Ο Βαγγέλης Μαρινάκης νευριάζει άσχημα. Αυτό το μάθαμε από τις πρώτες, κιόλας, μέρες του στο ποδόσφαιρο, το 2010, όταν ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ. Εδωσε εντολή στον αρχηγό της αποστολής να μην επιτρέψει στον Ντιόγκο και στον (τότε) προπονητή, Εβαλντ Λίνεν, να επιβιβαστούν στο αεροπλάνο της επιστροφής. Αλλά, ακόμη και η οργή του έχει σχέδιο. Οσα λέει πάνω στο θυμό του, τα έχει σκεφτεί πολύ καλά. Με το που γύρισαν στην Ελλάδα, ο μεν Λίνεν απολύθηκε (και ήρθε ο Βαλβέρδε), ο δε Ντιόγκο δόθηκε δανεικός (δύο φορές, στη Βραζιλία).

Τον Απρίλιο του 2013, σε ένα του ξέσπασμα σαν το χθεσινό (Δευτέρα) στον Ρέντη, είχε πει στους παίκτες του Ολυμπιακού: «Θα σας αλλάξω όλους». Το ‘πε και το ‘κανε. Εκείνο το καλοκαίρι έδιωξε και τρία από τα μεγαλύτερα ονόματα της ομάδας: τον Τζεμπούρ, τον Αμπντούν και τον Πάντελιτς. Κι έφερε τον Τσόρι, τον Κάμπελ, τον Σαβιόλα, τον Ρομπέρτο, τον Βάις, τον Εντινγκά…

Τώρα έχουμε μια (παγκόσμια) πρωτοτυπία: οι εκκαθαρίσεις δεν θα περιμένουν να ολοκληρωθεί η σεζόν, και ο Ολυμπιακός θα παίξει τα ματς που απομένουν με αρκετούς teenagers από τη δεύτερη ομάδα του. Τα δύο πρώτα «μαύρα πρόβατα», ο Οτζίτζα-Οφόε και ο Σεμπά, ενημερώθηκαν, ήδη, να πάνε για… κούρεμα. Οπως αναφέρει το ρεπορτάζ, θα τους ακολουθήσουν καμιά δεκαπενταριά ακόμη.

Η «έκρηξη» του Μαρινάκη δεν ήταν ξαφνική. Την πρώτη φορά που επισκέφθηκε το προπονητήριο, επιχείρησε να ρίξει τους παίκτες στο φιλότιμο. Τη δεύτερη, αγρίεψε. Μετά την ήττα από την ΑΕΚ, στο «Γ. Καραϊσκάκης», κάλεσε τους αρχηγούς (τον Προτό, τον Μποτία και τον Οφόε), για να τους πει ότι με «διπλό» στο Περιστέρι, κόντρα στον Ατρόμητο, η κατάκτηση του Πρωταθλήματος θα είναι, ακόμη, εφικτή. Πριν από το ματς του περασμένου Σαββάτου στη Λιβαδειά, είχε στείλει στον Ρέντη τον Γιάννη Βρέντζο για μια τελευταία προσπάθεια αφύπνισης. Αυτή η αποτυχία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αλλά, η «επιχείρηση – σκούπα» τριγύριζε στο μυαλό του από τη μέρα της ισοπαλίας με τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορούσε να το χωνέψει, ότι οι πιο ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα δεν κατάφεραν να νικήσουν τους απλήρωτους.

Πολλά απ’ όσα τους… έσουρε χθες, απηχούν τις σκέψεις και τα συναισθήματα του μέσου οπαδού του Ολυμπιακού. «Με έχετε κάνει να σιχαίνομαι να βλέπω τη μεγάλη μου αγάπη». «Τα έχετε όλα, δεν σας λείπει τίποτα και δεν δείχνετε κανένα σεβασμό. Τα σπίτια και τα αυτοκίνητα σας νοιάζουν, όχι ο σύλλογος». «Οταν παίζεις με ομάδες όπως ο Πλατανιάς, ο σημερινός Παναθηναϊκός, η Λιβαδειά που έχει το 1/15 του μπάτζετ σου, δεν θες προπονητή, ούτε πρόεδρο. Να σέβεσαι τον εαυτό σου. Αυτό χρειάζεσαι μόνο». «Οσο κοστίζει ένας παίκτης μας παίρνει όλος ο Λεβαδειακός και όσο δύο, όλος ο Παναθηναϊκός. Και με πενταπλάσιο μπάτζετ από την ΑΕΚ έχετε αυτή την εικόνα»…

Εχει δίκιο να είναι οργισμένος. Ο εφετινός Ολυμπιακός κοστίζει όσο η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ μαζί, όμως στη βαθμολογία βρίσκεται πίσω τους. Με τον ΠΑΟΚ, μάλιστα, να έχει χάσει δύο ντέρμπι στα δικαστήρια. Εάν κάτι τέτοιο δεν το ανέχεται κάποιος που πληρώνει εισιτήριο στο «Καραϊσκάκης», ή κι αυτός που, πλέον, δεν πατάει στο γήπεδο, πώς να το… καταπιεί εκείνος που πληρώνει;

Μισό λεπτό, όμως. Πού ξανακούστηκε, οι μισοί ποδοσφαιριστές μιας ομάδας να κατηγορούνται για προκλητική αδιαφορία, αλλά η διοίκησή της να μην έχει την παραμικρή ευθύνη γι’ αυτό; Μήπως, ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού δεν έπρεπε να πει «αποτύχατε» στους παίκτες, αλλά «αποτύχαμε»; Μια προσεκτική ανάγνωση δείχνει ότι αυτή η παραδοχή κρύβεται στα ίδια του τα λόγια.

