Ενας συμπαθέστατος κύριος, λίγο μεγαλύτερος από 70, με τον οποίο είμαστε «φίλοι» στο fb, ανέβασε προχθές μια φωτογραφία της Μάρθα Στιούαρτ από την πρόσφατη φωτογράφισή της στο Sports Illustrated, γράφοντας εντυπωσιασμένος: «Απίστευτο. Κορίτσια, δεν υπάρχουν πια όρια ηλικίας. Από εσάς εξαρτάται. Δείτε την ηλικία της κυρίας. Tα πρώτα 81 χρόνια είναι τα δύσκολα». Ενα από τα «κορίτσια» στα οποία απευθύνθηκε, σχολίασε κάτω από το ποστ του: «Αφύσικα πράγματα»…

Και οι δύο αντιδράσεις, ο εντυπωσιασμός και η απαξίωση, είναι απόλυτα φυσιολογικές και εξίσου μονόπλευρες και ακραίες. Ο μεν κύριος δεν βάζει στην εξίσωση το γεγονός ότι όντως η Μάρθα Στιούαρτ μόνο φυσική δεν είναι (όπως και οι φωτογραφίες της), η δε κυρία το θεωρεί εντελώς αδιανόητο να παρουσιάζεται μια γυναίκα όμορφη και σέξι στα 81 της.

Κάπου εκεί, ανάμεσα σε αυτά τα δύο, κινούνται και οι αντιδράσεις τόσο στα social media διεθνώς, όσο και σε διάφορα άρθρα που διάβασα για το θέμα στον διεθνή Τύπο, όπως ένα κείμενο γνώμης στους Times, το οποίο προσωπικά βρήκα υπερβολικά και αναίτια συντηρητικό. Εν ολίγοις λέει ότι αν είσαι «κάποια» («accomplished, not to mention formidable» – «πετυχημένη για να μην πω τρομερή», γράφει επί λέξει το άρθρο) δεν έχεις λόγο να μοστράρεις το ντεκολτέ σου στις φωτογραφίσεις και ότι αυτή η μανία να εμφανίζονται πλέον ως σέξι και οι μεγαλύτερες γυναίκες είναι απλώς μέρος της γενικότερης αντικειμενοποίησης του γυναικείου σώματος. Ομορφες και επιθυμητές θέλουμε να είμαστε προς τέρψιν των άλλων, καταλήγει, για τον εαυτό μας αρκεί να κρατιόμαστε σε καλή κατάσταση. Ναι, ε;

81-year-old Martha Stewart becomes the oldest model in history to cover Sports Illustrated Swimsuit 📸 pic.twitter.com/iSqbsv9VKh

— Daily Loud (@DailyLoud) May 15, 2023

Εμένα αυτό με βρίσκει κάθετα αντίθετη, πιστεύω ότι όσο πιο «κάποια» είσαι, τόσο περισσότερο δικαιούσαι να μοστράρεις ό,τι θες και όπου θες. Πρώτα απ’ όλα ο ορισμός του «κάποια» είναι σχετικός και να πω χαιρετίσματα στους Times, αλλά δεν θα ορίσουν εκείνοι ποια γυναίκα είναι «πετυχημένη, για να μην πω τρομερή», ας αφήσουν να το ορίσει η ίδια και το ποιόν της.

Οσο για την αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος, φυσικά και υπάρχει, αλλά ας μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό: Αντικείμενο γίνεσαι όταν έχεις κάτι να προσδοκάς αντισταθμιστικά από αυτό· χρήματα, καταξίωση, οτιδήποτε. Αν είσαι ήδη «accomplished» δεν προσδοκάς τίποτε, δεν έχεις ανάγκη τίποτε και άρα δεν έχεις και να πουλήσεις κάτι. Ασε που και να έχεις να πουλήσεις, δικό σου είναι, ό,τι θες το κάνεις.

Η αντίληψη ότι το σέξι και επιθυμητή είναι αντίθετο του σοβαρή και επιτυχημένη δεν είναι καινούργια, φυσικά, γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν με την εικόνα της Θάτσερ και της Μέρκελ, την αντίληψη ότι ισχυρή γυναίκα ισούται με τερατοποιημένη γυναίκα. Απλώς τώρα μπαίνει σε αυτή την αντίληψη και το ηλικιακό θέμα.

Εχω αναρωτηθεί πολλές φορές αν οι άνθρωποι θα έπαιρναν λιγότερο στα σοβαρά την Κριστίν Λαγκάρντ, για παράδειγμα, σε περίπτωση που φωτογραφιζόταν για κάποιο περιοδικό με μπικίνι. Να μην πηγαίνω και τόσο μακριά, έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αν οι άνθρωποι παίρνουν εμένα λιγότερο στα σοβαρά επειδή δεν έχω στα social media φωτογραφίες με ταγέρ, αλλά κάτι χύμα στο κύμα.

