Οταν νιώθεις αδύναμος, οι αναταράξεις που επηρεάζουν την εσωτερική ισορροπία σου μπορεί να είναι καταλυτικές. Η αντίδραση ποικίλει ανάλογα με το πρόβλημα, την ιδιοσυγκρασία, τις δυνατότητες επιλογής, τα κρατήματα, ενδεχομένως την οπτική σου. Άλλος νιώθει την καυτή πατάτα που, πριν καν καταλάβει τι του ‘λάχε, τη βλέπει στο πάτωμα έχοντας απολέσει την όποια επαφή μαζί της. Άλλος πάλι, με τον τρόπο του καλωσορίζει τον δάσκαλο γιατί διαισθάνεται ότι αυτός κάτι έχει να τoυ μάθει. Η ζωή μέσα στο πρόβλημα είναι περίεργη, συχνά αντιφατική, με εσωτερικές συγκρούσεις, γεμάτη ανασφάλεια. Στην αρχή, αντιδράς σπασμωδικά σαν να μη συμβαίνει κάτι. Προσπαθείς να διαιωνίσεις αυτό που είχες συνηθίσει ως φυσιολογικό ενώ το ένστικτό σου προσπαθεί να σε αποτρέψει. Σου λέει με τον δικό του τρόπο, «αυτό που ήξερες ξέχνα το, είναι πλέον παρά φύσιν». Εσύ δεν θέλεις ή δεν μπορείς να το ακούσεις.

Πιέζει αυτό! Δείχνει την κόκκινη γραμμή που τη βλέπεις και παρόλα αυτά την πλησιάζεις. Θυμώνει, κάνει πως θα σου δείξει την κόκκινη κάρτα. Θα ‘θελες να την αγνοήσεις, δεν μπορείς! Η αντίσταση  μέσα σου είναι ανελέητη, όμως απαγορεύεται να βγεις από το παιχνίδι! Διαισθάνεσαι ότι πρόκειται για  μια νέα πραγματικότητα, που όμως δεν την κατανοείς. Καταβάλεις τεράστια προσπάθεια. Είναι νωρίς ακόμη.

Η μάχη της εξοικείωσης με το νέο, αδυσώπητη.

Απαιτείται τεράστια προσπάθεια να βρεις ξανά τον ρυθμό στην ανάσα. Όπως το φίδι που αποχωρίζεται το παλιό δέρμα, όπως η πεταλούδα που αποδεσμεύεται από το κουκούλι. Φαίνεται για νομοτέλεια. Αχαρτογράφητο DNA. Δεν υπάρχει γυρισμός. Αυτό, που λίγο νωρίτερα ήταν προφανές, τώρα πλέον ξενίζει. Αυτό, που εσωτερικά κοντράρει, δεν ξέρεις τελικά: είναι το ένστικτο, είναι η σοφία ή και τα δύο; Η κόντρα με το ένστικτο έχει κόστος το ίδιο και η υπακοή στη σοφία.

Ψάχνεις να βρεις, τι είναι αυτό που αναστέλλει τον φόβο. Ένα κράτημα να πιαστείς! Ανατρέχεις στα κιτάπια της γνώσης σε σελίδες όπου η ζωή έχει κρατήσει σημειώσεις με μελάνι βαθύ κόκκινο, αίμα γνήσιο. Ανακαλείς κάποιες αράδες από διδάγματα.

-Η ζωή είναι δύσκολη να την αντέξεις, αλλά όχι αδύνατη.

-Η ζωή, αν δεν επιλέξεις τη φυγή, σου επιφυλάσσει βραβεία.

-Τα  βραβεία, μεταξύ άλλων, είναι η ωριμότητα, η σωφροσύνη.

Η ζωή αποκαλύπτεται χωρίς ίχνος κόμπλεξ, ωμή. Το αίμα ξεπλένει τα ίχνη της ντροπής. Αυτή ξέρει. Το μότο πάντα ίδιο: «Πέφτω, μαθαίνω, σηκώνομαι» και «Ξανά από την αρχή…». Μια αέναη ανακύκλωση για ένα απλό μάθημα ζωής. Μια διαχρονική κανονικότητα που θέλοντας και μη συνετίζει. Σε φέρνει στα σύγκαλά σου για να βρεις τη συνθήκη που τερματίζει τη βόλτα μέσα στον κύκλο, που μέχρι τώρα φαίνεται φαύλος. Είναι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News