«Θα ήθελα να ήμουν γκόμενα, για να τα φτιάξω με μένα» – (κάπως έτσι) γελάσαμε κάποτε με το σκίτσο του αξέχαστου, αθυρόστομου Βολίνσκι. Το θυμήθηκα παρακολουθώντας στο Βερολινο τον κ. Γιάνη Βαρουφακη, με τον κοσμοπολίτικο αέρα του και τον ανυπόκριτο αυτοθαυμασμό του, να δίνει συμβουλές στην ευρωπαϊκή ελίτ στην οποία ενσωμάτωσε τον εαυτό του, τον Αλέξη Τσίπρα, την Άνγκελα Μερκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Ο δρ. Σόιμπλε και εγώ είχαμε μία μακρά, παραγωγική συζήτηση. Αυτές είναι δύσκολες στιγμές για την Ευρώπη και είναι καθήκον των εκλεγμένων πολιτικών να αναλάβουν την ευθύνη σε υψηλό επίπεδο να φθάσουν σε μία συμφωνία, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για τη συνοχή της Ευρωζώνης», είπε ο κ. Βαρουφακης και μίλησε για «ιστορικό καθήκον» μετά από μια ακόμη αδιέξοδη συνάντησή του, από την οποία μόνο οφέλη δεν πρόεκυψαν… Θα μπορούσε να ήταν χαριτωμένο, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνο. Κάποια στιγμή πρέπει να αποτιμήσουμε πόσο δραματικά πληρώσαμε την κενοδοξία του κ. Βαρουφάκη. Με πόση έπαρση και άνεση είπε εκείνο το αγέρωχο «δεν θέλουμε τα λεφτά των δανειστών», όταν υπέγραφε (τρόπος του λέγειν) τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, τώρα που -«στα τέσσερα» (κατά τον κ. Καμμένο)- εκλιπαρούμε μια μεσοπρόθεσμη συμφωνία για εκείνα τα λεφτά!

Είναι, δε, εκπληκτικό ότι η έπαρσή του εκδηλώνεται όντας αποκλεισμένος ουσιαστικά από την διαπραγμάτευση και την στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός προσπαθούσε να βρει κοινό τόπο με τους δανειστές. Θα χρειαστούμε πολύ μελάνι για να περιγράψουμε την εποποιία του υπουργού των οικονομικών, σε μόλις 130 ημέρες, ο οποίος βρίσκεται στην πιο κρίσιμη θέση σήμερα. Υπάρχει, ωστόσο, ένα τελευταίο γεγονός που προσπεράσαμε χωρίς να δώσουμε την οφειλόμενη σημασία. Στις Βρυξέλλες οι κύριοι Νίκος Παπάς και Ευκλείδης Τσακαλώτος άνοιξαν τη συζήτηση για την εξίσωση του ΦΠΑ στα νησιά, στην προσπάθειά τους να βρουν ένα δύσκολο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων για να λύσουμε το αυτοκτονικό πρόβλημα ρευστότητας της χώρας. Ήταν η στιγμή που ο κ. Βαρουφάκης προέτρεψε τους παράγοντες των νησιών να κάνουν τοπικά δημοψηφίσματα για ένα περήφανο «όχι». Θα μπορούσε να ήταν μια ευφυής κίνηση από την αντιπολίτευση για να φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Πρόεκυψε ωστόσο από τον επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου και περιγράφει ασύλληπτη ελαφρότητα, αλλά και το βαθύτερο πρόβλημα του κ. Τσίπρα σήμερα. Όσο ο πρωθυπουργός απομακρύνεται από το σενάριο της ρήξης, τόσο μεγαλύτερη μοναξιά θα αισθάνεται στην κυβέρνησή του.

Ο κ. Γιάννης Πανούσης, με το άρθρο του στην Καθημερινή, εξαπέλυσε αιχμές κατά του κ. Γιάνη Βαρουφάκη: «Θα μπορούσαμε» έγραψε «να είμαστε συνεχώς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, όχι όμως λόγω γκλαμουροαριστερού life style, αλλά λόγω θέσης και σταθερής εθνικής στρατηγικής, μέσα στο περίπλοκο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι». Υποτιμάει ο κ. Πανούσης με τη life style προσέγγισή του το βαθύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης. Διαμορφώνονται με γοργούς ρυθμούς στρατόπεδα. Η ενθουσιώδης φιλία πέριξ του μαξιμαλιστικού οράματος «να αλλάξουμε την Ευρώπη και τα φώτα τους», τείνει να εξελιχθεί σε ολέθρια σχέση πλησιάζοντος η ώρα να αλλάξουμε τα δικά μας φώτα… Ήδη αναγκάστηκε να απομονώσει τον κ. Βαρουφάκη από τους δανειστές.    

Προσγείωση σε επώδυνη συμφωνία δεν γίνεται χωρίς ο κ. Τσίπρας να σπαταλήσει πολιτικό απόθεμα από τις μεγάλες ποσότητες, που διαθέτει σήμερα. Είναι η μοίρα των πολιτικών σε αυτή την κρίση. Και υπάρχουν πολλοί, που διαγκωνίζονται για να εισπράξουν τις απώλειές του ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση. Ήδη στενοί (και πιστοί) συνεργάτες του πρωθυπουργού μιλούν για «προσωπική ατζέντα» του κ. Βαρουφάκη, της κ. Κωνσταντοπούλου ή του κ. Λαφαζάνη, πριν καν μετρήσουμε τις υποχωρήσεις, τις τελικές δεσμεύσεις, το καταβαλλόμενο  πολιτικό κόστος εν τέλει. Αυτό το κουβάρι δεν πρόκειται να λυθεί χωρίς γενναίες πολιτικές πρωτοβουλίες, που δεν θα είναι αναίμακτες… Οι ολέθριες σχέσεις, άλλωστε, πρέπει να αντιμετωπίζονται εγκαίρως. Πριν φτάσουμε στους… παγοκόφτες!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News