Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Πέντε χρόνια μετά το 2014, η προσπάθεια της χώρας να αποκαταστήσει σταδιακά την επαφή της με τις διεθνείς αγορές προχωράει και μάλιστα –σε μια σπάνια πρωτοτυπία– χωρίς εσωτερικό εχθρό. Η Ελλάδα ετοιμάζεται για δεκαετές ομόλογο και το βήμα μπορεί να πετύχει τον συμβολικό του στόχο, προς όφελος όλων.

Βεβαίως παρότι η Moody’s αναβάθμισε το αξιόχρεο της Ελλάδας κατά δύο βαθμίδες, η πραγματικότητα είναι τα ομόλογά μας απέχουν ακόμη αρκετά για την είσοδο στα σαλόνια της υψηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης (investment grade) ενώ τα μίνι-θρίλερ για το αν θα πάρουμε τη δόση συνεχίζονται. Αλλά ευτυχώς λείπει κάτι σημαντικό. Η εσωτερική τρικλοποδιά.

Αυτή τη φορά η αβεβαιότητα της προεκλογικής περιόδου, όπως συνέβαινε και το 2014, αντισταθμίζεται από τη στάση της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ. Κάνουν κάτι φοβερό; Οχι κάνουν κάτι απλό. Δεν κάνουν και δεν λένε όσα έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας στους ξένους επενδυτές ήδη από το 2012 με σκοπό να εισέλθει στο Μαξίμου και να φέρει στη ζωή μας πρόσωπα όπως οι Πολάκης, Φλαμπουράρης, Βερναρδάκης, Καρανίκας και Μανώλης του Παππά.

Τι κάνουν δηλαδή Μητσοτάκης και Γεννηματά; Απλώς στέκονται στο ύψος των περιστάσεων: καλούν τους επενδυτές να βάλουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα. Δεν τους λένε σηκωθείτε και φύγετε γιατί εμάς δεν μας συμφέρει να πάει καλά η χώρα.

Για παράδειγμα ο Μητσοτάκης σε όλες τις διεθνείς επαφές και συνεντεύξεις του απευθύνει κάλεσμα. Το πιο πρόσφατο ήταν στη Μόσχα, ενώ προηγουμένως μιλώντας στο αμερικανικό CNBC είχε πει: «Προφανώς και μας ενδιαφέρει να προσελκύσουμε τους μακροπρόθεσμους επενδυτές. Είναι πολύ πιθανό ότι τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται ήδη από τώρα ενόψει των εκλογών. Και αυτό θα είναι πολύ καλό για την Ελλάδα».

Το ίδιο κάνει η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής στις διεθνείς επαφές της, όπως αυτή που είχε πρόσφατα με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Όλαφ Σολτς. Μητσοτάκης και Γεννηματά ζητούν παράλληλα τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Τελευταία, πρόσωπα όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ (υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν), ο Επίτροπος Μοσκοβισί και η περίφημη «πηγή» που μίλησε στο Φόρουμ των Δελφών δείχνουν να το βλέπουν θετικά.

Ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο αποδίδει το θετικό κλίμα των τελευταίων σε δύο λόγους: «Ο πρώτος είναι ότι η κυβέρνηση άλλαξε την αρχική της πολιτική, που ήταν πλήρης καταστροφή (…) δηλαδή άλλαξε τον υπουργό της. Ο δεύτερος είναι, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ότι οι αγορές περιμένουν μια πιθανή νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές, και αυτό εξηγεί γιατί υπάρχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη για το μέλλον της Ελλάδας».

Στο ίδιο κλίμα και η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt που γράφει: «Το κλίμα βελτιώνεται. Και λόγω της πιθανότητας αλλαγής κυβέρνησης εντός του 2019. Στις δημοσκοπήσεις η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ και ο “επόμενος” πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης υπόσχεται φορολογική μεταρρύθμιση που θα τονώσει τη ζήτηση, θα ανακουφίσει τις επιχειρήσεις και θα προσελκύσει επενδυτές».

Το ερώτημα είναι απλό. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι, όσοι δεν διορίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, έπρεπε να περιμένουν πέντε χρόνια για χάρη του Καρανίκα, του Πολάκη και των τρολ που λένε ότι ο Αρκάς έχασε το χιούμορ του;