«Με τη συμπεριφορά σας διώξατε τρεις προπονητές. Ο ένας δεν έκανε για την προπόνηση, ο άλλος, λέγατε, δεν είχε πειθαρχία. Τρεις προπονητές πλήρωσαν αυτά που λέγατε εσείς στους ανθρώπους της ομάδας και αποδείχθηκε τελικά ότι η ευθύνη ήταν δική σας». Οι υποψίες επιβεβαιώθηκαν, λοιπόν, από τα πιο επίσημα χείλη: κουμάντο στον Ολυμπιακό κάνουν οι παίκτες – με τις «ευλογίες» της διοίκησης. Εκείνοι αποφασίζουν, εάν ο Χάσι, ο Λεμονής ή ο Γκαρθία -αυτοί είναι οι τρεις- θα μείνουν ή θα φύγουν. Πώς να δει η ομάδα προκοπή;

Κάπως έτσι έφυγε, με τη ρετσινιά του «άχρηστου», και ο Λεονάρντο Ζαρντίμ. Που, ύστερα, πήγε στο Μονακό και κατέπληξε την Ευρώπη με το δημιούργημά του. Κάπως έτσι έφυγε, πέρυσι, ο Μπέντο, ο οποίος τώρα δικαιώνεται 100% για την επιμονή του να βάζει νέα παιδιά στην ενδεκάδα. Κάπως έτσι δεν ήρθε, κάποτε, ο Μαρίνος Ουζουνίδης – αυτόν δεν τον ήθελαν οι οπαδοί. Και τώρα, τι; Φταίνε μόνον οι κακομαθημένοι; Οχι κι εκείνοι που τους κακόμαθαν;

Το επόμενο ερώτημα είναι, περίπου, αυτονόητο: εάν οι προπονητές του Ολυμπιακού είναι αναλώσιμοι (όπως αποδεικνύεται και από τη συχνότητα με την οποία αλλάζουν), ποιος κάνει τις μετεγγραφές; Ο Κοβάσεβιτς; Ο Μοντέστο; Ο Καρεμπέ; Οι ατζέντηδες; Ο Μαρινάκης; Ποιος αποφασίζει, για παράδειγμα, ότι στην ενδεκάδα θα υπάρχουν μόνον ένας δυο Ελληνες (ο Κούτρης και ο Φορτούνης, όταν παίζει); Και -το κυριότερο- ποιος θα αποφασίσει τώρα, ποιοι πρέπει να πάρουν πόδι; Ο απερχόμενος προπονητής; Ο κυρ-Σάββας; Ο Καραπαπάς;

Οι δύο πρώτοι που εκδιώχθηκαν, υπήρξαν παραδείγματα προς μίμηση. Ο Σεμπά, αν και ουδέποτε ενθουσίασε με το ταλέντο του, ήταν -μέχρι την έναρξη της σεζόν- ένας ακούραστος εργάτης της ομάδας. Ετρεχε, μάρκαρε, μοχθούσε. Πώς, ξαφνικά, έγινε «τουρίστας»; Ο Οτζίτζα-Οφόε ήταν, μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, ο πολυτιμότερος παίκτης του Ολυμπιακού. Τον Ιανουάριο ήθελε να φύγει. Τι ήταν αυτό που τον «ξενέρωσε»; Εάν δεν βρεθεί η αιτία του κακού, το κακό θα συνεχιστεί με άλλους πρωταγωνιστές.

Η χθεσινή πύρινη ομιλία του Μαρινάκη έβαλε τέλος και στο αφήγημα περί ορατών και αόρατων εχθρών που καταδιώκουν τον Ολυμπιακό. Εάν για τις εφετινές του αποτυχίες έφταιγαν, στ’ αλήθεια, η διαιτησία, η ΕΠΟ, ο Σαββίδης, ο Μελισσανίδης, η κυβέρνηση, η Αστυνομία και… το ΦΩΣ, η ομάδα δεν θα χρειαζόταν γκρέμισμα και «χτίσιμο από την αρχή».

Ούτε η νέα εκδοχή, ότι όλοι οι αφιλότιμοι παίκτες του κόσμου… είχαν δώσει ραντεβού στον Πειραιά, είναι απολύτως πειστική. Αλλά, είπαμε: ποτέ δεν μπορεί να ευθύνεται αυτός που πληρώνει. Το πολύ – πολύ να φταίει ο… καθρέφτης του, που τόσον καιρό του έλεγε ψέμματα, πως όλα τα κάνει σωστά. Οπότε, μαζί με όλα τα άλλα, τον αλλάζει κι αυτόν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News