722
Ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, στα 41 του, πανηγυρίζει με τους άλλους Ροσονέρι, έναν ακόμη τίτλο | REUTERS/Alberto Lingria

Μίλαν: Πώς ξύπνησε ο «γίγαντας»

Sportscaster Sportscaster 24 Μαΐου 2022, 15:56
Ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, στα 41 του, πανηγυρίζει με τους άλλους Ροσονέρι, έναν ακόμη τίτλο
| REUTERS/Alberto Lingria

Μίλαν: Πώς ξύπνησε ο «γίγαντας»

Sportscaster Sportscaster 24 Μαΐου 2022, 15:56

Για εννέα ολόκληρα χρόνια (2012-2020) το «Σκουντέτο» ήταν μονοπώλιο της Γιουβέντους. Το Τορίνο απολάμβανε την ποδοσφαιρική του λιακάδα, ενώ στην άλλη ιταλική «πρωτεύουσα της μπάλας», το Μιλάνο, είχε πέσει… μαύρο σκοτάδι. Μόλις ο ήλιος, επιτέλους, επέστρεψε στη Λομβαρδία, τη σεζόν 2020-2021, η Ιντερ γεύτηκε το νέκταρ του τίτλου για πρώτη φορά μετά το 2010. Ηταν ο 19ος τίτλος της στη Serie A. Εφέτος, ήρθε η σειρά της (μισητής της) συμπολίτισσας, Μίλαν. Ενδεκα χρόνια περίμεναν και οι «Ροσονέρι» αυτή τη στιγμή. Και ήταν -και για αυτούς- το 19ο τρόπαιο στο Καμπιονάτο, έπειτα από μια συναρπαστική αναμέτρηση (με την Ιντερ) που κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική. Τέτοιο δραματικό φινάλε οι Ιταλοί είχαν να ζήσουν από το 2010.

Η Μίλαν, ο πιο επιτυχημένος ιταλικός σύλλογος στην Ευρώπη με επτά Κύπελλα Πρωταθλητριών –μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης έχει να επιδείξει περισσότερα– είχε αρχίσει να παρακμάζει μετά την κατάκτηση της τελευταίας της «μεγάλης Κούπας», το 2007, στην Αθήνα. Αλλά τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια. Το ιταλικό Σούπερ Καπ του 2016 (νίκη επί της Γιουβέντους στην Ντόχα) υπήρξε μια μικρή νησίδα χαράς σε έναν ωκεανό αποτυχιών. Στο ιταλικό πρωτάθλημα, το 2015, η άλλοτε κραταιά ομάδα τερμάτισε 10η. Από το 2016 έως το 2020, στις θέσεις 5-7. Αλλά τους μεγαλύτερους εξευτελισμούς, τους γνώρισε στην Ευρώπη.

Οταν, τον Οκτώβριο του 2019, ο Στέφανο Πιόλι διαδέχτηκε στην τεχνική της ηγεσία τον Μάρκο Τζαμπάολο, το hasthag #PioliOut έγινε viral στα social media. Είχε γραφτεί ότι το πρότζεκτ της αναδιοργάνωσης της Μίλαν θα το αναλάμβανε ο Ραλφ Ράνγκνικ, ο Γερμανός που εφέτος απέτυχε να σουλουπώσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά, τελικώς, προσλήφθηκε ο 56χρονος Ιταλός, ο οποίος στις 13 ομάδες στις οποίες είχε εργαστεί προηγουμένως, δεν είχε καταφέρει να κατακτήσει ούτε ένα, οποιοδήποτε, τρόπαιο. Ενας, ακόμη, λόγος που δεν τον ήθελαν οι οπαδοί της Μίλαν, ήταν ότι έχει δηλώσει «φαν» της Ιντερ.

