Η υπόθεση Επσταϊν φέρνει στο προσκήνιο μια επικίνδυνη ρωγμή στη σχέση του Ντόναλντ Τραμπ με τη σκληροπυρηνική βάση του, η οποία για χρόνια τον ακολουθεί πιστά, κυρίως λόγω των θεωριών συνωμοσίας που ο ίδιος υποδαυλίζει. Καθώς το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης και ο ίδιος ο Τραμπ αποφεύγουν να δώσουν σαφείς απαντήσεις για τις πιθανές διασυνδέσεις του προέδρου με τον καταδικασμένο για sex trafficking Επστάιν, πολλοί από τους πιο πιστούς του υποστηρικτές εκφράζουν πλέον απογοήτευση και αμφιβολίες.

Η κρίση αυτή αναδεικνύει τα όρια του ελέγχου που μπορεί να ασκήσει ένας πολιτικός πάνω στις ίδιες δυνάμεις που αξιοποίησε για να ανέλθει στην εξουσία, γράφουν οι Times της Νέας Υόρκης και ίσως σηματοδοτεί την αρχή μιας εσωτερικής διάλυσης στο κίνημα που ο ίδιος δημιούργησε.

Μετά από χρόνια διάδοσης θεωριών συνωμοσίας για πολιτικό του όφελος, ο Τραμπ βρίσκεται παγιδευμένος στην πιο περίπλοκη από. Ο θάνατος του Τζέφρι Επστάιν και τα ανεξιχνίαστα στοιχεία που περιβάλλουν την εγκληματική δράση του, έχουν μετατραπεί σε σημείο καμπής για το κίνημα που ο ίδιος o Τραμπ δημιούργησε.

Εδώ και τουλάχιστον μία εβδομάδα, η συνωμοσιολογική πτέρυγα των υποστηρικτών του αμερικανού προέδρου βρίσκεται σε αναβρασμό, κυρίως λόγω της απροθυμίας του ίδιου και του υπουργού Δικαιοσύνης στο να δώσουν απαντήσεις για τον Επστάιν. Παρά τις εκκλήσεις του Τραμπ να «προχωρήσουν παρά κάτω», οι ακόλουθοί του φαίνεται πως δεν είναι διατεθειμένοι να ξεχάσουν.

Η αναταραχή κορυφώθηκε όταν οι πιο φανατικοί συνωμοσιολόγοι άρχισαν να αντιδρούν και να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους ανοιχτά. «Οσοι τον στήριζαν, με την ελπίδα ότι θα αποκαλύψει την αλήθεια για τον Επστάιν», γράφουν οι New York Times, «τώρα αισθάνονται προδομένοι».

Το παράδοξο είναι ότι η πολιτική κίνηση που χτίστηκε πάνω σε θεωρίες συνωμοσίας, όπως το ψευδές αφήγημα για τη γέννηση του Ομπάμα, τώρα κινδυνεύει να καταρρεύσει από μια ακόμα θεωρία, την «μητέρα όλων»: την υπόθεση Επσταϊν.

Ο Τραμπ προσπάθησε να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, ρίχνοντας τις ευθύνες στον Μπαράκ Ομπάμα, την Χίλαρι Κλίντον και τον Τζο Μπάιντεν. Ομως το τέχνασμα αυτό, που στο παρελθόν του εξασφάλιζε συσπείρωση, αυτή τη φορά δεν απέδωσε. Η βάση του το αγνόησε.

«Ο κόσμος είναι πραγματικά εξοργισμένος από την επιπόλαιη απόρριψη του θέματος», λέει στους NYT η δημοσιογράφος και συνεργάτιδα του Στίβ Μπάνον, Νάταλι Γουίντερς. «Δεν έχω ξαναδεί τέτοια αμφιβολία και σύγχυση στη βάση του Τραμπ».

Ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα, λέγοντας απλώς ότι ο πρόεδρος επικεντρώνεται στην «προστασία των πολιτικών δικαιωμάτων και την απόδοση ευθυνών σε εγκληματίες». Ομως, σημειώνουν οι ΝΥΤ, η πραγματικότητα στο εσωτερικό της βάσης του είναι πολύ διαφορετική.

Ο Μάικ Τσερνόβιτς, δημοφιλής στα κοινωνικά δίκτυα υποστηρικτής του Τραμπ, έγραψε: «Η ικανότητά του να πείθει τη βάση του, ιδίως στην πρώτη θητεία, ήταν σχεδόν μαγική. Η αντίδραση στην υπόθεση Επστάιν πρέπει να τον ταρακουνήσει. Κανείς δεν τον πιστεύει. Κανείς δεν το ξεχνάει».

