Πόσο μπορούν να αντέξουν μόνοι οι Ουκρανοί; Οσο χρειαστεί…
Πόσο μπορούν να αντέξουν μόνοι οι Ουκρανοί; Οσο χρειαστεί…
Την ώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ στέλνει τελεσίγραφα σε Κίεβο και Μόσχα, βάλλοντας συγχρόνως κατά του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ενώ ο Βλαντίμιρ Πούτιν βομβαρδίζει ανηλεώς το Κίεβο, οι Ουκρανοί δείχνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν να αντιστέκονται στη Ρωσία για όσο χρειαστεί. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο Economist, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «η Ρωσία μπορεί να έχει κινέζους εθελοντές, αλλά η Ουκρανία έχει drones».
Τον προηγούμενο μήνα η Ρωσία κατάφερε να εκδιώξει τις ουκρανικές δυνάμεις από το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας του Κουρσκ, όπου είχαν εισβάλει τον περασμένο Αύγουστο. Το πέτυχε χάρη στην ανάπτυξη δικών της επίλεκτων στρατιωτικών μονάδων, με τη συνδρομή βορειοκορεατικών στρατευμάτων και με τη χρήση ενός νέου όπλου – μη επανδρωμένων αεροσκαφών οπτικών ινών, τα οποία έχουν το πλεονέκτημα να μην είναι ευάλωτα σε παρεμβολές.
Πλέον, οι μάχες στην περιοχή περιορίζονται πέριξ των ρωσο-ουκρανικών συνόρων, όπου πολλοί οικισμοί έχουν εκκενωθεί, ενώ ορισμένες ρωσικές μονάδες κατάφεραν, μάλιστα, να περάσουν τη μεθόριο – αν και ο Βολοντίμιρ Αρτιούκ, διοικητής των ουκρανικών δυνάμεων στην (ουκρανική) επαρχία Σούμι, δηλώνει πως «έχουν εξουδετερωθεί».
Οι ουκρανικές δυνάμεις εξακολουθούν να ελέγχουν ζώνες εντός της ρωσικής επικράτειας, με τον Economist να θυμίζει ότι την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου, σε μια επιτυχημένη εφόρμησή τους, οι Ουκρανοί παραβίασαν εκ νέου τα ρωσικά σύνορα, εισβάλλοντας στην όμορη περιφέρεια του Μπέλγκοροντ.
Αντιδρώντας, οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να βομβαρδίζουν τις πόλεις και τα χωριά εντός της Ουκρανίας από τα οποία πέρασαν τα ουκρανικά στρατεύματα κατευθυνόμενα προς το Μπέλγκοροντ. Παράλληλα συνεχίζονται οι μάχες στην περιοχή του Ντονμπάς, ενώ πριν από δύο εβδομάδες (στις 8 Απριλίου) ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε ότι αιχμαλωτίστηκαν δύο κινέζοι υπήκοοι που πολεμούσαν με τους Ρώσους, επιβεβαιώνοντας αναφορές μηνών άλλων αλλοδαπών αιχμαλώτων περί άμεσης κινεζικής εμπλοκής στον πόλεμο.
Πολλοί από όσους αναγκάζονται να τραπούν σε φυγή από παραμεθόριες περιοχές κοντά στο Κουρσκ καταλήγουν στο Σούμι, μια πόλη μεσαίου μεγέθους, πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας, 23 χλμ. νότια των συνόρων, με πληθυσμό περίπου 250.000 κατοίκους πριν τον πόλεμο.
Οι δημοσιογράφοι του Economist αναφέρονται ενδεικτικά στην περίπτωση της 64χρονης Νάντια Γκορμπλιούκ, μιας αγρότισσας, κατοίκου της κοινότητας Ουχρόιντι, η οποία δεν ήθελε να εγκαταλείψει τα ζωντανά της: «Αυτή είναι η μοίρα μου, να πεθάνω με τις γαλοπούλες μου!» σκεφτόταν καθώς οι Ρώσοι σφυροκοπούσαν το χωριό της. Οταν διατάχθηκε από ουκρανούς στρατιώτες να εγκαταλείψει το σπίτι της πήγε και φίλησε τα ζωντανά της, θέλοντας να τα αποχαιρετήσει (στη συνέχεια έμαθε πως και οι εννιά γαλοπούλες της είχαν μεταφερθεί σε ασφαλή τοποθεσία).
Τον Φεβρουάριο του 2022, κατά την πρώτη φάση εισβολής, η Ρωσία αποπειράθηκε αλλά απέτυχε να καταλάβει το Σούμι: μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες οι δυνάμεις της είχαν εκδιωχθεί από ολόκληρη την περιοχή. Σήμερα, όμως, πάνω από τρία χρόνια αργότερα, η Ρωσία προετοιμάζεται –σύμφωνα με το Κίεβο– να εξαπολύσει μια νέα επίθεση στην ευρύτερη περιοχή. Δεν είναι, πάντως, σαφές αν θα πρόκειται για μια ουσιαστική απόπειρα κατάληψης της περιοχής ή απλώς για μια σειρά ανηλεών πληγμάτων με στόχο την απώθηση των ουκρανικών στρατευμάτων και τη δημιουργία μιας νεκρής ζώνης.
