κατά των Τούρκων, τα τελευταία χρόνια του αγώνα.

Θέλετε τα δοξαστικά; Στις 30-31 του Μάη 1828 βύθισε δυο τουρκικά πολεμικά πλοία στη Ναυμαχία του Κάβο Μπαμπά. Μέχρι εδώ όλα καλά; Ολα ηρωικά; Οι Ελληνες ως μια ψυχή; Πάμε στην επόμενη σελίδα Ιστορίας. Την 1 Αυγούστου 1831 πυρπολήθηκε από ποιον; Από τον Ναύαρχο Μιαούλη. Τον ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γιατί;

Θεώρησαν ότι ο Καποδίστριας παραγκώνισε τις μεγάλες πολιτικές οικογένειες (Μαυρομιχαλαίοι και Κουντουριωταίοι, Μαυροκορδάτος κ.λπ.) και πολύ τους ενόχλησαν οι μεταρρυθμίσεις που προσπαθούσε. Σύντομα λοιπόν ξεκίνησαν επαφές και με προκρίτους άλλων περιοχών για την προετοιμασία της εξέγερσης. Ο Μιαούλης προσχώρησε στην ομάδα των υδραίων προκρίτων. Προσπάθησε μάλιστα μαζί με τον Μαυροκορδάτο να πείσουν τον Κωνσταντίνο Κανάρη να συνταχθεί μαζί τους, αλλά εκείνος σθεναρά αρνήθηκε. Υπάρχουν και Κανάρηδες! Αντιπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων έσπευσαν σε συναντήσεις προκειμένου να επέλθει συμβιβασμός. Εις μάτην.

Και πού τελειώνει (και ποτέ δεν τελειώνει) η Ιστορία; Το πρωί της 1ης Αυγούστου 1831, ο Μιαούλης ανατίναξε τη φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Υδρα». Η πράξη του ξεσήκωσε τη γενική κατακραυγή όλων των σημαινουσών προσωπικοτήτων της εποχής. Πες το και μάχη των νοημόνων εναντίον θερμοκέφαλων. Διαβάστε: «Αγαθέ ποτέ Μιαούλη κοσμοπεριβόητε διά τας κατά των εχθρών ανδραγαθίας σου, πώς εστέρξας να γείνης όργανον αδικίας ανηκούστου και να περικαλύψης με όνειδος την μέχρι τούδε με κλέος στεφανωμένην κεφαλήν σου;» έγραψε ο Κ. Κούμας. Ως «Αγαθέ» τον χάιδεψε.

Αγαπημένοι μου αναγνώστες… Τι τα θες, τι τα γυρεύεις… Αγαθός – ξεαγαθός ο Μιαούλης… Ολα εν τέλει έληξαν με τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.

Τι κι αν είναι 28η Οκτωβρίου, τι κι αν είναι 25 Μαρτίου, τι κι αν είναι σήμερα, τι κι αν είναι οτιδήποτε… Ενας επαναλαμβανόμενος εμφύλιος η επόμενη σελίδα της Ιστορίας μας μόλις πατήσουμε τα πόδια σε κάποια «γη». Μην και προχωρήσουμε τη μεταρρύθμιση από φατρίες να γίνουμε κράτος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News