Στο εσωτερικό του Λευκού Οίκου, οι συνεργάτες του Τραμπ θεωρούν την κρίση άλλη μία από τις πολλές που θα ξεθυμάνει σύντομα. Ομως, ένας άνθρωπος του περιβάλλοντός του παραδέχθηκε ότι ο ίδιος ο πρόεδρος δεν είχε κατανοήσει το μέγεθος της δυσαρέσκειας, επειδή δεν περνά αρκετό χρόνο στο Διαδίκτυο, όπου εξελίσσονται αυτές οι συζητήσεις.

Ακόμα και ο Μάικ Φλιν, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, απαίτησε να δοθούν απαντήσεις για τον Επστάιν. Η Ροζάν Μπαρ, παλιά σύμμαχος του Τραμπ, έκανε επίσης δηλώσεις γεμάτες οργή: «Κύριε Πρόεδρε, ναι, μας νοιάζει ακόμα ο Επστάιν. Υπάρχει ποτέ κάποια λάθος στιγμή να μας νοιάζει η σεξουαλική εμπορία παιδιών; Αφουγκραστείτε ττην αίθουσα!».

Αυτό δεν είναι το πρώτο ρήγμα ανάμεσα στον Τραμπ και τη βάση του, σημειώνουν οι Νew Υork Τimes. Υπήρξαν αντιδράσεις όταν στήριξε τα εμβόλια κατά του Covid ή όταν ενέκρινε στρατιωτικές επιθέσεις, όπως η δολοφονία του ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί. Ομως η υπόθεση Επστάιν έχει μια ιδιαιτερότητα: λειτουργεί σαν δομικό στοιχείο της συνωμοσιολογικής ταυτότητας του κινήματος MAGA.

Η Γουίντερς συνοψίζει την απογοήτευση των υποστηρικτών του Τραμπ στα εξής: «Είναι αδιανόητο να έχεις χτίσει όλη σου την καριέρα πάνω στην καταγγελία ενός  βαθέως κράτους, μιας αόρατης εξουσίας από τράπεζες, πολυεθνικές, μυστικές υπηρεσίες, και όταν επιτέλους έχεις τη δύναμη να την αποκαλύψεις, να μην το κάνεις. Είτε δεν υπάρχει τίποτα (και άρα είσαι ψεύτης), είτε είσαι αναποτελεσματικός, είτε σε έχουν υπό τον έλεγχό τους. Και τίποτα από αυτά δεν μας καθησυχάζει».

Η ιστορία αυτή εγείρει κρίσιμα ερωτήματα για το κατά πόσο ο Τραμπ μπορεί να ελέγξει τις ίδιες δυνάμεις που εκείνος απελευθέρωσε. Ξεκίνησε ως αουτσάιντερ, κατηγορώντας μια διεφθαρμένη πολιτική ελίτ. Με κεντρικό του σύνθημα το «πιστέψτε με», υποσχόταν να ξεσκεπάσει το «σύστημα».

Οταν επέστρεψε στην πολιτική σκηνή, η υποδοχή από τους υποστηρικτές του είχε κάτι το θρησκευτικό. Φώναζαν συνθήματα όπως: «Where we go one, we go all», το μότο των συνομωσιολόγων QAnon, που τον παρουσιάζει ως «Μεσσία» ο οποίος θα αποκαλύψει «το δίκτυο παιδεραστών που ελέγχει την κυβέρνηση».

Και τώρα, γράφουν οι ΝΥΤ, τους ζητά να τα ξεχάσουν όλα. Και η βάση δεν καταλαβαίνει γιατί.

Η υπόθεση Επστάιν φανερώνει ένα υπαρξιακό ρήγμα στο κίνημα του Τραμπ. Για χρόνια, ο ίδιος ενίσχυε συνωμοσιολογικές αφηγήσεις για να κερδίσει ψήφους. Τώρα, οι ίδιες αυτές αφηγήσεις στρέφονται εναντίον του, απειλώντας τη σχέση του με τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του. Το ερώτημα δεν είναι απλώς αν θα ξεπεράσει αυτή την κρίση, αλλά αν μπορεί να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη εκείνων που πίστεψαν ότι θα φέρει στο φως την «αλήθεια».

Για πρώτη φορά, καταλήγουν οι ΝΥΤ, φαίνεται ότι ο Τραμπ δεν έχει την απάντηση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News