716
O Κέβιν Γκούτρι, πρωταγωνιστής στο «The English Game» | 42/Netflix

«The English Game»: αλήθεια και μύθοι

Sportscaster Sportscaster 28 Μαρτίου 2020, 17:06
O Κέβιν Γκούτρι, πρωταγωνιστής στο «The English Game»
|42/Netflix

«The English Game»: αλήθεια και μύθοι

Sportscaster Sportscaster 28 Μαρτίου 2020, 17:06

Βρισκόμαστε στη Βικτωριανή Αγγλία, στα τέλη του 19ου αιώνα. Το Κύπελλο Αγγλίας -η αρχαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του Κόσμου- κάνει τα πρώτα της βήματα (από τη σεζόν 1871-1872), όμως το σπορ που έμελλε να γίνει «βασιλιάς» είναι, ακόμη, ένα παιχνίδι για τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Οι αριστοκράτες έχουν όλο το χρόνο -και τα μέσα- για να προπονούνται και να δίνουν αγώνες. Ενώ οι εργάτες, που δουλεύουν στα εργοστάσια ολημερίς, έξι μέρες την εβδομάδα, αφιερώνουν το ρεπό τους στις οικογένειές τους. Κατάκοποι από την εξαντλητική εργασία, δεν έχουν καμία όρεξη να τρέχουν πίσω από μια μπάλα.

Οι ομάδες από τον αγγλικό Βορρά του μόχθου και του μεροκάματου, είναι λίγες. Και «χαμένες από χέρι». Ωσπου η Ντάργουεν, δημιούργημα του ιδιοκτήτη εργοστασίου επεξεργασίας βάμβακος, Τζέιμς Ουόλς, έρχεται να γράψει την ιστορία αλλιώς. Ο εργοστασιάρχης, που προερχόταν από την εργατική τάξη, πείθει τον χαρισματικό σκωτσέζο παίκτη της Πάτρικ, Φέργκους Σούτερ, να εγκαταλείψει τη Γλασκώβη και να ενταχθεί στη δική του ομάδα. Κι εκείνος, που θα γίνει ο πρώτος επαγγελματίας στην ιστορία του ποδοσφαίρου, φέρνει μαζί του και τον συμπατριώτη του, Τζίμι Λαβ.

Πλέον, η Ντάργουεν μπορούσε να «κοιτάξει στα μάτια» την Ολντ Ετόνιανς, του Αρθουρ Κινέρτ και της αριστοκρατικής του παρέας, που ήταν όλοι απόφοιτοι του Ιτον. Ο Κινέρτ, ο «Λόρδος των γηπέδων» όπως τον έλεγαν, ήταν ο σούπερ-σταρ της εποχής. Αλλά στον τελικό του 1883 η ομάδα του Σούτερ κατανίκησε τους… ψηλομύτες αντιπάλους της, οι οποίοι κατάλαβαν ότι δεν έπρεπε να υποτιμούν τους εργάτες.

Η σειρά «The English Game» (Το Αγγλικό Παιχνίδι), του Netflix, το τελευταίο αριστούργημα του Τζούλιαν Φέλοους («Ο Πύργος του Ντάουντον»), εξιστορεί τη γέννηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Πώς ένα άθλημα των ολίγων κατέληξε να γίνει το πιο αγαπημένο σπορ των πολλών. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά, όπως συμβαίνει συχνά με τέτοιου είδους αφηγήματα, η αληθινή ιστορία «σερβίρεται» με πολλά στοιχεία μυθοπλασίας. Και η απορία του τηλεθεατή είναι, πού τελειώνει η αλήθεια και αρχίζει ο μύθος.

