Τι βράδυ κι αυτό… Μας έβγαλε την ψυχή μέχρι να πανηγυρίσουμε στο τέλος μια ιστορική νίκη (90-86) της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ, που δύο φορές στη διάρκεια του συναρπαστικού αγώνα έχασε προβάδισμα 16 και 15 πόντων. Οι κακοί μας δαίμονες, Ισπανοί, έδωσαν σκληρή μάχη για την ύπαρξή τους σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, κάποιες στιγμές με τρόπο αντιαθλητικό, όμως στη Ρίγα θα πάνε, ο (φοβερός και χθες) Γιάννης Αντετοκούνμπο και η παρέα του. Την τελευταία φορά που τους είχαμε κερδίσει, το 2013, ο Βασίλης Σπανούλης είχε μαλλιά στην κορυφή του κρανίου του.

Ηταν και η μόνη μας νίκη επί της Ισπανίας στις εννέα προηγούμενες (πριν από τη χθεσινή) αναμετρήσεις μας. Ακόμη και σε περιόδους που η Εθνική ήταν στα ντουζένια της, όπως τον Σεπτέμβριο του 2006 που απέκλεισε την Team USA στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ, η «Φούρια Ρόχα» πάντα έβρισκε τρόπο να μας πληγώσει. Τώρα ήταν η σειρά μας να την κεράσουμε φαρμάκι. Για πρώτη φορά μετά το 1995 η κάτοχος του τίτλου δεν θα παίξει στη φάση των νοκ-άουτ, στην οποία η Ισπανία είχε αδιάλειπτη παρουσία από το 1989.

Καλή η «εκδίκηση», αλλά ακόμη καλύτερη είναι η προοπτική που προσφέρει στην Εθνική μας αυτός ο θρίαμβος: έναν πιο βατό δρόμο προς τους αγώνες για τα μετάλλια, χωρίς να ανταμώσουμε τη Γερμανία, τη Σερβία και τη Γαλλία. Η κατάκτηση της πρώτης θέσης του ομίλου μας σημαίνει ότι στους «16» θα αντιμετωπίσουμε το -μαχητικό αλλά όχι… τρομακτικό- Ισραήλ (την Κυριακή στις 21:45), έπειτα τη Λιθουανία ή τη Λετονία (την προσεχή Τρίτη) και στη συνέχεια, πιθανότατα, την Τουρκία.

Σε αυτό το γεμάτο NBAers Ευρωμπάσκετ, η Ελλάδα έχει την τύχη να διαθέτει τον καλύτερο. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν πτοήθηκε από το «ξύλο» των Ισπανών και τα αντιαθλητικά τους φάουλ που δεν «σφύριξαν» ποτέ οι διαιτητές.

Με δύο και τρεις αντιπάλους διαρκώς πάνω του, σε 32 λεπτά συμμετοχής σκόραρε 25 πόντους, μάζεψε 14 ριμπάουντ και μοίρασε 9 ασίστ. Του έλειψε μόνο μια ασίστ για να πετύχει «triple-double». Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είτε σκοράροντας είτε πασάροντας, από τα χέρια του πέρασαν 50 από τους 90 πόντους που σημείωσε η Εθνική. Ναι, έβαλε 90 πόντους σε μια ομάδα η οποία στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια της στο τουρνουά δεχόταν μόλις 66, κατά μέσον όρο.

Η παγκόσμια ομοσπονδία μπάσκετ συγκέντρωσε σε ένα video τα highlights του 30χρονου σούπερ-σταρ των Μιλγουόκι Μπακς στον αγώνα, και τα συνόδευσε με το ακόλουθο σχόλιο: «Ο Greek Freak παραδίδει! Ο Γιάννης οδηγεί την Ελλάδα σε νίκη απέναντι στην Ισπανία με μία θηριώδη εμφάνιση».

Ολοι βοήθησαν. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ήταν εκπληκτικός. Σκόραρε 22 πόντους, τσακίζοντας τους Ισπανούς με έξι τρίποντα. Εφτασε τα 18 (με ποσοστό ευστοχίας 48,7%) και είναι ο παίκτης με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα, μέχρι στιγμής, σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Μπροστά από τον Οσμαν, τον Λόιντ, τον Ντόντσιτς και τον Ομπστ, που έχουν πετύχει από 15. Ο Κώστας Σλούκας δοκίμασε τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Ολοι ήταν συγκινητικοί, ιδίως στο φινάλε που αναχαίτισαν με υπερπροσπάθεια το τελευταίο κύμα επιθέσεων των Ισπανών. Αλλά κακά τα ψέματα. Χθες φάνηκε για ακόμη μια φορά πόσο σημαντικός είναι ο Γιάννης, και πόσο μαεστρικά ο Σπανούλης έχει «χτίσει» την ομάδα γύρω του.

Δεν είναι μόνο οι αριθμοί του – αυτοί δεν εκπλήσσουν κανέναν, πλέον. Είναι η ενέργεια που χαρίζει στην Εθνική, η ορμή του που παρασύρει τους υπόλοιπους, η αυτοπεποίθηση που όλοι νιώθουν δίπλα του. Ο Αντετοκούνμπο βρίσκεται στο απόγειο της ωριμότητάς του. Διαχειρίζεται σωστά τις δυνάμεις του, διαβάζει το παιχνίδι (που είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που έχει συνηθίσει στο ΝΒΑ), ξέρει πότε πρέπει να σουτάρει, να πασάρει, ή να ανοίξει δρόμους για τους συμπαίκτες του.

Η Ελλάδα δεν είναι η καλύτερη ομάδα του τουρνουά, ούτε η πληρέστερη, η πιο νεανική, ή αυτή με το πιο αθλητικό ρόστερ. Αλλά έχει τον Γιάννη, έναν πανέξυπνο κόουτς και παίκτες με μπασκετικό IQ, πρόθυμους να «τα δώσουν όλα», χωρίς να ζηλεύουν τον ηγέτη τους. Εφόσον η Εθνική περάσει το εξαιρετικά μαχητικό Ισραήλ, η Λιθουανία ή η Λετονία θα είναι (θεωρητικά) χαμηλότερα εμπόδια. Χωρίς τον Γιουκουμπάιτις οι Λιθουανοί χάνουν πολλή από τη δυναμική τους. Και ο σούπερ-σταρ των Λετονών, ο Πορζίνγκις, δεν είναι στα καλύτερά του. Αν φτάσει στη ζώνη των μεταλλίων, θα έχει πετύχει στην αποστολή της. Κι εκεί, χωρίς το άγχος της αποτυχίας, τίποτα δεν είναι απίθανο να συμβεί.

Για όσους πιστεύουν στους οιωνούς, την τελευταία φορά που η Ελλάδα στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, το 2005 στο Βελιγράδι, πάλι το Ισραήλ είχε αντιμετωπίσει στη φάση των «16».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News