(Νομίζετε ότι το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που μας αφορά αποκλειστικά; Γελιέστε. Στη Βρετανία 263.000 μετανάστες εγκαταστάθηκαν στη χώρα πέρσι κι ο Ντ.Κάμερον απέτυχε στον στόχο του – να τους κατεβάσει κάτω από 100.000. Παρακολουθείστε τη συνέχεια)

«Να μη δαιμονοποιούμε τους μετανάστες» είναι ο στόχος μιας καμπάνιας που ξεκίνησε στη Βρετανία, εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Το μεταναστευτικό είναι το τρίτο σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας (σύμφωνα με μια δημοσκόπηση) μετά από το θέμα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και της οικονομίας. Με το UKIP του Φάραζ να υποστηρίζει ότι εξαιτίας των μεταναστών οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν και οι μισθοί πιέζονται προς τα κάτω, όλα τα κόμματα (Συντηρητικοί, Εργατικοί, Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και UKIP) σε μία σπάνια ομοφωνία, ζητούν αυστηρότερο έλεγχο των συνόρων.

Το Συμβούλιο των Μεταναστών, αντιδρώντας στο «κλίμα εχθρότητας και φόβου» που αντανακλάται στην προεκλογική αναμέτρηση, ξεκίνησε μια καμπάνια με αφίσες, όπου με το σύνθημα «είμαι μετανάστης» φιγουράρουν στο μετρό του Λονδίνου και τα τρένα χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες Βρετανών πολιτών ξένης καταγωγής.

Ο εκ Πολωνίας προερχόμενος πυροσβέστης, με την κάσκα του στο χέρι, δηλώνει πως έσωσε «πολλές ζωές εδώ κι εφτά χρόνια. Η δική σου ζωή, μπορεί να είναι η επόμενη». Η προερχόμενη από την Κένυα δασκάλα, δηλώνει πως έμαθε αγγλικά «σε 2.400 σπουδαστές», ενώ η νοσοκόμος που κατάγεται από το Τρινιντάντ μιλά για τη βοήθεια που έδωσε επί 15 χρόνια σε ανθρώπους που πάσχουν από κατάθλιψη και σχιζοφρένεια. Η μουσικός που ήρθε από την Ολλανδία πριν από 13 χρόνια και διδάσκει στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λοδίνου, θυμίζει ότι «η μουσική είναι η κοινή γλώσσα όλου του κόσμου», ενώ ο δικηγόρος που ήρθε απ' τη Σρι Λάνκα όταν ήταν 4 χρονών, υποστηρίζει ότι το μεταναστευτικό «είναι ο ευκολότερος δρόμος για να ανοίξει στη Βρετανία μια δημόσια συζήτηση κατά της Ευρώπης». Η αθλήτρια του ράγκμπι εξάλλου (που παίρνει μέρος στην Εθνική Ομάδα της Βρετανίας) κατάγεται από τη Μαλαισία και θυμίζει ότι συνέβαλε στο «μετάλλιο που πήρε η Εθνική Ομάδα Βρετανίας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα».

Η καμπάνια περιλαμβάνει 15 πορτρέτα διάσημων και άσημων μεταναστών τα οποία θα αναρτηθούν σε 300 σταθμούς του λονδρέζικου μετρό και σε σιδηροδρομικούς σταθμούς σε όλη τη χώρα, θα κρατήσει τρεις βδομάδες, χρηματοδοτήθηκε από συνεισφορές και επικεντρώθηκε στα μέσα μαζικής μεταφοράς – καθώς εκτιμάται ότι θα τη δουν κάπου 4.3 εκ.επιβάτες τρένων και 4.2 εκ.επιβάτες του μετρό του Λονδίνου.

«Θέλουμε να σπάσουμε τον φόβο απέναντι στη διαφορετικότητα, να αλλάξουμε τη ρητορική στον δημόσιο διάλογο» λένε οι διοργανωτές της καμπάνιας, «να δείξουμε τι προσφέρουν οι μετανάστες στην κοινωνία, να υπογραμμίσουμε ότι οι μετανάστες είναι μέρος του καμβά της κοινωνίας μας».

(Καθώς επανερχόμαστε απότομα στη μετα-Πασχαλινή σιγανή βράση της τρέχουσας και ζέουσας ελληνικής επικαιρότητας, σκέφτηκα να σας παρασύρω σε μια φυγή. Κυρίως, για να σας ξεναγήσω σε μια διαφορετική μορφή παρέμβασης σε κοινωνικά προβλήματα – που δεν υποστηρίζεται από κόμματα, ακριβέστερα βρίσκεται κόντρα στα κόμματα, που χρηματοδοτείται από πολίτες, που δεν εξαντλείται σε μια συγκέντρωση των καθ' έξιν διαδηλωτών, αλλά φωτίζει ζητήματα ουσίας σε ένα ευρύ κοινό. Αυτό λέγεται «δημιουργικοί άνθρωποι» και όχι δημοσιοϋπαλληλικοί επαναστάτες).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News