Γιατί όμως; Γράφω λιγότερο καλά με το μαγιό; Επηρεάζει η παραλία τις απόψεις μου; Η μήπως η Κριστίν από τζίνιους γίνεται στόκος μόλις φοράει μπικίνι;

Τίποτε από αυτά προφανώς, αλλά μάλλον το πρόβλημα είναι ότι θα τη βλέπουν οι άντρες και αντί να θαυμάζουν το μυαλό της, θα κοιτάνε το οτιδήποτε κοιτάει ο καθένας τους και θα κάνουν σχόλια. Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα ούτε της Κριστίν ούτε δικό μου ούτε της Μάρθα ούτε καμίας μας. Είναι των ανδρών. Και των γυναικών που από τη μία θεωρούν «ασόβαρο» να μην κουκουλώνεσαι και από την άλλη κατακεραυνώνουν τις μαντίλες των μουσουλμάνων. Ποια η διαφορά;

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Martha Stewart (@marthastewart48)

Ο Μπομπ Ντίλαν, γράφει το άρθρο της καλής εφημερίδας, ο οποίος είναι επίσης 80κάτι, δεν έχει ανάγκη να φωτογραφηθεί με μαγιό για να τον προσέξουμε, είναι ο Μπομπ Ντίλαν και αυτό αρκεί. Αρχικά, να πω ότι δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει ο Μπομπ Ντίλαν, διότι ο Μπομπ Ντίλαν, ό,τι και να κάνει, εξίσου βαρετός είναι και κατά δεύτερον ο Μπομπ Ντίλαν φωτογραφίζεται με ύφος περιπαθούς και ελαφρώς μυστηριώδους τζόβενου και ρούχα υψηλής ραπτικής για διαφημίσεις και όλοι τον θαυμάζουν. Καθένας ό,τι έχει σε αυτή τη ζωή. Η άλλη έχει ντεκολτέ. Αυτός πουλάει «μυστήριο».

Είναι τόσο κουραστική και βαρετή αυτή η διαρκής κριτική προς εμάς τις γυναίκες για το πώς «πρέπει» να δείχνουμε τον εαυτό μας, που πραγματικά δεν είναι να δίνεις καμία σημασία πια. Η δε ηλικία είναι το τελευταίο που έχει μπει πρόσφατα στο στόχαστρο. Γεμάτος ο γυναικείος Τύπος με ανόητα άρθρα του στιλ «Πώς να ντυθείς αν είσαι πάνω από 50», στα οποία οι 55άρες, ας πούμε, παρουσιάζονται σαν κάτι θείες του κατηχητικού, παπούτσι-μπαλαρίνα, φούστα απαραιτήτως κάτω από το γόνατο, κάτι γηριατρικά πουκάμισα –που δεν τα φοράς ούτε νεκρή– κουμπωμένα ως το λαρύγγι και μαντίλι να κρύβει κάθε εκατοστό του λαιμού μην και φανούν οι ρυτίδες.

Προσωπικά δεν ξέρω καμία 55άρα που να ντύνεται έτσι – και ευτυχώς. Τουναντίον, ξέρω πολλές πλέον που πατάνε κάτω πολλές νεότερες σε στιλ, άνεση και εμφάνιση, διότι έχουν δύο συγκριτικά πλεονεκτήματα: εμπειρία και χρήματα.

Εχεις στείλει τα παιδιά σου στην ευχή του Θεού, καλώς εχόντων των πραγμάτων το ίδιο και τον πρώην σύζυγο, έχεις τη δουλειά σου ή τη σύνταξή σου αργότερα, έχεις χρόνο και κυρίως δεν έχεις τίποτε να χάσεις.

Φυσικά και η Μάρθα Στιούαρτ έχει κάνει πλαστικές. Και η Σερ. Και η Ελεν Μίρεν. Και όλες αυτές και πολλές πολύ λιγότερο διάσημες και πολύ νεότερες, γύρω μας. Αφού γίναμε μια κοινωνία νεολατρική, τι να κάνουν δηλαδή; Σου λέει, αφού με θες έτσι, κοίτα με τώρα και φάε τη σκόνη μου.

Το catch, όμως, είναι ότι καμία τους δεν παριστάνει τη νέα. Καμία μας δεν κρύβει πλέον την ηλικία της και αυτό είναι μια τεράστια νίκη. Τεράστια νίκη είναι και το γεγονός ότι οι γυναίκες πάνω από μια κάποια ηλικία έπαψαν να είναι αόρατες και είναι πιο ορατές από ποτέ· τόσο εκτυφλωτικά ορατές που ίσως κάποια μερίδα της κοινωνίας να μην το αντέχει.

Αυτές όμως αδιαφορούν. Εξάλλου, στα 81 σου, οι κάθε είδους λογαριασμοί σου έχουν κλείσει οριστικά και από καιρό. Εκτός από έναν: αυτόν με τον πλαστικό σου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News