Λένε ότι μία από τις τελευταίες επιθυμίες της βασίλισσας Ελισάβετ ήταν να παραμείνει η Αντζελα Κέλι στο κάστρο του Ουίνδσορ. Να μη χάσει τη θέση της, τώρα που έχασε τον ρόλο της. Δεν είναι λίγα 28 χρόνια στενής συνεργασίας. Η Κέλι, σχεδιάστρια μόδας, ήταν προσωπική βοηθός, αμπιγιέζ της βασίλισσας, η γυναίκα πίσω από τις ενδυματολογικές επιλογές της, ίσως το πιο κοντινό πρόσωπο στο στενό περιβάλλον της Ελισάβετ, πέρα από τους συγγενείς της. Φίλη της.

Πολλοί υποθέτουν ότι ήταν η γυναίκα που έντυσε την Ελισάβετ για το ταξίδι της στο επέκεινα. Μακάβριο αλλά λογικό. Ηταν άλλωστε από τα ελάχιστα, αν όχι το μοναδικό, «ξένο» πρόσωπο που επιτρεπόταν να αγγίζει τη βασίλισσα. Το άκαρδο πρωτόκολλο έλεγε πάντα «όχι» σε αυτούς που ήθελαν να την αγγίξουν, να την αγκαλιάσουν. Μια κίνηση της Μισέλ Ομπάμα στην πλάτη της μονάρχη, άλλοτε, είχε θεωρηθεί αμάρτημα και σφάλμα μέγα.

Η Ελισάβετ και ο πρίγκιπας Φίλιππος είχαν δει πρώτη φορά την Κέλι τυχαία, εκτός βρετανικού εδάφους, στο σπίτι του βρετανού πρέσβη στη Γερμανία, σερ Κρίστοφερ Μάλαμπι. Ηταν η οικονόμος του. Οταν εκείνη επέστρεψε στο Λονδίνο λίγα χρόνια αργότερα, της πρότειναν να ενταχθεί στο βασιλικό προσωπικό.

Η βασίλισσα την είχε εμφανώς συμπαθήσει. Οχι αδίκως.

Στις φωτογραφίες, η Κέλι, με το στρογγυλό πρόσωπο και τα ξανθά μαλλιά, μοιάζει όντως συμπαθητική, καλόχαρη, προσηνής, οικεία. «Περιβόλι». Αποδείχθηκε και διακριτική, το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει διαχρονικά να διαθέτει κάποιος, κάποια, από τους «οικείους», για να μη βρίσκεται ο θρόνος στα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ.

«Αγαπώ τη βασίλισσα και όλα όσα την αφορούν», είχε δηλώσει κάποτε στην εφημερίδα «The Telegraph». «Μου επέτρεψε να βρεθώ ολοένα και πιο κοντά της μέσα στα χρόνια… Είμαστε δύο κανονικές γυναίκες. Συζητάμε για ρούχα, μέικ-απ, κοσμήματα. Λέμε: θα έδειχνε ωραίο αυτό το κόσμημα με αυτό το σύνολο;».

Τρανή απόδειξη της στενής σχέσης τους ήταν το καταφατικό νεύμα της Ελισάβετ, στην πρωτοβουλία της Κέλι να εκδώσει βιβλίο: «The Other Side of the Coin: The Queen, the Dresser and the Wardrobe». («Η άλλη όψη του νομίσματος: Η βασίλισσα, η αμπιγιέζ και η γκαρνταρόμπα»). Ο εκδοτικός οίκος Χάρπερ Κόλινς επέμενε τότε ότι ήταν η πρώτη φορά που εργαζόμενη στη βασιλική οικογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου είχε λάβει σχετική άδεια.

Πληροφορίες για τη βασιλική μόδα, για εκείνα τα λιλά, τα λαχανί, τα καναρινί που έντυναν τη βασιλική φιγούρα, τα καπέλα, τις εμβληματικές καρφίτσες. Αλλά και για τον προσωπικό δεσμό τους. Η κόρη ενός λιμενεργάτη από το Λίβερπουλ και η επί 70 συναπτά έτη κάτοχος του βρετανικού θρόνου είχαν τελικά πολλά να μοιραστούν στα ιδιαίτερα διαμερίσματα της τελευταίας, στο άβατο του παλατιού. Aκόμη και τους τελευταίους μήνες, που τα κινητικά προβλήματα την είχαν λίγο-πολύ καθηλώσει. «Θα μπορούσαμε να είμαστε αδελφές», είχε πει κάποτε η «Ελισάβετ» για την –κοντά στα 70 πια– «Αντζελα». Χημεία.

Η γυναίκα που είχε στον επίσημο τίτλο της την έννοια της φροντίδας («curator») πρέπει λογικά να κλαίει για την πραγματική Ελισάβετ. Ούτε για τη γυναίκα – σύμβολο ούτε για τη δημόσια περσόνα της. Για αυτή που μπορεί να ξυπνούσε άκεφη ή να δυσανασχετούσε με τα παραπανίσια κιλά της, αυτήν που έλεγε αστεία, που σχολίαζε δηκτικά όσα δεν της άρεσαν, που γελούσε με την καρδιά της. Οπως όλοι οι κανονικοί άνθρωποι στη μικρή φυσαλίδα τους.

Δεν της είχαν μείνει και πολλές «φιλενάδες της βασίλισσας» –κάποιες αγαπημένες ακόλουθοι-κυρίες των τιμών είχαν ήδη αποδημήσει εις Κύριον–, αυτή είναι η μοίρα όσων αντικρίζουν τον εαυτό τους σε βαθιά γεράματα. Η Κέλι συγκαταλεγόταν στις εναπομείνασες σταθερές. Η απόφαση της Ελισάβετ να μη διωχθεί από το παλάτι όταν εκείνη φύγει από τη ζωή, ήταν προφανώς κίνηση ευγνωμοσύνης για την αφοσίωση της αγάπης. Φροντίδας. Η φροντίδα θέλει πάντα δύο.

Και είναι αυτή η απώλεια του υποκειμένου της έννοιας που κάνει το τέλος πιο οδυνηρό. Η Κέλι δεν συμμετείχε στις αγρυπνίες στο Γουέστμινστερ, ούτε θα σταθεί πλάι στους επισήμους στην κηδεία. Είναι όμως βέβαιο ότι πενθεί τη βασίλισσα από την ώρα που την είδε στο νεκροκρέβατό της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News