Το 1879, πράγματι, η Ντάργουεν έπαιξε την Ολντ Ετόνιανς «στα ίσα», όταν οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στον τέταρτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας. Αλλά, δεν κατάφερε να την αποκλείσει. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά ο Κινέρτ και οι συμπαίκτες του κατέκτησαν το τρόπαιο. Το πρώτο ματς έληξε ισόπαλο 5-5, αν και οι εργάτες είχαν βρεθεί να χάνουν με 5-1. Οι Ολντ Ετόνιανς αρνήθηκαν να παίξουν παράταση, και ο επαναληπτικός έπρεπε να διεξαχθεί στο γήπεδο της Ντάργουεν. Εκείνη, όμως, δέχτηκε να ταξιδέψει ξανά στο Λονδίνο, με αντάλλαγμα 25 λίρες. Ούτε το δεύτερο παιχνίδι έβγαλε νικητή (2-2). Και στο τρίτο, πάλι στην έδρα της Ολντ Ετόνιανς, ηττήθηκε με 1-0.

Η Ολντ Ετόνιανς, όντως, έχασε το Κύπελλο του 1883. Αλλά, όχι από την Ντάργουεν. Από την Ολίμπικ του Μπλάκμπερν (2-1). Αυτή ήταν η πρώτη ομάδα της εργατικής τάξης που κατέκτησε τον τίτλο, και δεν είχε τον Σούτερ στη σύνθεσή της. Ο Σκωτσέζος αποχώρησε από την Ντάργουεν το 1880, όμως πήγε στη Ρόβερς (του Μπλάκμπερν), όχι στην Ολίμπικ. Η Ρόβερς αναμετρήθηκε με τους Ολντ Ετόνιανς σε τελικό (1882), με τον Σούτερ στην ενδεκάδα, όμως δεν νίκησε. Ηττήθηκε από τους αριστοκράτες με 1-0. Ο Σούτερ ευτύχησε, τελικώς, να σηκώσει το Κύπελλο (τρεις φορές, μάλιστα), αλλά ποτέ εναντίον των Ολντ Ετόνιανς.

Οταν ο Σούτερ πήγε στην Ντάργουεν, δεν πήρε μαζί του τον Λαβ. Τον βρήκε εκεί. Κι όταν έφυγε (1880), δεν το έκανε επειδή η Ρόβερς του προσέφερε περισσότερα χρήματα. Είχε αφήσει έγκυο μια γυναίκα και, λίγο πριν από τη γέννηση του παιδιού, εξαφανίστηκε από την πόλη για να γλιτώσει το σκάνδαλο. Ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1888 (στα 28), κι άνοιξε παμπ στο Μπλάκμπερν.

Ο Λαβ (ήταν εξαιρετικός σκόρερ) δεν ακολούθησε τον Σούτερ στο Μπλάκμπερν. Κατετάγη στο Βασιλικό Ναυτικό και πέθανε, πολύ νέος, από ξαφνική ασθένεια στην Αίγυπτο.

Ο Κινέρτ, ο αρχηγός των Ολντ Ετόνιανς, ήταν… «τσεκούρι» από τα λίγα. Κι ας τον έλεγαν «Λόρδο». Υπήρξε ρέκορντμαν συμμετοχών σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας. Οταν αποσύρθηκε από τη δράση, έγινε πρόεδρος της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Κατείχε τη θέση αυτή επί 33 χρόνια (1890-1923). Πέθανε τη χρονιά που εγκαινιάστηκε το «Ουέμπλεϊ».

Πέρα από την ιστορία που διηγείται, με τις όποιες ανακρίβειες, η σειρά «The English Game» (έξι επεισόδια) περιγράφει μια ποδοσφαιρική εποχή πολύ μακρινή, που αξίζει να γνωρίσουμε: παίκτες με αλλόκοτες στολές, τεράστιες δερμάτινες μπάλες, τέρματα με μόνο κάθετα δοκάρια και μια κλωστή, πολύ ψηλά, αντί για οριζόντιο, σκληρά μαρκαρίσματα που σήμερα θα τιμωρούνταν όλα με κάρτες, πιασίματα της μπάλας με το χέρι…

Ο,τι πρέπει για στερημένους ποδοσφαιρόφιλους σε καιρούς απέραντης καραντίνας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...