648
Περιπολίες και έρευνες για εκρηκτικά στο ρημαγμένο Σεβεροντονέτσκ. Για να λυγίσει αυτόν τον στρατό ο Πούτιν ξόδεψε πολλά σε όπλα και πυρομαχικά. Τους στρατιώτες του έτσι κι αλλιώς τους θεωρεί αναλώσιμους... | REUTERS/Oleksandr Ratushniak

Ανάλυση: Πανάκριβη για τον Πούτιν η νίκη στο Σεβεροντονέτσκ

Protagon Team Protagon Team 27 Ιουνίου 2022, 09:45
Περιπολίες και έρευνες για εκρηκτικά στο ρημαγμένο Σεβεροντονέτσκ. Για να λυγίσει αυτόν τον στρατό ο Πούτιν ξόδεψε πολλά σε όπλα και πυρομαχικά. Τους στρατιώτες του έτσι κι αλλιώς τους θεωρεί αναλώσιμους...
|REUTERS/Oleksandr Ratushniak

Ανάλυση: Πανάκριβη για τον Πούτιν η νίκη στο Σεβεροντονέτσκ

Protagon Team Protagon Team 27 Ιουνίου 2022, 09:45

Η ρωσική επιτυχία στον θύλακα του Σεβεροντονέτσκ είχε απίστευτο κόστος για τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε προσωπικό, εξοπλισμό και, ενδεχομένως το σημαντικότερο, σε χρόνο.

Ωστόσο, ο ρώσος πρόεδρος είναι εντελώς αδιάφορος για τους αριθμούς των απωλειών, αναφέρει η Telegraph και εξηγεί ότι ο ρωσικός τρόπος πολέμου επικεντρώνεται μόνο στο αποτέλεσμα και όχι στο τίμημα, τόσο σε αμάχους όσο και σε στρατό, για την επίτευξή του.

Ο πόλεμος στο ανατολικό μέτωπο έχει αποκτήσει τις τελευταίες εβδομάδες ένα αποκρουστικό μοτίβο: το ρωσικό πυροβολικό σφυροκοπεί μια περιοχή, τα ουκρανικά στρατεύματα υποχωρούν, η Ρωσία στέλνει στρατεύματα για να καταλάβουν το διαλυμένο έδαφος- οι Ουκρανοί αντεπιτίθενται εναντίον των εκτεθειμένων στρατευμάτων και ξαναπιάνει δουλειά το ρωσικό πυροβολικό που ισοπεδώνει ό,τι έχει απομείνει όρθιο… Και πάλι από την αρχή, το ίδιο φριχτό σφαγείο…

Το Σεβεροντονέτσκ και το Λισιτσάνσκ λίγο πιο δυτικά, που παραμέμενει, προς το παρόν στα χέρια της Ουκρανίας, παρότι είναι μεγάλες πόλεις, δεν θα θεωρούνταν, από μόνα τους, εξαιρετικά σημαντικά για έναν στρατηγό. Δεν ελέγχουν τη διαδρομή προς οπουδήποτε και το σημαντικότερο, δεν είναι μεγάλα πολιτικά, οικονομικά ή μετακομιστικά κέντρα.

Γιατί η Ουκρανία πολέμησε για τόσο πολύ καιρό για ένα κομμάτι εδάφους που παρέχει ελάχιστο στρατηγικό πλεονέκτημα;
Υπάρχουν δύο λόγοι. Πρώτον, το Κίεβο πρέπει να υπολόγισε ότι μόλις ο Πούτιν δήλωσε, μετά την αποτυχημένη εισβολή από τον βορρά, ότι στόχος του από την αρχή ήταν να «απελευθερώσει» το Ντονμπάς, θα θυσίαζε τα πάντα για να επικρατήσει στο πεδίο της μάχης.

Ως εκ τούτου, παρουσιάστηκε μια σημαντική ευκαιρία για τις ουκρανικές δυνάμεις. Οι ουκρανοί στρατιώτες είχαν αποδειχθεί πολύ καλύτεροι στην άμυνα από ό,τι τα ρωσικά στρατεύματα στην επίθεση.

