Βασισμένη στα φιλο-Δημοκρατικά media των ΗΠΑ που, όπως έγραψε, θαυμάζει για την εγκυρότητά τους και τα ακολουθεί πιστά, η Corriere della Sera προέβαλε κείμενο των New York Times που σηματοδοτεί μια κάποια στροφή στην κριτική τους προς τον Τραμπ. Το κείμενο των ΝΥΤ που υπέγραψε ο Μπρετ Στίβενς κρίθηκε από το μιλανέζικο μέσο «εκπληκτικό».

Ο Στίβενς έγραψε ότι «δεν είναι λάθος όλα όσα κάνει ο Τραμπ». Στόχος του αρθρογράφου, βέβαια, ήταν να προκαλέσει εξελίξεις στο Δημοκρατικό Κόμμα πριν από τις Ενδιάμεσες Εκλογές, ώστε να μη χαθούν και αυτές, έπειτα από τις προεδρικές.

«Μερικές φορές οι κακοί τρόποι και οι υπερβολικές τακτικές του προέδρου επιτυγχάνουν χρήσιμα διπλωματικά ή πολιτικά αποτελέσματα. Αν εμείς, οι αντίπαλοι του Τραμπ, θέλουμε να γίνουμε κάποτε αποτελεσματικοί [στις Ενδιάμεσες Εκλογές καταρχάς], που τώρα δεν είμαστε, πρέπει να αντιμετωπίσουμε πραγματικότητες που μας διαφεύγουν. Οι προφητείες καταστροφής και η προεξόφληση της αποτυχίας δεν περπάτησαν. Και για να είναι αξιόπιστη η κριτική μας, πρέπει να μην είναι τυφλή».

Κάπως έτσι ο αρθρογράφος των ΝΥΤ έκρινε ότι ο Τραμπ «αρχίζει να έχει μια πολύ πιο επιτυχημένη προεδρία από τις καταστροφικές πρώτες 100 ημέρες». Ακολούθως η Corriere συνόψισε τους λόγους για τους οποίους ο Τραμπ «τα πάει καλύτερα», πάντα κατά την εκτίμηση του Στίβενς. Οπως θα έχετε ήδη αντιληφθεί, ο Τραμπ επαινείται για τη στήριξη στο Ισραήλ και για τον βομβαρδισμό του Ιράν, για τους πολεμικούς εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ και για τη σκληρή στάση του στο Ουκρανικό, αφού τελικά βάδισε στην πεπατημένη των Δημοκρατικών όσον αφορά και την πολεμική τροφοδοσία του Κιέβου και την άσκηση πιέσεων και απειλών στη Ρωσία.

Αναλυτικά όσα αποδελτίωσε η Corriere: «Αναφορικά με το ΝΑΤΟ, ο Τραμπ έπεισε τα ευρωπαϊκά μέλη του και τον Καναδά να ξοδέψουν σημαντικά επιπλέον κεφάλαια, με πιθανό αποτέλεσμα να μείνει ο ίδιος στην ιστορία ως ο πρόεδρος που αναζωογόνησε την Ατλαντική Συμμαχία. Αναφορικά με τη στήριξη στο Ισραήλ κατά του Ιράν, ο Τραμπ δεν οδήγησε τα πράγματα σε μακρύ και επικίνδυνο πόλεμο, αλλά επανέφερε την Τεχεράνη σε καλό δρόμο, εξουδετερώνοντας το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα για τουλάχιστον έναν χρόνο.

»Στο Ουκρανικό, αν και καθυστερημένα, ο Τραμπ επανέλαβε την προμήθεια όπλων στο Κίεβο και επέστρεψε στις απειλές προς τον Πούτιν, αφού αρχικώς τον είχε υπερβολικά ενθαρρύνει. Στο Μεταναστευτικό έβαλε τέλος στην κρίση, η οποία στοίχισε στους Δημοκρατικούς την προεδρία. Είναι καλό να προστατεύονται τα σύνορα και να απελαύνονται οι εγκληματίες, αλλά είναι κακό να διώκονται οι νομοταγείς παράτυποι μετανάστες, από τους οποίους εξαρτώνται πολλοί τομείς της οικονομίας.

»Δασμοί. Οι συμφωνίες με την Ιαπωνία και με την Ευρώπη θα αυξήσουν το κόστος για τους αμερικανούς καταναλωτές και θα βλάψουν τις αμερικανικές επιχειρήσεις, όμως θα διευρύνουν τις αγορές για τις αμερικανικές εξαγωγές και θα φέρουν σταθερότητα».

Για τη συμπερίληψη και την ένταξη ο αρθρογράφος των ΝΥΤ έγραψε ότι το τέλος αυτών των πολιτικών μπορεί να μην είναι δημοφιλές, αλλά δεν φαίνεται να κοστίζει στον Τραμπ όσον αφορά την υποστήριξη των μαύρων και των ισπανόφωνων ψηφοφόρων. Για τον αντισημιτισμό στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ ανέφερε ότι είναι λάθος να απειλούνται τα ΑΕΙ με περικοπή χρηματοδότησης, «όμως η συμφωνία των 200 εκατ. δολαρίων στην οποία κατέληξε η κυβέρνηση με το Κολούμπια πιθανότατα διασφαλίζει ότι το πανεπιστήμιο δεν θα κάνει το λάθος να αφήσει τους φανατικούς της πανεπιστημιούπολης να τρελαθούν ξανά».

Για την αμερικανική οικονομία επί ημερών Τραμπ ο Στίβενς σημείωσε ότι «υπήρχαν φόβοι για ύφεση, όμως τώρα φαίνεται να αναπτύσσεται με ισχυρό ρυθμό», συγχρόνως δε τόνισε ότι η δημοτικότητα του Δημοκρατικού Κόμματος βρίσκεται στα Τάρταρα, με το μικρότερο ποσοστό των τελευταίων 35 ετών, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Wall Street Journal. Συγχρόνως υπαινίχθηκε ότι ορισμένα στελέχη τους «ενισχύουν τη φήμη των Δημοκρατικών στην αμερικανική κοινωνία ότι είναι άτομα που ασκούν ελιτίστικο ριζοσπαστισμό».

Καλού κακού, κράτα και μια πισινή

Η Corriere έκλεισε το σημείωμά της κρατώντας μια κάποια απόσταση ασφαλείας. Εγραψε ότι είναι σωστό να μην είμαστε προκατειλημμένοι με τον Τραμπ και να του αποδίδουμε όσα όντως του αναλογούν, θύμισε όμως ότι «και για τον Μουσολίνι λέγεται πως έκανε και καλά πράγματα, αν και ο Τραμπ δεν είναι Μουσολίνι». Στη δική της παλάντζα προσέθεσε κάποια κλασικά αντιτραμπικά βάρη: «Περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών, υφέρπων ρατσισμός, αποσυναρμολόγηση των θεσμικών αξιών τόσο των ΗΠΑ όσο και των διεθνών, επίθεση στην ελευθερία του Τύπου και στην έκφραση γνώμης», ενώ θύμισε ότι τα media που επί Μπάιντεν επέκριναν τον Τραμπ εισέπραξαν αγωγές δισεκατομμυρίων δολαρίων, «όπως, προσφάτως, το συγκρότημα Μέρντοκ για την αποκάλυψη της σχέσης του Τραμπ με τον Επσταϊν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News