Ποιο ήταν τελικά εκείνο το στοιχείο που προκάλεσε την έκρηξη επενδυτικού ενδιαφέροντος στον αρχικό – μη δεσμευτικό- γύρο για την πώληση του 30 % των μετοχών της εταιρείας Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε. «Ελευθέριος Βενιζέλος» (ΔΑΑ) που κατέχει σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ.

Η απάντηση είναι σχετικά απλή: Καθαρά χαρτιά και ξεκάθαροι όροι παιχνιδιού. Τι σημαίνει αυτό; Τι άλλο από την περιβόητη εμπιστοσύνη που μπορεί να εμπνεύσει ο πωλητής (στη συγκεκριμένη περίπτωση ένας δημόσιος φορέας) στους κύκλους των επενδυτών – κυρίως των ξένων επενδυτών που ανήκουν δίχως καμιά εξαίρεση στο club των μεγάλων παικτών της διεθνούς αγοράς. Ναι, στο διαγωνισμό για το πακέτο του ΤΑΙΠΕΔ στο ΔΑΑ κατεβαίνουν όλα τα μεγάλα ονόματα – επιχειρηματικοί όμιλοι, κοινοπραξίες και συμπράξεις που ελέγχουν ορισμένα από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια της Ευρώπης και του κόσμου. Με πρώτο και καλύτερο τον πρώτο τη τάξει μέτοχο της εταιρείας ΔΑΑ,  την γερμανική AviAlliance. Η τελευταία κατέχει το 26,7% +8 μετοχές και σε συνδυασμό με την αδελφή AviAlliance Capital  που κατέχει το 13,3% φθάνει στον έλεγχο του 40 % των μετοχών.

Η AviAlliance είναι μια εταιρεία διαχείρισης αερολιμένων με έδρα το Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1997 ως Hochtief AirPort, θυγατρική του διεθνούς κατασκευαστικού ομίλου Hochtief. Η AviAlliance ελέγχει σήμερα πέραν του 40 % του ΔΑΑ, το 55% του αεροδρομίου της Βουδαπέστης, το 30% του αεροδρομίου του Ντίσελντορφ, το 49% του αεροδρομίου του Αμβούργου αλλά και το 40% του αεροδρομίου του San Juan.

Αλλά, ας επιστρέψουμε στο εύφλεκτο υλικό της έκρηξης του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Δίχως αμφιβολία έπαιξε καταλυτικό ρόλο το γεγονός ότι η χρονική επέκταση της υφιστάμενης σύμβασης παραχώρησης κατά 20 επιπλέον έτη, ήτοι έως το 2046 από το 2026 που έληγε η σύμβαση του 1996. Η χρονική επέκταση της σύμβασης τέθηκε σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2019 επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα.

Στο σημείο αυτό αναφέρομαι μόνο στα γεγονότα και όχι στα γνωστά παρατράγουδα των υπουργών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για το αρχικό ύψος του τιμήματος κ.α που άλλαξε μετά από παρέμβαση της Κομισιόν και από 600 εκατομμύρια ευρώ έφθασε το 1,4 δις ευρώ. Το δεύτερο μεγάλο βήμα – και εκείνο επί κυβερνήσεως Τσίπρα- ήταν η δημοσίευση από το ΤΑΙΠΕΔ στις 28 Ιουνίου, λίγες ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, της πρόσκληση ς εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την πώληση του 30%.

Το ελκυστικό πακέτο είχε πια αρχίσει να φτιάχνεται. Τι χρειαζόταν για το boom η αλλαγή της κυβέρνησης και ο ερχομός στο Μέγαρο Μαξίμου μια ηγεσίας που θα ενθάρρυνε τους επενδυτές να προχωρήσουν τα σχέδια τους διαμορφώνοντας παράλληλα και ένα φιλικό πλαίσιο για την προώθηση τέτοιων μεγάλων εξαγορών που συνοδεύονται από ευρείας έκτασης επενδύσεις.

Οι Γερμανοί της AviAlliance και μαζί τους οι άλλοι ενδιαφερόμενοι όπως οι Γάλλοι της Vinci και οι συμπατριώτες τους, της ADP, οι Ισπανοί της Ferrovial κ.α κατεβαίνουν γνωρίζοντας ότι η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη έχει μια και μόνη γραμμή – δίχως πισωγυρίσματα, δίχως δεύτερες σκέψεις, δίχως ιδιαίτερες ατζέντες υπουργών, δίχως διαμεσολαβητές τύπου Πετσίτη…

Η γραμμή της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη είναι καθαρά χαρτιά και ξεκάθαροι εξ αρχής κανόνες του παιχνιδιού. Σε αυτό το πλαίσιο το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να μην έχει με το 25 % των μετοχών που θα διατηρήσει στο χαρτοφυλάκιο του Υπερταμείου (ΕΣΥΠ) κανένα ιδιαίτερο προνόμιο στο πλαίσιο της λειτουργίας της εταιρείας ΔΑΑ. Σε αντίθεση με την κρυφή ατζέντα με τις παρεμβάσεις των κυβερνητικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, η σημερινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να δώσει προνομιακό ρόλο στο Δημόσιο. Το τελευταίο θα έχει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα από την συμφωνία των μετόχων. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ενας μέτοχος του 25 % – ο τρίτος ή ο δεύτερος της τάξει ανάλογα με το ποιος θα είναι ο νικητής του διαγωνισμού.

Κλείνοντας, ας κρατήσουμε ως αξιοποιήσιμο στοιχείο για το μέλλον τόσο τον αριθμό των ενδιαφερομένων – 10 (δέκα) ενδιαφερόμενοι- όσο και την δυναμικότητα και την αξία τους (δείτε εδώ την λίστα )

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News