Ισως, και ο ίδιος να μην περίμενε ότι ο πρώτος τίτλος της καριέρας του θα ήταν ένα «Σκουντέτο» – σε έναν σύλλογο, μάλιστα, που βρίσκεται σε φάση νοικοκυρέματος των οικονομικών του από τους νέους ιδιοκτήτες (το επενδυτικό fund Fondo Elliott), και δεν σκόπευε να ξοδέψει πολλά για μεταγραφές. Η προσεκτική επιλογή καλών και (σχετικά) φθηνών ποδοσφαιριστών ήταν μονόδρομος. Οπως, για παράδειγμα, του 21χρονου γάλλου αμυντικού, Πιέρ Καλουλού, που αποκτήθηκε (από τα «δεύτερα» της Λιόν) έναντι, μόλις, 500.000 ευρώ, και εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή μιας εντυπωσιακά αποτελεσματικής άμυνας.

Τα δύο τελευταία χρόνια η Μίλαν ξεχειλίζει από ταλέντο και νιάτα. Εφέτος έγινε η πρωταθλήτρια Ιταλίας με τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας (26 έτη) εδώ και δεκαετίες. Ο 40χρονος Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς και ο 35χρονος Ολιβιέ Ζιρού, ήταν δυο από τις ελάχιστες εξαιρέσεις στον κανόνα. Στο «παιδομάζωμα» αυτό βοήθησε τον προπονητή και ο Πάολο Μαλντίνι, μεγάλη δόξα του παρελθόντος, που με κοστούμι, πλέον, στα 53, εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον σύλλογο.

Οι «Ροσονέρι» ήταν ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, ηττήθηκαν σε μόλις τέσσερα από τα 38 παιχνίδια τους -η τελευταία φορά ήταν στις 17 Ιανουαρίου- και, παρά το άγχος του ιστορικού ραντεβού τους με τον τίτλο, δεν έχασαν τη συγκέντρωσή τους. Ο εφετινός τους θρίαμβος παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, αν σκεφτεί κανείς ότι η Γιουβέντους, η Ιντερ και η Νάπολι -ιδίως η «Γηραιά Κυρία»- διέθεταν ρόστερ σημαντικά ακριβότερα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα αθλητικά media στην Ιταλία σχολίασαν ότι η υπέρβαση της Μίλαν θυμίζει το «θαύμα» της Λέστερ στην Πρέμιερ Λιγκ του 2016.

«Είμαι εδώ για να κατακτήσω το Σκουντέτο», είχε δηλώσει το 2020, επιστρέφοντας στο Μιλάνο από τις ΗΠΑ, ο Ιμπραΐμοβιτς: ο μόνος συνδετικός κρίκος της εφετινής ομάδας με τη Μίλαν του Πίρλο, του Γκατούζο, του Ζέεντορφ, του Ιντζάγκι, του Ροναλντίνιο, του Νέστα, του Αμπιάτι, του Αμπροζίνι, του Πάτο, του Τιάγκο Σίλβα και του «δικού μας», Σωκράτη Παπασταθόπουλου, η οποία είχε κερδίσει τον προηγούμενο τίτλο (2011) υπό τις οδηγίες του σημερινού προπονητή της Γιουβέντους, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι. Το είπε και, δυο χρόνια μετά, το έκανε. Ο σουηδός σούπερ-σταρ σκόραρε μόλις οκτώ φορές εφέτος, όμως συνέβαλε καθοριστικά με την ηγετική του παρουσία στα αποδυτήρια.

Παρά τις τόσες πίκρες που τους κέρασε η Μίλαν όλα αυτά τα χρόνια, εφέτος οι οπαδοί της γέμισαν, ξανά, το γήπεδο -τα περισσότερα από τα παιχνίδια της στο Μιλάνο συγκέντρωσαν πάνω από 60.000 θεατές-, ενώ αρκετές χιλιάδες την ακολουθούσαν και εκτός έδρας.

Ο νέος στόχος είναι, η Μίλαν να κατακτήσει ακόμη ένα πρωτάθλημα πριν από την Ιντερ. Για να συμπληρώσει τα 20, και να ράψει πρώτη στη φανέλα της το δεύτερο αστέρι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...