Το Κίεβο είδε το Σεβεροντόνετσκ σαν αμόνι πάνω στο οποίο θα μπορούσε να σπάσει το περιορισμένο εναπομείναν απόθεμα αξιοπρεπούς εξοπλισμού των ρωσικών στρατευμάτων. Γι’ αυτό και το υπερασπίστηκε σθεναρά.

Ο κενός χαρακτήρας αυτής της «νίκης» του Πούτιν θα φανεί στην εξάντληση και τελικά στην κατάρρευση των ρωσικών σχηματισμών αφού υψώσουν τη τους σημαία σε ό,τι έχει απομείνει από το Σεβεροντόνετσκ.

To Σεβεροντονέτσκ είναι μια μεγάλη πόλη αλλά χωρίς στρατηγική σημασία. Ο Πούτιν θυσίασε εκεί πολλούς στρατιώτες και εξοπλισμό Marcus Yam / Los Angeles Times via Getty Images
Ο χρόνος ευνοεί την Ουκρανία

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η Ουκρανία πολέμησε τόσο σκληρά σε αυτή την περιοχή είναι ότι, όπως και με τους υπερασπιστές του χαλυβουργείου Azovstal στη Μαριούπολη, τα στρατεύματα του Κιέβου στα ανατολικά έκαναν «παιχνίδι καθυστέρησης».

Ο χρόνος, μακροπρόθεσμα, μάλλον ευνοεί την Ουκρανία σε αυτόν τον πόλεμο: Οι δυτικές κυρώσεις αρχίζουν να τσακίζουν τη ρωσική οικονομία και η περιορισμένη βιομηχανική ικανότητα της Μόσχας, ιδίως όσον αφορά την αντικατάσταση εξελιγμένων όπλων, θα φανεί σύντομα στο πεδίο της μάχης.

Γίνεται αντιληπτό ότι η Ουκρανία θα ωφεληθεί από αυτές τις στρατηγικές μόνο αν συνεχίσει να υπάρχει, και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αντέξει την αδιάκοπη ρωσική επίθεση μέχρι να μπορέσουν να φτάσουν στη χώρα τα βαρέα όπλα που προμηθεύει η Δύση για να αρχίσουν να απωθούνται οι εισβολείς.

Ο εγωισμός του Πούτιν κράτησε τις δυνάμεις του στον θύλακα του Σεβεροντόνετσκ. Αν, αντίθετα, είχε επιλέξει να ενισχύσει τη σχετική επιτυχία που διαφαινόταν στο νότο, η Οδησσός μπορεί να είχε καταληφθεί. Αποκομμένη από τη Μαύρη Θάλασσα, μια σημαντική οικονομική γραμμή ζωής, η βιωσιμότητα της Ουκρανίας ως λειτουργικό κράτος θα φαινόταν απίστευτα επισφαλής.

Οποιαδήποτε απώλεια εδάφους, όσο προσωρινή κι αν είναι, είναι προφανώς ένα πλήγμα στον πόλεμο, αλλά η Ουκρανία αποφάσισε να παραχωρήσει τακτικό έδαφος για να αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα.

Με αυτόν τον τρόπο ποντάρει – σωστά, όπως φαίνεται – ότι ο Πούτιν έχει τυφλωθεί από την εμμονή του με το έδαφος και έχει αγνοήσει άλλες πιο σημαντικές προτεραιότητες.

Το γεγονός ότι ο Πούτιν είναι έτοιμος να στείλει το ένα κύμα μετά το άλλο των στρατευμάτων του που λιγοστεύουν πάνω στα ουκρανικά βράχια δείχνει ότι δεν είναι ένας μετρ της στατηγικής. Το γεγονός ότι η Ουκρανία ξέρει πότε, πού και για πόσο καιρό να συνεχίσει να πολεμά πριν αποσυρθεί δείχνει ότι αυτή τη στιγμή έχει καλύτερη κατανόηση της ευρύτερης εικόνας του πολέμου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...