Η πρόσβαση στην πόλη ελέγχεται από την SBU, την υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας της Ουκρανίας. Πέρα από τα σημεία ελέγχου διακρίνονται νέα καταφύγια, χαρακώματα και αμυντικές γραμμές ανά τα χωράφια που περιβάλλουν την πόλη, η οποία, παραδόξως, παρά το διαρκές ρωσικό σφυροκόπημα, σφύζει από ζωή, με τον πληθυσμό της, μάλιστα, να αυξάνεται από την έναρξη του πολέμου, όπως δήλωσε στον Economist ο στρατιωτικός διοικητής της πόλης: ο αριθμός των εκτοπισμένων που κατέφυγαν στο Σούμι από παραμεθόριες περιοχές είναι διπλάσιος από εκείνον των κατοίκων που την εγκατέλειψαν.
Στους πρώτους τρεις μήνες του έτους η περιοχή του Σούμι επλήγη από περίπου 9.000 drones, βόμβες ολίσθησης και πυραύλους, ενώ πέρυσι την ίδια περίοδο η περιοχή είχε δεχτεί περί τις 3.700 επιθέσεις. Ομως στην πόλη δεν επικρατεί πανικός, καθώς είναι πολύ καλά οχυρωμένη, με τον ουκρανό στρατιωτικό αναλυτή Γιούρι Μπουτούζοφ να εξηγεί στο βρετανικό έντυπο ότι στόχος των Ρώσων μάλλον είναι να ανακαταλάβουν τους λόφους κατά μήκος της ρωσικής πλευράς των συνόρων, που εξακολουθούν να ελέγχονται από ουκρανικές μονάδες.
Η ανάκτησή τους θα τους διευκόλυνε στη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών με στόχο τη δημιουργία μιας ελεγχόμενης από τη Ρωσία ζώνης ασφαλείας πλάτους 10 χλμ., εξέλιξη που θα επέτρεπε στη Μόσχα να ανασυντάσσει τις δυνάμεις της που εξακολουθούν να πολεμούν στο ανατολικό Ντονμπάς.
Αυτό σημαίνει πως όλοι όσοι εκτοπίστηκαν από παραμεθόριες πόλεις και χωριά ενδέχεται να μην επιστρέψουν στα σπίτια τους. Η αγρότισσα που δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τις γαλοπούλες της φιλοξενείται πλέον σε μια πρώην κλινική την οποία διαχειρίζεται η Pluriton, μια ουκρανική ΜΚΟ αρωγής εκτοπισμένων. Επικεφαλής είναι η Κατερίνα Αρισόι, επίσης εκτοπισμένη από το Ντονμπάς. Μιλώντας στον Economist, εξήγησε ότι πολλοί εκτοπισμένοι μεγάλης ηλικίας, οι ζωές των οποίων περιστρέφονταν γύρω από τα σπίτια, τους μπαξέδες και τα ζώα τους, αδυνατώντας να αποδεχτούν τον ξεριζωμό και να προσαρμοστούν στις όποιες νέες συνθήκες, «αρρωσταίνουν, οργανικά και ψυχικά, και πεθαίνουν».
«Πολλοί στο Σούμι θα καλωσόριζαν μια κατάπαυση πυρός, αλλά κανείς δεν υπολογίζει σε αυτή» γράφει ο Economist. «Οι κάτοικοι είναι φλεγματικοί: το σκεπτικό είναι ότι η ζωή πρέπει να συνεχιστεί» προσθέτουν, σημειώνοντας ότι παρόμοια διάθεση επικρατεί και στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, νοτιοανατολικά του Σούμι: το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου δεκάδες υπερδραστήριοι συνταξιούχοι προσήλθαν στην κεντρική Πλατεία Ελευθερίας της πόλης για να παραστούν σε χορευτική εκδήλωση που πραγματοποιείται κάθε Σαββατοκύριακο εδώ και πάνω από μια δεκαετία.
Ανατολικότερα, σε ένα χωριό μεταξύ των ρωσικών συνόρων και της περιφέρειας του Κουπιάνσκ, πόλης που βρίσκεται στη γραμμή του μετώπου, στρατιώτες μιας μονάδας μη επανδρωμένων αεροσκαφών γνωστής ως «Typhoon» είπαν ότι προς το παρόν επικρατεί ηρεμία. Οχι μόνον δεν ανέμεναν άμεσα μια νέα ρωσική επίθεση, αλλά προετοιμάζονταν για να επιχειρήσουν εκ νέου στο Ποκρόβσκ, μια πολιορκημένη πόλη στο Ντονμπάς.
Τις προηγούμενες εβδομάδες, αν και καθυστερημένα σε σχέση με τους Ρώσους, η μονάδα άρχισε επίσης να χρησιμοποιεί drones οπτικών ινών, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο την οποία κίνηση των ρωσικών δυνάμεων κατά μήκος της πρώτης γραμμής στην ευρύτερη περιοχή. Η χρήση των drones σημαίνει ότι απαιτούνται λιγότεροι στρατιώτες για την επάνδρωση θέσεων.
«Εκεί όπου πριν από έξι μήνες οι ουκρανικές δυνάμεις ανησυχούσαν ότι ο εχθρός σιγά-σιγά τις απωθούσε, τώρα πιστεύουν ότι τα drones και οι καλά οχυρωμένες αμυντικές θέσεις μπορούν να κρατήσουν μακριά τους Ρώσους. Πράγματι, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν σημειώσει πολύ μικρή πρόοδο εδώ και περισσότερο από μια διετία. Το αν θα επιτευχθεί μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός είναι αβέβαιο. Η Ουκρανία βασίζεται στις δικές της δυνάμεις» συνοψίζει ο Economist.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
