Ακουγα να μιλάνε χρόνια γι’ αυτό το νησί αλλά μόλις πέρσι πήγα, να δω πως είναι. Οι μύθοι είναι πολλοί… Να το ξέρετε.

Μου έλεγαν ότι έχει καταπληκτικό και πάμφθηνο ψάρι (με 15 ευρώ). Ψέμα. Με 15 ευρώ τρως ψητό χταπόδι, σαλάτα, αθερίνα και πατάτες (δια δύο) και πίνεις και μπύρα ή χύμα κρασί.

Μου έλεγαν ότι οι άνθρωποι είναι απλοϊκοί και φιλόξενοι. Ψέμα. Οι ντόπιοι άνθρωποι είναι τσαντισμένοι γιατί οι τουρίστες τους χαλάνε την ησυχία ή απλώς βλέπουν τον τουρίστα σαν ευρώ που κατρακυλάει στο σοκάκι. Οι περισσότεροι όμως εκεί δεν είναι ντόπιοι, απλώς δουλεύουν εποχικά στο Κουφονήσι.

Μου έλεγαν ότι ο κόσμος είναι χύμα, όχι τύπου Μύκονος. Ότι εκεί πηγαίνουν άνθρωποι cool και όχι ψώνια. Ψέμα. Εκεί πηγαίνουν μικρές ή μεγάλες γυναικοπαρέες για να πετύχουν τον σκαφάτο (με καταπίστευμα) και φοράνε τα ανάλογα ρούχα, μαγιό κτλ. Και δεν είναι καθόλου cool. Επίσης εκεί πηγαίνουν αντροπαρέες (χωρίς καταπίστευμα) που θέλουν να πιουν και να μεθύσουν δίχως να χρειαστεί να οδηγήσουν μηχανάκι για να επιστρέψουν στο δωμάτιο. Ούτε αυτοί είναι cool. Επίσης εκεί πηγαίνουν γκρούβαλα με σκηνές. Αυτοί είναι ζεν.

Όμως, μου είπαν και μία αλήθεια. Ότι το Κουφονήσι έχει τα ωραιότερα και τα πιο τιρκουάζ νερά που θα έχω δει στη ζωή μου. Αυτό ισχύει. Τέτοια νερά δεν έχω ξαναδεί.

Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για μία παραλία αλλά για όλες. Ακόμα και γι’ αυτήν στο λιμάνι. Πάντως σε κάθε περίπτωση, μην φανταστείτε ότι είναι και πολλές. Ή εν πάσει περιπτώσει, οι δημοφιλείς είναι τέσσερεις και βρίσκονται στη σειρά – μπορείς να πας περπατώντας από τη μία στην άλλη. Το πρώην κάμπινγκ, ο Φοίνικας, η Ιταλίδα, το Πορί (καμία δεν είναι οργανωμένη).

Εμένα πιο πολύ μου άρεσε η Ιταλίδα. Δεν μπορώ να προσδιορίσω το γιατί, εύκολα. Θα προσπαθήσω όμως. Δεν είναι ούτε πολύ μεγάλη ούτε πολύ μικρή. Η άμμος έχει βάθος και είναι χρυσή. Εχει λίγα αλμυρίκια και πάντα έβρισκα θέση κάτω από ένα. Δεν είχε πολλή ρακέτα. Δεν είχε πολλά παιδάκια (διότι δεν υπάρχει εστιατόριο ή καντίνα εκεί). Δεν είχε σκαφάτους (πάνε στο Πορί) άρα δεν είχε και τις γυναικοπαρέες με τις τσάντες θαλάσσης Balenciaga. Για τέτοιους λόγους τέλος πάντων. Και φυσικά, για το γαλάζιο της φωτογραφίας. Αυτό είναι το μόνο που θα νοσταλγώ από το Κουφονήσι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News